2.Samuel 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zwycięstwo nad Ammonitami i Aramejczykami

1 Jakiś czas potem zmarł król Ammonitów, a panowanie po nim objął Chanun, jego syn. 2 Wówczas Dawid postanowił: Okażę przyjaźń* Chanunowi, synowi Nachasza, jak jego ojciec okazał przyjaźń mnie. W związku z tym Dawid wyprawił posłów, aby za ich pośrednictwem wyrazić Chanunowi współczucie z powodu śmierci ojca. Z takim zamiarem posłowie Dawida przybyli do Ammonu. 3 Jednak książęta ammoniccy powiedzieli do Chanuna, swojego pana: Czy jesteś pewny, że to dla okazania szacunku twojemu ojcu Dawid wysłał do ciebie tych ludzi z wyrazami współczucia? Czy Dawid nie przysłał do ciebie swoich posłów raczej po to, aby zbadać miasto i przeprowadzić wywiad, aby następnie je zburzyć? 4 I Chanun pojmał posłów Dawida, zgolił połowę ich bród, obciął ich szaty tak, że sięgały pośladków — i odprawił ich. 5 Gdy Dawidowi doniesiono o całym tym zdarzeniu, wysłał swoich ludzi posłom na spotkanie, ponieważ mężczyźni ci zostali poważnie zhańbieni. Zatrzymajcie się w Jerychu — doradził im król. — Niech tam odrosną wam brody, a potem wrócicie. 6 Tymczasem gdy Ammonici spostrzegli, że narazili się Dawidowi,* wysłali posłów i wynajęli sobie Aramejczyków z Bet-Rechob oraz Aramejczyków z Soby, w sile dwudziestu tysięcy pieszych. Ściągnęli też tysiąc wojowników od króla Maaki oraz dwanaście tysięcy z Isz-Tob.* 7 Na wieść o tym Dawid wysłał przeciw nim Joaba z całą armią* dzielnych wojowników. 8 Ammonici wyszli im na spotkanie i ustawili się do bitwy u wejścia do bramy, Aramejczycy zaś z Soby, z Rechob, z Isz-Tob i z Maaki stanęli oddzielnie — w polu. 9 Kiedy Joab spostrzegł, że grozi mu bitwa z przodu oraz z tyłu, wybrał część doborowych wojowników Izraela i wystawił ich przeciw Aramejczykom. 10 Resztę wojska oddał pod dowództwo swojego brata Abiszaja i ustawił ich naprzeciw Ammonitów. 11 Jeśli Aramejczycy zdobędą przewagę nade mną — pouczył — pośpieszysz mi na ratunek, a jeśli Ammonici zdobędą przewagę nad tobą, ja pośpieszę na ratunek tobie. 12 Bądź mężny i walczmy dzielnie za nasz lud i za miasta naszego Boga, a PAN niech czyni, co uzna za słuszne. 13 Potem Joab wraz ze swoim wojskiem wyruszył do bitwy z Aramejczykami, a ci przed nim uciekli. 14 A kiedy Ammonici zobaczyli, że Aramejczycy uciekli, oni też rzucili się do ucieczki przed Abiszajem i schronili się w mieście. Wówczas Joab poniechał dalszej walki z Ammonitami i wrócił do Jerozolimy. 15 Aramejczycy jednak nie pogodzili się z klęską zadaną im przez Izraela. Zjednoczyli siły, 16 a Hadadezer wyprawił posłów i sprowadził dodatkowo Aramejczyków mieszkających za Eufratem. Przybyli oni do Chelam z Szobakiem, dowódcą armii Hadadezera, na czele. 17 Kiedy doniesiono o tym Dawidowi, zebrał całego Izraela, przeprawił się przez Jordan i przybył do Chelam. Aramejczycy stanęli tam przeciwko Dawidowi i stoczyli z nim bitwę. 18 Musieli jednak ratować się przed Izraelem ucieczką. Dawid zaś pobił Aramejczyków. Stracili siedemset* rydwanów i czterdzieści tysięcy jezdnych.* Szobak zaś, dowódca ich armii, doznał takich ran, że na miejscu zginął. 19 Gdy więc wszyscy królowie podlegli Hadadezerowi zobaczyli, że ponieśli klęskę, zawarli z Izraelem pokój i przyjęli warunki służby. Ponadto Aram bał się już ujmować za Ammonitami.