2.Samuel 23 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Ostatnie słowa Dawida

1 Oto ostatnie słowa Dawida. Oświadczenie Dawida, syna Jessaja, oświadczenie męża postawionego wysoko, pomazańca Boga Jakuba, wspaniałego twórcy pieśni Izraela.

2 Duch PANA przemawia przeze mnie, a Jego słowo jest na mym języku.

3 Przemówił Bóg Izraela, przemówiła do mnie Skała Izraela: Panujący nad ludźmi, sprawiedliwy, panujący w bojaźni Bożej,

4 jest jak poranek o wschodzie słońca, poranek bez chmur — z jego blasku i deszczu wyrasta z ziemi trawa.

5 Czy nie jest tak z moim domem u Boga? Czy nie zawarł ze mną wiecznego przymierza, ujmującego wszystko i pewnego? On potwierdzi me zwycięstwo, da zakwitnąć mej rozkoszy!

6 A nikczemnicy? Ci będą jak cierń! Rozwiani będą oni wszyscy! Nikt po takich bowiem nie wyciąga ręki.

7 Ten zaś, kto chciałby ich dotknąć, zbroi się w żelazo i bierze drzewce włóczni — spłoną oni w ogniu we własnej siedzibie.

Najsławniejsi wojownicy Dawida

8 Oto imiona bohaterów Dawida: Joszeb-Baszebet,* Tachkemonita, główny spośród trzech. Pewnego razu, uzbrojony we włócznię, rozprawił się z ośmiuset przeciwnikami — pobił ich za jednym razem.

9 Drugim po nim wśród trzech bohaterów Dawida był Eleazar, syn Dodiego, wnuk Achochiego. Był to jeden z trzech rycerzy, którzy byli przy Dawidzie. Gdy zebrani do bitwy Filistyni rzucali swe bluźnierstwa, a Izraelici zaczęli wycofywać się w góry,

10 on stanął i raził Filistynów tak, że zdrętwiała mu ręka i przywarła do miecza. PAN doprowadził w tym dniu do wielkiego zwycięstwa. Ustępujące wojsko zawróciło wzmocnione jego przykładem, ale tylko po to, aby złupić poległych.

11 Trzecim po nich był Szama, syn Agego z Hararu. Pewnego razu, gdy Filistyni ściągnęli do Lechi,* gdzie znajdowało się pole obsiane soczewicą, wojsko zaś uciekło przed Filistynami,

12 on zajął miejsce w środku tego pola, obronił je i pobił Filistynów, a PAN zapewnił wielkie zwycięstwo.

13 Pewnego razu w czasie żniw ci trzej spośród trzydziestu głównych bohaterów przybyli do Dawida do jaskini Adullam, podczas gdy oddział Filistynów obozował w dolinie Refaim.

14 Dawid przebywał w tym czasie w twierdzy, a w Betlejem stacjonowała akurat załoga filistyńska.

15 Dawid poczuł wtedy pragnienie i powiedział: O, gdyby tak ktoś dał mi się napić wody ze studni przy bramie Betlejem!

16 Wówczas ci trzej bohaterowie przebili się przez obóz filistyński, naczerpali wody ze studni przy bramie Betlejem i przynieśli ją Dawidowi. On jednak nie chciał jej pić. Wylał ją w ofierze dla PANA.

17 Ani myślę, PANIE, to uczynić — powiedział. — Czy miałbym pić krew ludzi, którzy udali się po nią z narażeniem życia?* Nie chciał jej zatem pić. Tego dokonali ci trzej bohaterowie.

18 A na czele tych trzech* stał Abiszaj, brat Joaba, syn Serui. Walczył on włócznią lepiej niż trzystu, których też pobił, dlatego cieszył się sławą wśród tych trzech.

19 Był on przez tych trzech poważany. I choć został ich wodzem, nie zaliczał się do ich grona.

20 Benajasz z kolei, syn Jehojady, człowiek dzielny, który dokonał wielu niezwykłych czynów, pochodził z Kabseel. On pokonał dwóch synów Ariela z Moabu. On też pewnego dnia, kiedy spadł śnieg, zszedł do cysterny i pokonał tam lwa.

