Jeremia 23 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Jeremia 23 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Sąd nad pasterzami

1 Biada pasterzom — oświadcza PAN — którzy gubią i rozpraszają owce mojego pastwiska! 2 Dlatego tak mówi PAN, Bóg Izraela, o pasterzach pasących mój lud: To wy rozproszyliście moje owce i rozpędziliście je. Nie zajmowaliście się nimi! Dlatego Ja zajmę się wami za wasze złe czyny — oświadcza PAN. — 3 Ja też zgromadzę resztę moich owiec ze wszystkich ziem, do których je rozpędziłem. Sprowadzę je na ich niwy, a one rozmnożą się i będą liczne. 4 Ustanowię im także pasterzy. Będą je oni paśli, a one nie będą już bać się ani trwożyć i niczego nie będzie im brakowało — oświadcza PAN.

Zapowiedź nadejścia Dobrego Pasterza

5 Oto idą dni — oświadcza PAN — kiedy na tronie Dawida zasiądzie sprawiedliwa Latorośl. Będzie On jako król sprawował mądre rządy. Zaprowadzi prawo i sprawiedliwość na ziemi. 6 Za Jego dni Juda zostanie zbawiony, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. Takim imieniem będą Go nazywać: PAN naszą sprawiedliwością. 7 Dlatego nadchodzą dni — oświadcza PAN — gdy już nie będą mówić: Jak żyje PAN, który wyprowadził synów Izraela z Egiptu, 8 lecz: Jak żyje PAN, który wyprowadził potomków domu Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, do których ich wygnał — i sprowadził z powrotem, by zamieszkali w swej ziemi.

