Psalm 49 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Psalm 49 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pieśń o niemocy mocnych

Dla synów Koracha.

1 Dla prowadzącego chór. Psalm. 2 Posłuchajcie tego, wszystkie ludy! Wytężcie słuch wy, mieszkańcy świata — 3 Wszyscy razem i każdy z osobna,* Wy, bogaci, a także wy, biedni! 4 Moje usta przemówią mądrością, Z mego serca popłynie rozsądek. 5 Skłonię ucho do przypowieści I przy cytrze wyjawię zagadkę: 6 Dlaczego mam się bać w dniach nieszczęścia, Gdy otacza mnie podłość zdrajców, 7 Ludzi ufających swojej mocy, Zadufanych w ogrom swoich bogactw? 8 Przecież człowiek niczym nie wykupi swego brata, Nie jest w stanie dać Bogu za niego opłaty;* 9 Okup za duszę jest na to zbyt wysoki, A nikt przecież nie posiada aż tak wiele, 10 Aby sprawić, że ktoś będzie żył wiecznie I uniknie zejścia do grobu. 11 Każdy widzi, że i mądrzy umierają, Głupiec, prostak — wszyscy giną w ten sam sposób I bogactwo zostawiają ludziom obcym. 12 Mogli myśleć,* że ich domy są wieczne, Że mieszkania przetrwają pokolenia — Swoimi imionami mogli nawet nazywać jakieś kraje. 13 Człowiek jednak nie obroni się przepychem, Przypomina on bydlęta, które giną. 14 Taka właśnie jest droga pewnych siebie I tych, którzy wierzą w ich przechwałki. Sela. 15 Są jak owce, które wchłonie świat umarłych, Gdzie tylko śmierć będzie ich pasterzem — To prawi, gdy nastanie już poranek, będą nad nimi panowali* — A ich postać? Ta zniszczeje wśród umarłych, Nie pomogą im ich świetne pałace. 16 Lecz mą duszę Bóg wykupi z mocy śmierci;* To dlatego, że przyjmie mnie do siebie. Sela. 17 Nie bój się, kiedy ktoś się bogaci, Kiedy rośnie znaczenie jego domu; 18 W godzinie śmierci wszystko pozostawi, Nie zabierze z sobą ziemskiej chwały. 19 Choćby sobie za życia dogadzał, Był chwalony w chwilach powodzenia, 20 Dołączy do pokoleń swoich ojców, Którym dzień już nigdy nie zaświta. 21 Nie zrozumie tego człowiek zaślepiony swym przepychem, Przypomina on bydlęta, które giną.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pieśń o niemocy mocnych

1 Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Psalm.* 2 Posłuchajcie tego, wszystkie ludy! Skłońcie uszy, wszyscy mieszkańcy świata! 3 Wy, synowie prostych, i wy, synowie zamożnych,* Bogaty, jak również ubogi! 4 Moje usta dadzą wyraz mądrości; A rozważanie mego serca – rozsądkowi. 5 Nakłonię swoje ucho do przypowieści, Przy cytrze wyjawię swą zagadkę: 6 Dlaczego mam się bać w dniach nieszczęścia, Gdy otacza mnie niegodziwość moich zdrajców, 7 Ufających swojej mocy I chlubiących się ogromem swoich bogactw? 8 [Przecież] człowiek niczym nie wykupi swego brata, Nie da Bogu za niego* łapówki,* 9 Bo okup za ich duszę zbyt wysoki I nigdy go nie wystarczy, 10 Aby [taki] mógł żyć nadal, na zawsze, [I]* nie oglądał grobu.* 11 Owszem, [każdy] widzi, że i mądrzy umierają, Czy to głupiec, czy prostak, giną w ten sam sposób I obcym zostawiają swe bogactwo. 12 Mogli myśleć,* że ich domy są wieczne, Ich mieszkania z pokolenia w pokolenie – Swoimi imionami nazwali nawet kraje. 13 Ale, mimo przepychu, człowiek się nie ostoi, Przypomina bydlęta, które giną.* 14 Taka to jest droga tych, którzy są pewni siebie, A po nich tych, co lubują się w ich przechwałkach.* Sela. 15 Są jak owce przeznaczone* do Szeolu, Śmierć jest ich pasterzem – Lecz prawi zapanują nad nimi o poranku* – Ich postać – na zniszczenie w Szeolu, Z [dala od] jego pałaców. 16 Lecz mą duszę Bóg wykupi z ręki Szeolu, Ponieważ mnie [do siebie] przyjmie.* Sela. 17 Nie bój się, kiedy ktoś się bogaci, Kiedy rośnie chwała jego domu, 18 Bo w [godzinie] swej śmierci niczego nie zabierze, Nie zejdzie za nim jego chwała. 19 Choćby swej duszy za swego życia błogosławił – A chwalą cię, gdy sobie dogadzasz* – 20 Dołączy do pokolenia swoich ojców, Którzy nigdy nie zobaczą już światła. 21 Człowiek [żyjący] w przepychu tego nie zrozumie, Przypomina bydlęta, które giną.*