1.Johannes 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

1.Johannes 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Ostrzeżenie przed łatwowiernością

1 Drodzy, przestańcie wierzyć każdemu duchowi. Raczej badajcie duchy, czy pochodzą od Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat. 2 Ducha Bożego rozpoznaje się w ten sposób: Wszelki duch, który przyznaje, że Jezus jest Chrystusem i że przyszedł w ciele, jest z Boga. 3 Wszelki duch natomiast, który tego o Jezusie nie wyznaje, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym usłyszeliście, że ma przyjść, i już teraz jest na świecie. 4 Wy, dzieci, pochodzicie od Boga i odnieśliście nad nimi zwycięstwo. Ten bowiem, który jest w was, jest potężniejszy niż ten, który jest na świecie. 5 Oni są ze świata, dlatego mówią, jak ludzie tego świata — i świat ich słucha. 6 My pochodzimy od Boga; kto zna Boga, słucha nas, kto nie pochodzi od Boga, nie słucha nas. Po tym poznajemy Ducha Prawdy i ducha fałszu.

Wezwanie do wzajemnej miłości

7 Drodzy, kochajmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga. Każdy, kto kocha, narodził się z Boga i zna Boga. 8 Kto nie kocha, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością. 9 W tym uwidoczniła się miłość Boga do nas, że Bóg posłał na świat swojego Jedynego* Syna, abyśmy przez Niego mogli zyskać życie. 10 W tym wyraziła się miłość, że nie my pokochaliśmy Boga, lecz że On nas pokochał i posłał swojego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy. 11 Drodzy, skoro Bóg nas tak ukochał, to i my powinniśmy kochać się wzajemnie. 12 Boga nikt nigdy nie widział. Jeśli jednak kochamy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i Jego miłość osiągnęła w nas doskonałość. 13 Po tym poznajemy, że trwamy w Nim, a On w nas, że udzielił nam ze swojego Ducha. 14 My natomiast zobaczyliśmy i teraz o tym świadczymy, że Ojciec posłał Syna jako Zbawcę świata. 15 Ktokolwiek przyzna, że Jezus jest Synem Boga, w tym trwa Bóg, a on w Bogu. 16 I my poznaliśmy tę miłość, którą darzy nas Bóg, i zaufaliśmy jej. Bóg jest miłością. Kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg w nim. 17 W tym właśnie miłość osiągnęła względem nas doskonałość. Dzięki temu możemy ufnie i z odwagą wystąpić w dniu sądu, żyjemy bowiem w tym świecie jako Jemu podobni. 18 W miłości nie ma lęku. Doskonała miłość go usuwa. Lęk bowiem łączy się z karą. Ten więc, kto się boi, wciąż nie jest doskonały w miłości. 19 Nasza miłość bierze się stąd, że On pierwszy nas nią obdarzył. 20 Kto twierdzi, że kocha Boga, a jednocześnie nienawidzi swego brata — kłamie. Bo kto nie kocha brata, którego widzi, nie może kochać Boga, którego nigdy nie zobaczył. 21 Mamy też od Niego przykazanie, aby ten, kto kocha Boga, kochał też swojego brata.