2.Mose 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

1 Mojżesz jednak odezwał się w te słowa: A co, jeśli mi nie uwierzą i nie usłuchają mego głosu, ale raczej powiedzą: PAN nie objawił się tobie?

2 PAN odpowiedział: Cóż to masz w swojej ręce? Laskę — odparł Mojżesz.

3 Rzuć ją na ziemię! — usłyszał polecenie. Więc rzucił. Wtedy laska zamieniła się w węża, tak że Mojżesz musiał przed nim uskoczyć!

4 Wtedy PAN mu polecił: Wyciągnij rękę i chwyć go za ogon! Mojżesz posłuchał — i wąż zamienił się w laskę w jego dłoni.

5 To ich powinno przekonać, że jednak ukazał ci się PAN, Bóg ich ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba.

6 Lecz PAN na tym nie poprzestał: Włóż rękę w zanadrze — polecił. Mojżesz włożył, a gdy ją wyjął, jego ręka była pokryta trądem jak śniegiem!

7 Włóż ponownie rękę w zanadrze — rozkazał. Znów ją włożył, a gdy ją wyjął, była tak samo zdrowa, jak reszta ciała!

8 Jeśli ci nie uwierzą i nie przekona ich pierwszy znak, to przekona ich ten znak następny.

9 Gdyby jednak nie uwierzyli nawet tym obu znakom i nie chcieli posłuchać twych słów, zaczerpnij wody z Nilu i wylej ją na brzeg. Woda, którą zaczerpniesz, zamieni się na brzegu w krew.

10 Mojżesz jednak powiedział do PANA: Ach, Panie, proszę, ja nie jestem człowiekiem wymownym, nie byłem nim dawniej i nie zmieniła tego ta Twoja rozmowa z twym sługą. Ja mam po prostu trudności z wypowiadaniem się!*

11 Wtedy PAN go zapytał: Kto dał człowiekowi usta? Kto czyni go niemym lub głuchym, widzącym lub niewidomym? Czyż nie Ja, PAN?

12 Idź więc teraz, Ja JESTEM* przy twoich ustach. Pouczę cię, co masz powiedzieć.

13 Ale Mojżesz powiedział: Ach, Panie, poślij, proszę, kogo innego.

14 Wtedy PAN rozgniewał się na Mojżesza: Przecież jest Aaron, twój brat, Lewita! Wiem, że potrafi on mówić. Wyszedł ci już nawet na spotkanie, a gdy cię zobaczy, ucieszy się całym sercem.

15 Będziesz mówił do niego. Powiesz mu, co ma powiedzieć, a Ja JESTEM przy twoich ustach i przy jego ustach — i pouczę was, co macie czynić.

16 On w twoim zastępstwie będzie przemawiał do ludu. On będzie twoimi ustami, a ty będziesz mu za Boga.

17 Weź też do ręki tę laskę, bo nią będziesz dokonywał znaków.

Mojżesz w drodze do Egiptu

18 Mojżesz wrócił zatem do swego teścia, Jetra, i poprosił: Pozwól mi wrócić do moich braci w Egipcie. Chciałbym zobaczyć, czy jeszcze żyją. Idź w pokoju! — odpowiedział mu Jetro.

19 PAN ponadto zapewnił Mojżesza w Midianie: Ruszaj, wracaj do Egiptu. Ci, którzy czyhali na twe życie, już nie żyją.

20 Mojżesz zabrał zatem żonę i swoich synów, wsadził ich na osła — i wyruszył do ziemi egipskiej. Wziął też Mojżesz do ręki laskę, o której wspomniał Bóg.

21 PAN powiedział też do Mojżesza: Gdy wrócisz do Egiptu, dopilnuj, aby dokonać tam wszystkich tych cudów, które położyłem w twojej mocy. Dokonaj ich wobec faraona, Ja jednak zatwardzę jego serce tak, że nie wypuści ludu.

22 Przekaż faraonowi: Tak mówi PAN: Izrael jest moim synem, moim pierworodnym.

23 Radzę ci: Wypuść mojego syna,* aby mi służył, bo jeśli odmówisz, to uważaj — Ja zabiję twojego syna, twojego pierworodnego!

24 W czasie podróży, podczas noclegu, PAN* spotkał się z nim i był gotów go zabić.

25 Wtedy Sypora wzięła ostry krzemień, odcięła napletek swego syna, dotknęła stóp* [Mojżesza] i powiedziała: Jesteś mi oblubieńcem krwi!

26 Wówczas odstąpił od niego.* A ona dodała: Oblubieńcem krwi za sprawą obrzezania.

Spotkanie z Aaronem i starszymi ludu

27 Tymczasem PAN polecił Aaronowi: Wyjdź na pustynię na spotkanie Mojżesza. Aaron posłuchał. Spotkał Mojżesza przy górze Bożej i ucałował go na powitanie.

28 Mojżesz przekazał Aaronowi wszystko, o czym usłyszał od PANA, który go posłał. Opowiedział mu też o znakach, których dokonanie mu zlecił.

29 Następnie Mojżesz z Aaronem zebrali wszystkich starszych Izraela

30 i Aaron powiadomił ich o wszystkim, co Mojżesz usłyszał od PANA. Mojżesz natomiast wobec ludu potwierdził to wszystko znakami.

31 Lud uwierzył! Gdy do ludzi dotarło, że PAN postanowił ująć się za potomkami Izraela i że przejął się ich niedolą, pochylili się w głębokim pokłonie.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

1 Wtedy Mojżesz odezwał się i powiedział: A co, jeśli mi nie uwierzą i nie usłuchają mego głosu, lecz powiedzą: JHWH* nie objawił się tobie?