21 Powalił on również pewnego Egipcjanina, człowieka wysokiego wzrostu. Egipcjanin ten miał w ręce włócznię, a Benajasz wyszedł do niego z kijem, wyrwał Egipcjaninowi włócznię z ręki i zabił go jego własną włócznią.

22 Z powodu tych czynów Benajasz, syn Jehojady, cieszył się sławą między tymi trzema bohaterami.

23 Poważany był też przez pozostałych trzydziestu. Do grona tych trzech nie zaliczał się jednak. Dawid ustanowił go dowódcą swojej straży przybocznej.

24 Do wspomnianych trzydziestu zaliczali się: Asael, brat Joaba, Elchanan, syn Dody z Betlejem,

25 Szama z Charodu, Elika z Charodu,

26 Cheles Peletyta, Ira, syn Ikesza, z Tekoa,

27 Abiezer z Anatot, Mebunaj z Chuszy,

28 Salmon z Achoach, Mahraj z Netofy,

29 Cheled,* syn Baany, z Netofy, Itaj, syn Ribaja z Gibei Beniaminickiej,

30 Benajasz z Piratonu, Hidaj z Nachale-Gaasz,

31 Abi-Albon z Arby, Azmawet Barchumita,

32 Eliachba Szaalbonita, Bene-Jaszen,* Jehonatan,

33 Szama z Hararu, Achiam, syn Szarara, z Araru,

34 Elipelet, syn Achasbaja, syna Maakity, Eliam, syn Achitofela z Gilonu,

35 Chesro Karmelita, Paaraj Arbita,

36 Jigal, syn Natana, z Soby, Bani Gadyta,

37 Selek Ammonita, Nacharaj z Beerot, giermek Joaba, syna Serui,

38 Ira z Jeter, Gareb z Jeter,

39 Uriasz Chetyta — razem trzydziestu siedmiu.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Ostatnie słowa Dawida

1 Oto ostatnie słowa Dawida: Oświadczenie* Dawida, syna Jiszaja, oświadczenie męża wyniesionego wysoko, pomazańca Boga Jakuba i wspaniałego [twórcy] pieśni Izraela.

2 Duch JHWH przemawia we mnie, a Jego Słowo jest na mym języku.

3 Przemówił Bóg Izraela, przemówiła do mnie Skała Izraela: Panujący nad ludźmi, sprawiedliwy,* panujący w bojaźni Bożej,

4 jest jak brzask poranka, [kiedy] wschodzi słońce, [poranka] bez chmur – z jego blasku, z deszczu [wyrasta] z ziemi trawa.

5 Czy nie tak jest z moim domem u Boga? Czy nie zawarł ze mną wiecznego przymierza, ułożonego we wszystkim i pewnego? Czyż całemu mojemu zwycięstwu* i całej rozkoszy nie sprawi rozkwitu?

6 A nikczemnicy? Jak cierń! Rozwiani będą wszyscy! Nikt ich nie bierze do ręki.

7 Ten zaś, kto chciałby ich dotknąć, zbroi się w żelazo i w drzewce włóczni – całkowicie spłoną w ogniu we własnej siedzibie.

Najsławniejsi wojownicy Dawida

8 Oto imiona bohaterów, którzy należeli do Dawida: Joszeb-Baszebet,* Tachkemonita, główny wśród trzech. On raz wywijał swoją włócznią* przeciw ośmiuset [przeciwnikom i] pobił* ich za jednym razem.

9 [Drugim] po nim wśród trzech bohaterów u Dawida był Eleazar, syn Dodiego,* syna Achochiego. Był to jeden z trzech rycerzy, którzy byli z Dawidem. Gdy wśród Filistynów zebranych tam do bitwy złorzeczono i [gdy] Izraelici ustępowali,*

10 on stanął i raził Filistynów, aż zdrętwiała mu ręka i przywarła mu ręka do miecza, a JHWH sprawił w tym dniu wielkie zwycięstwo;* wojsko zaś zawróciło za nim, lecz tylko po to, aby złupić [poległych].

