1.Korinther 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Powitanie

1 Paweł, apostoł Chrystusa Jezusa, powołany z woli Boga, oraz Sostenes, nasz brat, 2 do kościoła Bożego w Koryncie, do poświęconych w Chrystusie Jezusie, powołanych świętych, oraz do wszystkich, którzy na każdym miejscu wzywają imienia naszego Pana Jezusa Chrystusa, Władcy ich oraz naszego. 3 Niech łaska i pokój, których źródłem jest Bóg, nasz Ojciec, i Pan Jezus Chrystus, będą waszym udziałem.

Modlitwa dziękczynna

4 Dziękuję Bogu za was zawsze, za łaskę Bożą, daną wam w Chrystusie Jezusie. 5 W Nim staliście się bogaci we wszelkie słowo i wszelkie poznanie. 6 Bóg bowiem umocnił w was świadectwo Chrystusa. 7 Przez to nie brakuje wam, oczekującym objawienia się naszego Pana Jezusa Chrystusa, żadnego daru łaski. 8 On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli nienaganni w dniu przyjścia naszego Pana Jezusa Chrystusa. 9 Bóg zaś, który powołał was do wspólnoty ze swoim Synem, naszym Panem Jezusem Chrystusem, jest wierny.

Wezwanie do jednomyślności

10 A teraz wzywam was, bracia, przez wzgląd na imię naszego Pana, Jezusa Chrystusa: Bądźcie jednomyślni! Nie dopuszczajcie między sobą do rozłamów. Niech was łączy jedna myśl i jedno zdanie. 11 Domownicy Chloe donieśli mi bowiem, moi bracia, że dochodzi między wami do kłótni. 12 Jedni z was mówią: Ja należę do Pawła. Drudzy: Ja do Apollosa. Inni: Ja do Kefasa. A jeszcze inni: Ja do Chrystusa! 13 Czy Chrystus jest dla każdego inny? Czy Paweł został za was ukrzyżowany? Albo czy w imię Pawła zostaliście ochrzczeni? 14 Dzięki Bogu, że nikogo z was nie ochrzciłem — poza Kryspusem i Gajuszem — 15 bo jeszcze by ktoś powiedział, że został ochrzczony w moje imię. 16 Prawda, ochrzciłem też dom Stefanasa. Poza tym nie pamiętam, abym kogoś jeszcze chrzcił. 17 Chrystus bowiem nie posłał mnie, żebym chrzcił, lecz głosił dobrą nowinę, i to nie w mądrości słowa, aby krzyż Chrystusa nie utracił mocy.*

Znaczenie Słowa o krzyżu

18 Gdyż Słowo o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, dla nas jednak, którzy dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą. 19 Czytamy bowiem: Zniszczę mądrość mądrych i udaremnię rozwiązania rozumnych. 20 Gdzie jest mądry? Gdzie uczony? Gdzie badacz tego wieku? Czy Bóg nie uczynił głupstwem mądrości tego świata? 21 Skoro świat przez swoją mądrość nie poznał Boga w Jego Boskiej mądrości, spodobało się Bogu zbawić wierzących przez głoszenie głupiego poselstwa. 22 Podczas gdy Żydzi domagają się znaków, a Grecy szukają mądrości, 23 my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego; dla Żydów wprawdzie skandal, a dla pogan głupstwo, 24 natomiast dla powołanych — tak Żydów, jak i Greków — głosimy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą. 25 Gdyż głupstwo Boże jest mądrzejsze niż ludzie i Jego słabość jest od nich mocniejsza.

Powołanie a status ludzki

26 Przyjrzyjcie się, bracia, kto jest wśród was, powołanych? Po ludzku rzecz biorąc, niewielu tam mądrych, niewielu wpływowych, garstka szlachetnie urodzonych. 27 Ale właśnie to, co w oczach świata głupie, Bóg wybrał, aby zawstydzić mądrych. To, co w oczach świata słabe, Bóg wybrał, aby zawstydzić mocnych. 28 To, co w oczach świata uchodzi za niskiego rodu, co wzgardzone — to, co jest niczym, Bóg wybrał, aby unieważnić to, co jest czymś. 29 W ten sposób nikt nie może szczycić się przed Bogiem. 30 Wy natomiast dzięki Niemu jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas uosobieniem mądrości Bożej, sprawiedliwością i uświęceniem, a także odkupieniem, 31 aby — jak napisano — ten, kto się chce szczycić, szczycił się w Panu.