2.Mose 11 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

2.Mose 11 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zapowiedź śmierci pierworodnych

1 Wówczas PAN powiedział do Mojżesza: Jeszcze jedną plagę* sprowadzę na faraona i Egipt. Potem was stąd wypuści. Wypuści was wszystkich, ze wszystkim, bez najmniejszej zwłoki wypędzi!* 2 Przekaż więc koniecznie całemu ludowi,* że każdy mężczyzna ma poprosić sąsiada,* a każda kobieta sąsiadkę, o przedmioty ze srebra i złota.* 3 PAN tymczasem wzbudził u Egipcjan życzliwość względem ludu.* Również sam Mojżesz cieszył się poważaniem w Egipcie, zarówno u dworzan faraona, jak i u mieszkańców kraju. 4 A Mojżesz ogłosił: Tak mówi PAN: O północy Ja sam przejdę przez środek Egiptu.* 5 Wtedy w ziemi egipskiej pomrą wszyscy pierworodni, od pierworodnego syna faraona i następcy tronu, aż po pierworodnego syna niewolnicy, która pracuje przy żarnach. Padną też pierworodne wśród wszelkiego bydła. 6 Wtedy w całym Egipcie rozlegnie się głośny krzyk, taki, jakiego nie było i jaki już się nie zdarzy. 7 Lecz na nikogo z potomków Izraela nie warknie nawet pies* — ani na ludzi, ani na bydło — abyście przekonali się, że PAN dokonał rozróżnienia między Egiptem a Izraelem. 8 W końcu zejdą do mnie ci wszyscy twoi słudzy, pokłonią mi się i poproszą: Wyjdź stąd ty i cały ten lud, który czeka na twoje rozkazy.* A ja wyjdę. Po tych słowach, pełen gniewu, wyszedł od faraona. 9 PAN zaś zapowiedział Mojżeszowi: Faraon was nie posłucha, lecz stanie się tak po to, by wzrosła liczba moich cudów w Egipcie. 10 Bo Mojżesz i Aaron dokonali wprawdzie wszystkich wcześniejszych cudów przed faraonem, lecz PAN zatwardził jego serce, tak że odmawiał wypuszczenia Izraelitów ze swojego kraju.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Zapowiedź śmierci pierworodnych

1 Wówczas powiedział JHWH do Mojżesza: Jeszcze jedną plagę* sprowadzę na faraona i na Egipt, potem was stąd wypuści. Przy swym wypuszczaniu [w] zupełności,* bezzwłocznie was stąd wypędzi.* 2 Przekaż koniecznie do wiadomości ludowi,* aby poprosili, każdy mężczyzna swego sąsiada* i każda kobieta swoją sąsiadkę, o przedmioty srebrne i przedmioty złote.* 3 JHWH zaś dał* ludowi łaskę w oczach Egipcjan,* również Mojżesz [jako] człowiek był bardzo wielki w ziemi egipskiej, zarówno w oczach sług faraona, jak i w oczach ludu. 4 I powiedział Mojżesz: Tak mówi JHWH: O północy Ja [sam] przejdę przez środek Egiptu.* 5 Wtedy pomrą wszyscy pierworodni w ziemi egipskiej, od pierworodnego [syna] faraona, który zasiada na jego tronie, aż po pierworodnego syna służącej,* która [pracuje] przy żarnach, i wszelkie pierworodne bydła. 6 I powstanie wielki krzyk w całej ziemi egipskiej, taki, że podobnego mu jeszcze nie było, i taki, jaki już się więcej nie zdarzy. 7 Lecz na nikogo z synów Izraela nie zaostrzy [nawet] pies swego języka,* ani na ludzi, ani na bydło, po to, byście poznali [z całą pewnością],* że JHWH dokonał rozróżnienia* między Egiptem a między Izraelem. 8 I zejdą do mnie ci wszyscy twoi słudzy, pokłonią mi się i powiedzą: Wyjdź ty i cały lud, który jest u twych stóp – i potem wyjdę. I wyszedł od faraona w srogim gniewie. 9 JHWH zaś powiedział do Mojżesza: Faraon was nie posłucha, po to, by moje cuda w ziemi egipskiej były liczne. 10 Bo Mojżesz i Aaron dokonali [wprawdzie] wszystkich tych [wcześniejszych] cudów przed faraonem, ale JHWH zatwardził serce faraona – i nie wypuścił synów Izraela ze swojej ziemi.