Johannes 19 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

1 Wówczas Piłat kazał odprowadzić Jezusa i ubiczować.

2 A żołnierze upletli koronę z cierni, włożyli Mu na głowę i okryli Go płaszczem z purpury.

3 Następnie podchodzili do Niego z drwinami: Witaj, królu Żydów! I policzkowali Go.

4 Potem Piłat znów wyszedł na zewnątrz i zwrócił się do Żydów: Wyprowadzam wam Go. Chcę, byście wiedzieli, że nie znajduję w Nim żadnej winy.

5 Wtedy Jezus wyszedł do nich w cierniowej koronie i w płaszczu z purpury. Oto człowiek! — powiedział Piłat.

6 Na Jego widok arcykapłani i straż zawołali: Na krzyż! Na krzyż! Piłat powiedział: Weźcie Go wy i ukrzyżujcie, ja bowiem nie znajduję w Nim winy.

7 Żydzi odpowiedzieli: My mamy Prawo, a według Prawa powinien umrzeć, gdyż czynił się Synem Boga.

8 Słowa te jeszcze bardziej zaniepokoiły Piłata.

9 Wszedł więc ponownie do pałacu i zapytał Jezusa: Skąd jesteś? Ale Jezus nie dał mu odpowiedzi.

10 Wtedy Piłat powiedział: Ze mną nie chcesz rozmawiać? Czyżbyś nie wiedział, że mam władzę Cię wypuścić i mam władzę Cię ukrzyżować?

11 Jezus odpowiedział: Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci to nie zostało dane z góry. Dlatego większy grzech ma ten, który Mnie tobie wydał.

12 Odtąd Piłat starał się Go wypuścić, ale Żydzi wołali: Jeśli Go wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cesarza. Każdy bowiem, kto czyni się królem, przeciwstawia się cesarzowi.

13 Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa i zasiadł na krześle sędziowskim, w miejscu zwanym Litostratos,* a po hebrajsku Gabbata.

14 A było to w Dniu Przygotowania Paschy, około południa.* Wtedy powiedział do Żydów: Oto wasz król!

15 A oni zawołali: Precz! Precz! Na krzyż z Nim! Piłat zapytał: Mam ukrzyżować waszego króla? Arcykapłani na to: Poza cesarzem nie mamy innego króla!

Ukrzyżowanie Jezusa

16 Wtedy wydał im Go na ukrzyżowanie. Wzięli więc Jezusa,

17 a On dźwigając własny krzyż szedł na tak zwane Miejsce Czaszki, określane po hebrajsku Golgotą.

18 Tam Go ukrzyżowali. Wraz z Nim ukrzyżowali też dwóch innych, po jednej i po drugiej stronie, Jezusa zaś pośrodku.

19 Piłat kazał ponadto sporządzić i umieścić nad krzyżem napis. Głosił on: Jezus z Nazaretu, król Żydów.

20 Słowa te przeczytało wielu Żydów, gdyż miejsce, w którym Jezus został ukrzyżowany, znajdowało się blisko miasta, a sam napis sporządzony był po hebrajsku, po łacinie i po grecku.

21 Arcykapłani żydowscy zwracali się w tej sprawie do Piłata: Nie pisz — prosili — król Żydów, napisz raczej, że to On sam powiedział: Jestem królem Żydów.

22 Ale Piłat odpowiedział: Co napisałem, to napisałem.

23 Tymczasem, gdy żołnierze ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili je na cztery części, dla każdego żołnierza po jednej. Wzięli też tunikę. Tunika jednak nie była szyta, ale cała od góry tkana.

24 Ustalili zatem: Nie rozcinajmy jej. Losujmy, czyja ma być. Tak wypełniło się Pismo, które mówi: Rozdzielili między siebie moje szaty, a o moją tunikę rzucali losy.* Tak właśnie postąpili żołnierze.

25 A blisko krzyża Jezusa stały: Jego matka i siostra Jego matki, Maria, żona Klopasa, i Maria Magdalena.

26 Gdy Jezus zobaczył swoją matkę i stojącego przy niej ukochanego ucznia, zwrócił się do matki: Kobieto, oto twój syn!

27 Następnie powiedział do ucznia: Oto twoja matka! I od tej pory ten uczeń wziął ją do siebie.

Wykonało się!

