1.Könige 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Urzędnicy Salomona

1 Tak zatem król Salomon został władcą całego Izraela. 2 A oto jego książęta:* Azariasz, syn Sadoka, kapłan. 3 Elichoref* i Achiasz, synowie Sziszy,* pisarze. Jehoszafat, syn Achiluda, kanclerz.* 4 Benajasz, syn Jehojady, dowodzący wojskiem. Sadok i Abiatar, kapłani. 5 Azariasz, syn Natana, zarządzający namiestnikami. Zabud, syn Natana, kapłan i osobisty doradca* króla. 6 Achiszar, zarządzający pałacem. Adoniram, syn Abdy,* przełożony prac przymusowych. 7 Salomon miał nad całym Izraelem dwunastu namiestników. Oni zaopatrywali króla oraz jego dwór. Każdy z nich czynił to w ustalonym miesiącu. 8 Oto ich imiona: Ben-Chur* na pogórzu Efraima. 9 Ben-Deker* w Makas, w Szaalbim, w Bet-Szemesz, w Elon-Bet-Chanan. 10 Ben-Chesed w Arubot; do niego należało Socho i cała ziemia Chefer. 11 Ben-Abinadab nad całym Nafat-Dor; jego żoną była Tafat,* córka Salomona. 12 Baana, syn Achiluda, w Tanak i Megiddo, i w całym Bet-Szeanie — który leżał przy Sartanie pod Jizreelem — od Bet-Szean po Abel-Mechola i aż poza Jokmeam. 13 Ben-Geber w Ramot-Gilead; do niego należały Osady Jaira, syna Manassesa, które leżą w Gileadzie; do niego należał też okręg Argob w Baszanie, sześćdziesiąt dużych miast z murem i brązowymi zasuwami. 14 Achinadab, syn Iddo, w Machanaim. 15 Achimaas w Naftalim; on też pojął za żonę córkę Salomona, Basemat.* 16 Baana, syn Chuszaja, w Aszer i w Bealot. 17 Jehoszafat, syn Paruacha, w Issacharze. 18 Szimei, syn Eli, w Beniaminie. 19 Geber, syn Uriego, w ziemi Gilead, ziemi Sychona, króla Amorytów, i Oga, króla Baszanu — jeden namiestnik [odpowiadał za podległy mu obszar] ziemi.

Dobrobyt pod rządami Salomona

20 Juda i Izrael miały tyle ludności, ile piasku nad morzem. Wszyscy oni jedli, pili — i weselili się. 21 A Salomon panował nad wszystkimi królestwami od Eufratu przez ziemię filistyńską aż po granicę z Egiptem. Wszystkie te królestwa składały mu daniny i służyły Salomonowi przez całe jego życie.

Dzienne zapotrzebowanie na żywność

22 Na dzienne wyżywienie dworu Salomona składało się: trzydzieści korów* najlepszej mąki, sześćdziesiąt korów mąki zwykłej, 23 dziesięć sztuk tucznego bydła, dwadzieścia sztuk bydła branego z pastwiska oraz sto owiec — oprócz jeleni, gazeli, saren i tucznego drobiu. 24 Salomon bowiem rządził na całym Zarzeczu, od Tifsach aż po Gazę, wszystkimi królami tego obszaru — i cieszył się pokojem ze wszystkich stron wokoło. 25 Mieszkańcy Judy zatem i Izraela mieszkali bezpiecznie, każdy pod swoją winoroślą i pod swoim figowcem, od Dan po Beer-Szebę, przez wszystkie dni Salomona. 26 Salomon miał też cztery* tysiące miejsc w stajniach, dla koni do swoich rydwanów, i dwanaście tysięcy jeźdźców. 27 Wspomniani zaś namiestnicy, każdy w swoim miesiącu, zaopatrywali króla Salomona i wszystkich korzystających z jego stołu. Dbali oni o to, aby niczego nie zabrakło. 28 Dostarczali również jęczmień i sieczkę dla koni i wierzchowców do miejsc, w których było to potrzebne, każdy w swej kolejności.

Sława mądrości Salomona

29 A Bóg obdarzył Salomona mądrością, wielkim rozumem i rozległością wiedzy taką, jak piasek na brzegu morskim. 30 Mądrość Salomona przewyższała mądrość wszystkich ludzi Wschodu i całą mądrość Egiptu. 31 Był mądrzejszy niż inni ludzie, niż Etan Ezrachita, niż Heman, Kalkol i Darda, synowie Machola — i cieszył się sławą u wszystkich okolicznych narodów. 32 Wygłosił też trzy tysiące przypowieści, a jego pieśni było tysiąc i pięć.* 33 Wypowiadał się o drzewach, począwszy od cedru na Libanie po hizop, który wyrasta z muru, o zwierzętach i ptactwie, o płazach i rybach. 34 Schodzili się zatem ciekawi spośród wszystkich ludów, by słuchać mądrości Salomona, przybywali poddani wszystkich królów ziemi — ludzie, którzy zetknęli się z jego mądrością.