Sąd nad fałszywymi prorokami

9 Słowo o prorokach: Pęka mi serce w mej piersi, drżą wszystkie moje kości. Stałem się jak pijany, jak człowiek upity winem, w obliczu PANA i Jego świętych słów. 10 Ponieważ ziemia jest pełna cudzołożników, z powodu przekleństwa okrywa ją żałoba, uschły też pastwiska na stepie. Złe stały się ludzkie dążenia, ich wysiłki zmierzają w niewłaściwym kierunku. 11 Gdyż prorok oraz kapłan — obaj splugawieni, nawet w mej świątyni znalazłem ich niegodziwość — oświadcza PAN. 12 Dlatego ich droga będzie im jak ślizgawka, potkną się w ciemności i upadną na niej; gdyż sprowadzę na nich nieszczęście w czasie, gdy ich nawiedzę — oświadcza PAN. 13 Owszem, u proroków Samarii widziałem nieprzyzwoitość: prorokowali sobie w imieniu Baala i w ten sposób zwodzili mój lud, Izraela. 14 Lecz u proroków Jerozolimy zetknąłem się ze zgrozą: Widziałem tam cudzołóstwo, na każdym kroku kłamstwo, pełno zachęt dla niegodziwych, by żaden nie porzucił swojej nieprawości — stali się dla Mnie wszyscy jak mieszkańcy Sodomy, jak ludzie zamieszkujący Gomorę! 15 Dlatego tak mówi PAN Zastępów o prorokach: Oto Ja nakarmię ich piołunem i napoję trucizną, bo od proroków Jerozolimy rozeszło się skażenie po całej tej ziemi. 16 Tak mówi PAN Zastępów: Nie słuchajcie słów tych proroków, którzy wam prorokują! Oni wam głoszą widzenia własnego serca — nie to, co pochodzi z ust PANA! 17 Wciąż powtarzają ludziom gardzącym Słowem PANA: Pokój mieć będziecie! A tym wszystkim, którzy żyją w uporze swego serca, powtarzają: Nie spadnie na was żadne nieszczęście! 18 Lecz kto był w radzie PANA? Kto widział? Kto słyszał Jego Słowo? Kto je rozważył i wprowadził w życie?* 19 Oto wicher PANA! Wzbiera oburzenie! Nad głową bezbożnych rozpętuje się burza! 20 Nie ustanie gniew PANA, póki nie dokona, póki nie dopełni planów Jego serca! W dniach ostatecznych zrozumiecie to wszystko dokładnie. 21 Nie posyłałem tych proroków, a jednak pobiegli! Nie przemówiłem do nich, a prorokowali! 22 Gdyby byli w mej radzie, mogliby głosić me słowa, zawracać mój lud ze złej drogi, odwracać od niegodziwych uczynków. 23 Czy Ja jestem Bogiem z bliska? — oświadcza PAN. Czy nie także Bogiem z daleka?* 24 Czy może się ktoś przede Mną ukryć, tak że go nie zobaczę? — oświadcza PAN. Czy to nie Ja wypełniam niebiosa i ziemię? — oświadcza PAN. 25 Słyszałem, co powiedzieli prorocy prorokujący w moim imieniu kłamliwie. Wołali: Miałem sen! Miałem sen! 26 Jak długo to trwać będzie? O co chodzi prorokom wygłaszającym kłamstwa — tak — wieszczom oszustw pochodzących z ich własnych serc? 27 Rozważają, jak sprawić, by mój lud zapomniał moje imię. Chcą to osiągnąć przez sny, które opowiadają sobie nawzajem. Ich ojcowie także zapomnieli o Mnie na rzecz Baala. 28 Prorok, który ma sen, niech opowiada swój sen. Lecz ten, który ma moje Słowo, niech głosi moje Słowo Prawdy!* Co plewie do ziarna? — oświadcza PAN. 29 Czy moje Słowo nie jest jak ogień — oświadcza PAN — i jak młot, który rozbija skałę? 30 Dlatego Ja sam wystąpię przeciw tym prorokom — oświadcza PAN — którzy sobie nawzajem wykradają moje słowa. 31 Oto Ja wystąpię przeciw tym prorokom — oświadcza PAN — którzy głoszą od siebie, a twierdzą: To oświadczenie prorocze. 32 Oto Ja wystąpię przeciwko prorokom snów kłamliwych — oświadcza PAN — głoszącym je po to, aby zwieść mój lud swoimi kłamstwami i lekkomyślnością. Bo przecież nie Ja ich posłałem. Niczego im nie nakazałem. Oni też temu ludowi wcale nie pomagają — oświadcza PAN. 33 A gdy cię zapyta ktoś z ludu, prorok albo kapłan: Jak brzmi Jego wyrok, co jest ciężarem* PANA? Wtedy im odpowiedz: Wy tym ciężarem jesteście!* Ale Ja was zrzucę — oświadcza PAN. 34 Natomiast prorokiem, kapłanem lub kimkolwiek z ludu, kto by się ośmielił powiedzieć: Jaki to ciężar PANA! — Ja sam się nim zajmę, nim oraz jego domem. 35 Tak możecie mówić i tak pytać siebie nawzajem: Co odpowiedział PAN? Albo: Co PAN nam oznajmia? 36 Ale: Ciężar PANA — tych słów nie używajcie, żeby ciężarem PANA nie stało się dla człowieka to jego własne słowo. Bo wy umiecie przekręcać słowa żywego Boga, PANA Zastępów, naszego Boga. 37 Tak więc masz pytać proroka: Co odpowiedział PAN? Albo: Co nam PAN oznajmia? 38 Bo tym, którzy nie przestaną używać słów: Ciężar PANA, sam PAN zapowiada: Ponieważ wypowiadacie te słowa: Ciężar PANA, chociaż wam poleciłem, że macie tak nie mówić, 39 to Ja was uniosę* wysoko i wraz z miastem, które dałem wam oraz waszym ojcom, wyrzucę sprzed mego oblicza. 40 I wydam was na wieczną hańbę i na wieczną niesławę, która nie zostanie zapomniana.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Sąd nad pasterzami

