2.Chronik 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

2.Chronik 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)
1 Po zakończeniu prac nad świątynią PANA, Salomon wniósł do niej dary poświęcone przez swojego ojca Dawida, całe srebro i złoto, a wszystkie przybory złożył w skarbcach świątyni Bożej.

Przeniesienie skrzyni Przymierza do świątyni

2 Wówczas Salomon zgromadził w Jerozolimie starszych Izraela oraz wszystkich naczelników plemion, książąt rodów ojcowskich, aby sprowadzić skrzynię Przymierza z PANEM z Miasta Dawida, to jest z Syjonu. 3 Zgromadzili się zatem u króla wszyscy Izraelici na święto, a było to w miesiącu siódmym.* 4 Gdy więc zebrali się wszyscy starsi Izraela, Lewici wzięli skrzynię 5 i właśnie oni, kapłani Lewici, przenieśli ją wraz z namiotem spotkania i wszystkimi świętymi przyborami, które były w namiocie. 6 Król Salomon natomiast i całe zgromadzenie Izraela, zebrane u niego przed skrzynią, składali w ofierze tak wiele owiec oraz bydła, że ich liczba była nie do ustalenia. 7 Kapłani przenieśli skrzynię Przymierza z PANEM do miejsca dla niej przeznaczonego w części wewnętrznej świątyni, do miejsca najświętszego, pod skrzydła cherubów. 8 Cheruby rozpościerały skrzydła nad tym miejscem i okrywały zarówno samą skrzynię, jak i jej drążki. 9 Drążki te były tak długie, że ich końce widać było sprzed części wewnętrznej, choć nie były one widoczne z zewnątrz — i są tam do dnia dzisiejszego. 10 Wewnątrz skrzyni nie było nic prócz dwóch tablic, które włożył tam Mojżesz na Horebie, gdzie PAN zawarł przymierze z potomkami Izraela po ich wyjściu z Egiptu.

Chwała PANA w świątyni

11 Gdy kapłani wychodzili z miejsca świętego — a wszyscy obecni tam kapłani poświęcili się bez względu na przynależność do grupy — 12 wszyscy śpiewacy, Lewici, to jest: Asaf, Heman, Jedutun, ich synowie oraz bracia, stali odziani w bisior, z cymbałami, lutniami i cytrami, po wschodniej stronie ołtarza, wraz ze stu dwudziestoma kapłanami gotowymi do zagrania. 13 Mieli oni razem — trębacze i śpiewacy — wznieść wspólny głos dla uwielbienia PANA i dla wyrażenia Mu wdzięczności. Kiedy więc zadęli w trąby, zagrali na cymbałach i na instrumentach do wtóru pieśni wielbiącej PANA za to, że jest dobry i że Jego łaska trwa na wieki, świątynia PANA napełniła się obłokiem. 14 Z powodu tego obłoku chwały PANA, który napełnił świątynię, kapłani nie mogli tam ustać ani pełnić służby.