2.Chronik 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

2.Chronik 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Początek panowania Salomona

1 Salomon, syn Dawida, umocnił zatem swoje panowanie, a PAN, jego Bóg, był z nim i wyniósł go wysoko. 2 Salomon wezwał całego Izraela, dowódców tysięcy i setek, sędziów i wszystkich książąt Izraela, naczelników rodów, 3 i wraz z całym zgromadzeniem udał się na wzgórze w Gibeonie. Tam znajdował się Boży namiot spotkania, który Mojżesz, sługa PANA, sporządził na pustyni. 4 Skrzynię Bożą Dawid przeniósł z Kiriat-Jearim na miejsce, które dla niej przygotował. Rozpiął dla niej namiot w Jerozolimie. 5 Jednak brązowy ołtarz, który zbudował Besalel, syn Uriego, wnuk Chura, stał przed przybytkiem PANA. Tam Salomon wraz ze zgromadzeniem postanowił Go szukać. 6 Przystąpił zatem do brązowego ołtarza stojącego przed PANEM, przed namiotem spotkania, i złożył na nim cielca w ofierze całopalnej.*

Sen Salomona w Gibeonie

7 Tej nocy ukazał się Salomonowi Bóg. Powiedział: Proś, co mam ci dać? 8 Salomon na to: Ty Dawidowi, mojemu ojcu, okazałeś wielką łaskę i mnie uczyniłeś po nim królem. 9 Teraz, PANIE, Boże, niech potwierdzi się Twoje Słowo,* które dałeś mojemu ojcu Dawidowi, gdyż Ty uczyniłeś mnie królem nad ludem tak licznym, jak proch ziemi. 10 Daj mi teraz mądrość i wiedzę. Chciałbym umieć prowadzić sprawy Twego ludu, bo bez tego, kto sobie poradzi z ludem tak wielkim, jak ten?* 11 Wtedy Bóg oznajmił Salomonowi: Ponieważ to pragnienie jest bliskie twemu sercu, a nie prosiłeś o bogactwo, skarby ani sławę, nie prosiłeś o śmierć dla tych, którzy cię nienawidzą, ani o długie życie, ale właśnie o mądrość i wiedzę, by móc sądzić mój lud, nad którym ustanowiłem cię królem, 12 ta mądrość i wiedza zostaną ci dane. Dam ci także bogactwo, skarby i sławę, jakimi nie cieszyli się królowie przed tobą i jakimi nie będą cieszyć się po tobie. 13 Potem Salomon wrócił ze wzgórza w Gibeonie, sprzed namiotu spotkania, do Jerozolimy i stamtąd panował nad Izraelem.

Bogactwo Salomona

14 Salomon nagromadził rydwanów i jazdy,* tak że miał tysiąc czterysta rydwanów i dwanaście tysięcy wierzchowców. Rozmieścił je w miastach rydwanów i przy sobie, jako królu, w Jerozolimie. 15 Naskładał też król w Jerozolimie tyle srebra i złota, co kamieni, i tyle cedrów, ile sykomor w Szefeli. 16 Konie Salomona pochodziły z Egiptu* i Koe.* Kupcy króla nabywali je w Koe po określonej cenie. 17 Sprowadzali z Egiptu rydwan za sześćset sykli srebra,* a konia za sto piećdziesiąt.* Na takich warunkach, za pośrednictwem* kupców, sprowadzali je do wszystkich królów chetyckich oraz aramejskich. 18 Salomon postanowił przy tym zbudować świątynię oraz pałac królewski.