1 Biada pasterzom, gubiącym i rozpraszającym owce mojego pastwiska! – oświadczenie JHWH. 2 Dlatego tak mówi JHWH, Bóg Izraela, o pasterzach pasących mój lud: To wy rozproszyliście moje owce i rozpędziliście je, i nie nawiedzaliście ich. Oto Ja nawiedzę* was za wasze złe czyny – oświadczenie JHWH. 3 I Ja zgromadzę resztę moich owiec ze wszystkich ziem, do których je rozpędziłem, i sprowadzę je na ich niwę, i rozmnożą się, i wzrosną liczebnie.* 4 I ustanowię im pasterzy, i będą je paśli, [a one] nie będą już się bały ani trwożyły i niczego nie będzie im brakowało – oświadczenie JHWH.

Zapowiedź nadejścia Dobrego Pasterza

5 Oto idą dni – oświadczenie JHWH – że ustanowię Dawidowi sprawiedliwą Latorośl. I zapanuje jako król, i mądrze sobie będzie poczynał, i będzie stosował prawo i sprawiedliwość na ziemi. 6 Za Jego dni Juda zostanie zbawiony, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie – a to jest Jego imię, którym Go będą nazywać: JHWH naszą sprawiedliwością. 7 Dlatego oto idą dni – oświadczenie JHWH – że już nie będą mówić: Jak żyje JHWH, który wyprowadził synów Izraela z ziemi egipskiej. 8 Będą [mówić]: Jak żyje JHWH, który wyprowadził i wprowadził potomstwo domu Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, do których ich wygnał – i będą mieszkali w swojej ziemi.