2 JHWH zaś powiedział do niego: Cóż to masz w swojej ręce? I odpowiedział: Laskę.

3 I powiedział: Rzuć ją na ziemię! I rzucił ją na ziemię, a ona zamieniła się w węża* – i Mojżesz uciekł przed nim.

4 Wtedy powiedział JHWH do Mojżesza: Wyciągnij rękę i chwyć go za ogon – i wyciągnął swą rękę i uchwycił go, a on zamienił się w laskę w jego dłoni. –

5 [To] po to, aby uwierzyli, że ukazał ci się JHWH,* Bóg ich ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba.

6 I powiedział jeszcze JHWH do niego: Włóż swoją rękę w zanadrze. I włożył swoją rękę w zanadrze, a gdy ją wyjął, oto jego ręka – pokryta trądem* jak śniegiem!

7 I powiedział: Włóż ponownie swą rękę w zanadrze. I włożył swą rękę ponownie w zanadrze, a gdy ją wyjął ze swego zanadrza – oto znów była jak jego ciało!

8 Jeśli więc nie uwierzą ci i nie posłuchają głosu pierwszego znaku, to uwierzą głosowi następnego znaku.

9 I stanie się – jeśli nie uwierzą nawet tym dwóm znakom i nie posłuchają twojego głosu – że weźmiesz [trochę] wody z Nilu i wylejesz ją na suchy grunt i stanie się tak, że woda, którą wziąłeś z Nilu, zamieni się w krew na suchym gruncie.

10 Wtedy Mojżesz powiedział do JHWH: Ach, Panie, nie jestem ja człowiekiem wymownym,* [nie byłem nim] też wczoraj ani też przedwczoraj,* ani od chwili Twojego mówienia do Twego sługi, gdyż jestem ja [człowiekiem] ciężkich ust i ciężkiego języka.

11 A JHWH powiedział do niego: Kto przyprawił człowiekowi usta albo kto czyni go niemym albo głuchym, albo widzącym, albo niewidomym? Czyż nie Ja, JHWH?

12 Teraz więc idź, a Ja JESTEM* z twoimi ustami i pouczę cię, co masz powiedzieć.

13 A [on] powiedział: Ach, Panie, poślij, proszę, kogo innego!*

14 Wtedy zapłonął gniew JHWH na Mojżesza i powiedział: Czy nie ma Aarona, twego brata, Lewity?* Wiem, że on jest wymowny; a także oto wyszedł on już, aby cię spotkać, a gdy cię zobaczy, ucieszy się w swoim sercu.

15 I będziesz mówił do niego, i włożysz słowa w jego usta, a Ja JESTEM z twoimi ustami i z jego ustami, i pouczę was, co macie czynić.

16 On będzie mówił za ciebie do ludu i będzie on, będzie tobie za usta, a ty będziesz mu za Boga.

17 A laskę tę weź do swojej ręki, bo nią będziesz dokonywał znaków.

Mojżesz w drodze do Egiptu

18 Poszedł zatem Mojżesz z powrotem do Jetra,* swego teścia, i powiedział do niego: Pozwól mi, proszę, wrócić do moich braci, którzy są w Egipcie, aby zobaczyć, czy jeszcze żyją.* I powiedział Jetro do Mojżesza: Idź w pokoju!

19 Powiedział też JHWH do Mojżesza w Midianie: Idź, wróć do Egiptu, bo zmarli wszyscy ludzie szukający twojej duszy.*

20 Wziął zatem Mojżesz swoją żonę i swoich synów, i wsadził ich na osła, i wrócił do ziemi egipskiej; wziął też Mojżesz laskę Bożą do swojej ręki.

21 I powiedział JHWH do Mojżesza: Gdy będziesz szedł, aby wrócić do Egiptu, dopatrz wszystkich cudów, które włożyłem ci w twoją rękę, i dokonaj ich wobec faraona, a Ja zatwardzę jego serce, tak że nie wypuści ludu.

22 I powiesz do faraona: Tak mówi JHWH: Izrael jest moim pierworodnym synem.

23 I mówię do ciebie: Wypuść mojego syna,* aby mi służył, a jeśli odmówisz jego wypuszczenia, oto Ja zabiję twojego pierworodnego syna.

24 W drodze zaś, w miejscu noclegu, JHWH* spotkał go i zamierzał go zabić.*

25 Wtedy Sypora wzięła [ostry] krzemień, odcięła napletek swego syna,* dotknęła jego stóp* i powiedziała: Jesteś mi oblubieńcem krwi.*

26 I odstąpił od niego.* Wtedy powiedziała: Oblubieńcem krwi przez obrzezanie.

Spotkanie z Aaronem i starszymi ludu

27 I powiedział JHWH do Aarona: Wyjdź na pustynię na spotkanie Mojżesza. I poszedł, i spotkał go przy górze Bożej, i pocałował go.

28 A Mojżesz przekazał Aaronowi wszystkie słowa JHWH, który go posłał, i [opowiedział mu o] wszystkich znakach, których [dokonanie] mu przykazał.

29 Potem poszedł* Mojżesz z Aaronem i zebrali wszystkich, [którzy byli] starszymi synów Izraela,

30 i Aaron przekazał im wszystkie słowa, które JHWH wypowiedział do Mojżesza, [ten] zaś dokonał znaków na oczach ludu.

31 I lud uwierzył.* A gdy usłyszeli,* że JHWH nawiedził synów Izraela i że dostrzegł ich niedolę, pochylili się i złożyli pokłon.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).