28 Następnie Jezus, świadomy, że się już wszystko wykonało, powiedział: Chcę pić. I tak wypełniły się słowa Pisma.

29 Stało tam zaś naczynie pełne winnego octu. Owinęli zatem hizop gąbką nasączoną winnym octem i podali Mu do ust.

30 A gdy Jezus spróbował octu, powiedział: Wykonało się! Po czym skłonił głowę i oddał ducha.

Okoliczności śmierci Jezusa

31 W związku z tym, że był to Dzień Przygotowania Paschy i chodziło o to, aby ciała nie pozostały przez szabat na krzyżu — dzień tego szabatu był bowiem bardzo uroczysty — Żydzi prosili Piłata, aby skazańcom połamano podudzia i usunięto ich ciała.

32 Przyszli więc żołnierze i złamali podudzia pierwszemu oraz drugiemu ukrzyżowanemu wraz z Nim.

33 Gdy jednak podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie złamali Jego podudzi,

34 za to jeden z żołnierzy przebił włócznią Jego bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.

35 Potwierdza to naoczny świadek. Jego świadectwo jest zgodne z prawdą. Jest on przekonany, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli.

36 To bowiem, co się stało, było wypełnieniem Pisma: Kość Jego nie będzie złamana,

37 oraz słów innego fragmentu: Będą patrzeć na tego, którego przebili.

Pogrzeb Jezusa

38 Potem Józef z Arymatei, który z obawy przed Żydami potajemnie był uczniem Pana, poprosił Piłata, aby pozwolił mu zabrać ciało Jezusa. I Piłat wyraził zgodę. Poszedł więc i zabrał Jego ciało.

39 Przyszedł też Nikodem, który kiedyś przybył do Jezusa nocą, i przyniósł około stu funtów* mieszaniny mirry i aloesu.

40 Wzięli więc ciało Jezusa i wraz z wonnościami owinęli je w płótna, zgodnie z żydowskim zwyczajem grzebalnym.

41 W miejscu zaś, gdzie został ukrzyżowany, był ogród, a w ogrodzie nowy grobowiec, w którym jeszcze nikt nie był złożony.

42 Ponieważ grobowiec ten był blisko, a Dzień Przygotowania chylił się ku końcowi, tam właśnie położyli Jezusa.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

1 Wtedy Piłat wziął Jezusa i ubiczował.

2 Żołnierze zaś spletli wieniec z cierni, włożyli Mu na głowę, okryli Go płaszczem z purpury,

3 podchodzili do Niego i mówili: Witaj, królu Żydów! I wymierzali mu policzki.

4 A Piłat znów wyszedł na zewnątrz i powiedział do nich: Oto wyprowadzam Go wam na zewnątrz, abyście wiedzieli, że nie znajduję w Nim żadnej winy.

5 Jezus zatem wyszedł na zewnątrz, mając na sobie wieniec z cierni i płaszcz z purpury. A [Piłat] powiedział im: Oto człowiek!

6 Gdy więc arcykapłani i podwładni zobaczyli Go, zawołali: Ukrzyżuj! Ukrzyżuj! Piłat im na to: Weźcie Go wy i ukrzyżujcie, ja bowiem nie znajduję w Nim winy.

7 Żydzi odpowiedzieli Mu: My mamy Prawo, a według Prawa powinien umrzeć, gdyż czynił się Synem Boga!

8 Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, tym bardziej się przestraszył,

9 ponownie wszedł do pretorium i zapytał Jezusa: Skąd Ty jesteś? Ale Jezus nie dał mu odpowiedzi.

10 Piłat zatem powiedział: Ze mną nie chcesz rozmawiać? Czyżbyś nie wiedział, że mam władzę Cię wypuścić i mam władzę Cię ukrzyżować?

11 Jezus odpowiedział mu: Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci [to] nie zostało dane z góry; dlatego większy grzech ma ten, który Mnie tobie wydał.

12 Odtąd Piłat starał się Go wypuścić, ale Żydzi wołali: Jeśli Go wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cesarza; każdy bowiem, kto czyni się królem, przeciwstawia się cesarzowi.