Sąd nad fałszywymi prorokami

9 O prorokach: Złamane jest moje serce w moim wnętrzu, miękną* wszystkie moje kości. Stałem się jak człowiek pijany i jak mężczyzna, którego odurzyło wino, w obliczu JHWH i w obliczu świętych Jego słów. 10 Ponieważ ziemia pełna jest cudzołożników,* ponieważ z powodu przekleństwa zawodzi ziemia, wyschły pastwiska na stepie – i złe stały się ich dążenia, a ich siła – nie jest właściwa. 11 Gdyż tak prorok, jak i kapłan – splugawieni, nawet w moim domu znalazłem ich niegodziwość – oświadczenie JHWH. 12 Dlatego ich droga będzie im jak ślizgawka, w ciemności potkną się i upadną na niej; gdyż sprowadzę na nich nieszczęście w roku ich nawiedzenia – oświadczenie JHWH. 13 Wprawdzie u proroków Samarii widziałem to, co nieprzystojne: prorokowali sobie w [imieniu] Baala i zwodzili mój lud, Izraela, 14 lecz u proroków Jerozolimy widziałem zgrozę: Cudzołóstwo i chodzenie w kłamstwie, a [przy tym] umacniali ręce niegodziwych, aby żaden nie odwrócił się od swej niegodziwości – stali się dla Mnie oni wszyscy jak Sodoma, a jej mieszkańcy jak Gomora. 15 Dlatego tak mówi JHWH Zastępów o prorokach: Oto Ja nakarmię ich piołunem i napoję ich trucizną, bo od proroków Jerozolimy rozeszło się skażenie po całej tej ziemi. 16 Tak mówi JHWH Zastępów: Nie słuchajcie słów proroków, którzy wam prorokują! Oni wam zwiastują widzenia własnego serca, nie to, co [pochodzi] z ust JHWH! 17 Wciąż powtarzają tym, którzy gardzą Słowem JHWH: Pokój mieć będziecie! A tym wszystkim, którzy chodzą według uporu swego serca, powtarzają: Nie przyjdzie na was nieszczęście! 18 Bo kto stał w radzie JHWH i widział, i słyszał Jego Słowo? Kto rozważył Jego Słowo i posłuchał?* 19 Oto wicher JHWH! Wzbiera wzburzenie! Burza wpada w wir, nad głową bezbożnych szaleje. 20 Nie zawróci gniew JHWH, póki nie dokona, póki nie dopełni planów Jego serca! W dniach ostatecznych zrozumiecie to dokładnie. 21 Nie posyłałem proroków, a oni pobiegli! Nie przemówiłem do nich, a oni prorokowali! 22 Gdyby stali w mojej radzie, to by mogli ogłosić moje słowa mojemu ludowi i zawracać ich z ich złej drogi i niegodziwości ich uczynków. 23 Czy Ja jestem Bogiem z bliska – oświadczenie JHWH – a nie Bogiem z daleka?* 24 Czy może się ktoś ukryć w kryjówkach, a Ja go nie zobaczę? – oświadczenie JHWH. Czy to nie Ja wypełniam niebiosa i ziemię? – oświadczenie JHWH. 25 Słyszałem, co powiedzieli prorocy prorokujący kłamliwie w moim imieniu. Mówili: Miałem sen! Miałem sen! 26 Jak długo tak będzie? Czy jest [coś] w sercu proroków prorokujących kłamstwo – tak – proroków oszustwa swego serca? 27 Rozważają, jak sprawić, by mój lud zapomniał moje imię, za sprawą ich snów, które opowiadają każdy swemu bliźniemu,* tak jak zapomnieli ich ojcowie moje imię na rzecz Baala. 28 Prorok, który ma sen, niech opowiada sen, ale ten, który ma moje Słowo, niech zwiastuje moje Słowo Prawdy!* Co plewie do ziarna? – oświadczenie JHWH. 29 Czy moje Słowo nie jest jak ogień – oświadczenie JHWH – i jak młot, który rozbija skałę? 30 Dlatego oto Ja wystąpię przeciwko tym prorokom – oświadczenie JHWH – wykradającym moje słowa jeden drugiemu. 31 Oto Ja wystąpię przeciwko prorokom – oświadczenie JHWH – biorącym własny język i twierdzącym: [To] oświadczenie.* 32 Oto Ja wystąpię przeciwko prorokom snów kłamliwych – oświadczenie JHWH – i opowiadającym je, bo tak zwiedli mój lud swoimi kłamstwami i swą lekkomyślnością. Bo przecież Ja ich nie posłałem i niczego im nie nakazałem, a oni temu ludowi wcale nie pomogli – oświadczenie JHWH. 33 A gdy zapyta cię ten lud lub prorok, lub kapłan: Jaki jest wyrok* JHWH? Wtedy im odpowiedz: Wy jesteście wyrokiem!* Lecz porzuciłem was – oświadczenie JHWH. 34 Natomiast proroka lub kapłana, lub [kogokolwiek z] ludu, kto by powiedział: Wyrok JHWH – nawiedzę tego człowieka i jego dom. 35 Tak macie mówić każdy do bliźniego i każdy do swojego brata: Co odpowiedział JHWH? Albo: Co oznajmił JHWH? 36 Ale: Wyrok JHWH – tego już nie wspominajcie, gdyż wyrokiem JHWH stanie się dla człowieka jego własne słowo, a przekręcacie słowa żywego Boga, JHWH Zastępów, naszego Boga. 37 Tak masz mówić do proroka: Co odpowiedział JHWH? Albo:* Co oznajmił JHWH? 38 Lecz jeśli będziecie mówić: Wyrok JHWH,* to tak mówi JHWH: Ponieważ wypowiadacie te słowa: Wyrok JHWH, chociaż poleciłem wam: Nie mówcie: Wyrok JHWH, 39 to z tego właśnie powodu Ja też podniosę* was wysoko i wraz z miastem, które dałem wam i waszym ojcom, odrzucę od swego oblicza. 40 I wydam was na wieczną hańbę i na wieczną niesławę, która nie zostanie zapomniana.