11 [Trzecim] po nich był Szamma, syn Agego z Hararu.* Pewnego razu, gdy Filistyni ściągnęli do Lechi,* gdzie była działka pełna soczewicy, a wojsko uciekło przed Filistynami,

12 on ustawił się w środku działki, obronił ją i pobił Filistynów, a JHWH sprawił wielkie zwycięstwo.

13 Raz ci trzej spośród trzydziestu czołowych* [bohaterów] przybyli w żniwa* do Dawida do jaskini Adullam, podczas gdy oddział* Filistynów obozował w dolinie Refaim.

14 Dawid przebywał wtedy w twierdzy,* a w Betlejemie stacjonowała akurat załoga filistyńska.

15 Dawid poczuł pragnienie i powiedział: Gdyby tak ktoś mnie napoił wodą ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie!

16 Wówczas ci trzej bohaterowie przebili się przez obóz filistyński, naczerpali wody ze studni betlejemskiej przy bramie, wzięli i przynieśli ją Dawidowi. On jednak nie chciał pić, ale wylał ją [w ofierze] dla JHWH,

17 mówiąc: Jak najdalej mi, JHWH, od czynienia tego! Czy miałbym pić krew ludzi, którzy poszli [po wodę] z narażeniem życia?* I nie chciał jej pić. Tego dokonali ci trzej bohaterowie.

18 Na czele tych trzech* stał Abiszaj, brat Joaba, syn Serui. Wywijał on swoją włócznią przeciw trzystu, których pobił, miał zatem także sławę wśród tych trzech.

19 I czyż nie był przez tych trzech poważany? Stał się ich wodzem, jednak do tych trzech się nie zaliczał.*

20 Benajasz z kolei, syn Jehojady, człowiek dzielny, który dokonał wielu [niezwykłych] czynów, pochodził z Kabseel. On powalił dwóch synów* Ariela z Moabu. On też zszedł i w dniu, kiedy spadł śnieg, pokonał w cysternie lwa.

21 Powalił on również pewnego Egipcjanina, człowieka pokaźnego [wzrostu]. Egipcjanin ten miał w ręce włócznię, a on zszedł do niego z kijem, wyrwał Egipcjaninowi włócznię z ręki i zabił go tą jego włócznią.

22 Tego dokonał Benajasz, syn Jehojady, miał więc sławę między tymi trzema bohaterami.

23 Poważany był też przez [pozostałych] trzydziestu,* ale do tych trzech się nie zaliczał. Dawid postawił go nad swoją strażą przyboczną.*

24 Wśród [wspomnianych] trzydziestu był Asael, brat Joaba, Elchanan, syn Dody z* Betlejem,

25 Szamma Charodczyk, Elika Charodczyk,*

26 Cheles Peletczyk, Ira, syn Ikesza z Tekoa,

27 Abiezer Anatotczyk, Mebunaj Chuszatczyk,

28 Salmon Achochitczyk, Mahraj Netofatczyk,

29 Cheled,* syn Baany, Netofatczyk, Itaj, syn Ribaja z Gibei Beniaminickiej,

30 Benajasz Pireatończyk, Hidaj z Nachale-Gaasz,

31 Abi-Albon Arbatczyk, Azmawet Barchumitczyk,

32 Eliachba Szaalbonitczyk, Bene-Jaszen,* Jehonatan,

33 Szamma Hararytczyk, Achiam, syn Szarara, Ararytczyk,

34 Elifelet, syn Achasbaja, syn* Maakatytczyka, Eliam, syn Achitofela Gilończyka,

35 Chesro Karmelitczyk, Paaraj Arbitczyk,

36 Jigal, syn Natana z Soby, Bani Gadytczyk,

37 Selek Ammonita, Nacharaj Beerotczyk, noszący broń* Joaba, syna Serui,

38 Ira Jeterytczyk, Gareb Jeterytczyk,

39 Uriasz Chetyta – wszystkich razem trzydziestu siedmiu.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).