13 Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa i zasiadł na krześle sędziowskim, w miejscu zwanym Litostratos,* a po hebrajsku Gabbata.*

14 A był to Dzień Przygotowania Paschy, około szóstej godziny.* I powiedział do Żydów: Oto wasz król!

15 A oni zawołali: Precz! Precz! Ukrzyżuj Go! Piłat zapytał ich: Czy mam ukrzyżować waszego króla? Arcykapłani odpowiedzieli: Nie mamy króla oprócz cesarza!

Ukrzyżowanie Jezusa

16 Wtedy więc wydał Go im, aby został ukrzyżowany. Wzięli zatem Jezusa,

17 a [On], dźwigając własny krzyż, wyszedł na [miejsce] zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywane jest Golgotą.

18 Tam Go ukrzyżowali; a wraz z Nim dwóch innych, po jednej i po drugiej stronie, Jezusa zaś pośrodku.

19 Piłat sporządził też napis i umieścił go nad krzyżem – było napisane: Jezus z Nazaretu, Król Żydów.

20 Napis ten przeczytało wielu Żydów, gdyż miejsce, w którym Jezus został ukrzyżowany, znajdowało się blisko miasta, a był napisany po hebrajsku, po łacinie i po grecku.

21 Arcykapłani żydowscy mówili w związku z tym Piłatowi: Nie pisz: Król Żydów, ale że On powiedział: Jestem Królem Żydów.

22 Piłat odpowiedział: Co napisałem – napisałem.

23 Żołnierze zatem, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili [je] na cztery części – każdemu żołnierzowi część – oraz tunikę. Tunika jednak była bez szwu, cała od góry tkana.

24 Rozstrzygnęli zatem między sobą: Nie rozcinajmy jej, ale losujmy o nią, czyja będzie – aby się wypełniło Pismo, które mówi: Rozdzielili między siebie moje szaty, a o moją tunikę rzucali losy. To właśnie uczynili żołnierze.

25 Stały zaś przy krzyżu Jezusa Jego matka i siostra Jego matki, Maria, [żona] Klopasa, i Maria Magdalena.

26 Jezus więc, gdy zobaczył matkę i stojącego przy niej ucznia, którego kochał, zwrócił się do matki: Kobieto, oto twój syn!

27 Następnie powiedział do ucznia: Oto twoja matka! I od tej godziny uczeń wziął ją do siebie.*

Wykonało się!

28 Następnie Jezus, świadom, że już wszystko się wykonało, powiedział, dla wypełnienia Pisma: Chcę pić.

29 Stało tam zaś naczynie pełne winnego octu;* owinęli zatem hizop gąbką nasączoną winnym octem i podali Mu do ust.

30 Gdy więc Jezus przyjął winny ocet, powiedział: Wykonało się! Po czym skłonił głowę i oddał ducha.

Okoliczności śmierci Jezusa

31 W związku z tym, że był to Dzień Przygotowania [i chodziło o to], aby ciała nie pozostały przez szabat na krzyżu – dzień tego szabatu był bowiem wielki – Żydzi prosili Piłata, aby im połamano golenie* i usunięto.

32 Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu ukrzyżowanemu wraz z Nim;

33 gdy jednak podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie połamali Mu goleni,

34 za to jeden z żołnierzy przebił włócznią Jego bok i zaraz wypłynęła krew i woda.

35 Ten zaś, który to widział, poświadczył, a jego świadectwo jest prawdziwe; on też wie, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli.*

36 To bowiem stało się, aby wypełniło się Pismo: Kość jego nie będzie złamana.

37 I znów w innym [miejscu] Pismo mówi: Będą patrzeć na [tego], którego przebili.

Pogrzeb Jezusa

38 Potem zaś Józef z Arymatei, który – z obawy przed Żydami – potajemnie był uczniem Jezusa, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. I Piłat pozwolił. Poszedł więc i zabrał Jego ciało.

39 Przyszedł też Nikodem, który poprzednio przybył do [Jezusa] nocą, i przyniósł około stu litr* mieszaniny mirry i aloesu.

40 Wzięli więc ciało Jezusa i owinęli je w płótna, wraz z wonnościami, zgodnie z żydowskim zwyczajem grzebalnym.

41 W miejscu zaś, gdzie został ukrzyżowany, był ogród, a w ogrodzie nowy grobowiec, w którym nikt jeszcze nie był złożony.

42 Tam zatem, ze względu na żydowski Dzień Przygotowania* – gdyż blisko był grobowiec – położyli Jezusa.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).