1.Korinther 8 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Sprawa spożywania ofiar pogańskich

1 Co do ofiar składanych bóstwom pogańskim, wiemy, że wszyscy mamy właściwe poznanie. Poznanie jednak nadyma, miłość — buduje.

2 Kto uważa, że coś poznał, jeszcze nie poznał, jak należało poznać.

3 Kto natomiast kocha Boga, ten jest człowiekiem, którego On rozpoznaje.

4 Jeśli więc chodzi o pokarmy, które złożono w ofierze, wiemy, że — poza Jednym — nie ma we wszechświecie żadnego bóstwa ani żadnego boga.

5 I chociaż są tak zwani bogowie, w niebie czy na ziemi — a jest takich bogów i panów rzeczywiście wielu — to jednak:

6 Dla nas jest tylko jeden Bóg, Ojciec, od którego pochodzi wszystko i dla którego my istniejemy, oraz jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego stało się wszystko i przez którego my istniejemy.

7 Nie każdy jednak ma takie poznanie. Niektórzy, wciąż przyzwyczajeni, że naprawdę istnieją jakieś bóstwa, spożywają złożone im ofiary i ich sumienie — wciąż słabe — ulega splamieniu.

8 Pokarm nie zbliża nas do Boga. Nic nie tracimy, jeśli nie jemy, i nic nie zyskujemy, jeśli jemy.

9 Uważajcie jednak, aby w jakiś sposób to wasze prawo do jedzenia nie stało się dla słabych przyczyną upadku.

10 Bo jeśli ktoś zobaczyłby ciebie, człowieka z właściwym poznaniem, przy stole w świątyni pogańskiej, to czy jego sumienie, jako osoby słabej, nie pobudziłoby go do spożycia ofiary?

11 I tak twoje poznanie doprowadziłoby do zguby słabą osobę — brata, za którego umarł Chrystus.

12 W ten sposób, grzesząc względem braci, raniąc ich słabe sumienie, grzeszycie przeciw Chrystusowi.

13 Stąd, jeśli pokarm może doprowadzić mojego brata do upadku, nie spożyję mięsa na wieki, właśnie dlatego, żeby się do tego nie przyczynić.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Sprawa spożywania ofiar składanych bóstwom pogańskim

1 Co do ofiar składanych bóstwom, wiemy, że wszyscy mamy właściwe poznanie.* Poznanie nadyma, miłość zaś buduje.

2 Jeśli ktoś mniema, że coś poznał, jeszcze nie poznał, jak należało poznać;

3 jeśli zaś ktoś kocha Boga, ten też został przez Niego poznany.

4 Jeśli więc chodzi o pokarmy ofiarowane bóstwom, wiemy, że nie ma na świecie ani jednego bóstwa i nie ma żadnego innego boga oprócz Jednego.*

5 I chociaż są tak zwani bogowie, czy to w niebie, czy na ziemi – jak też jest wielu bogów i wielu panów –

6 to jednak: Dla nas jest tylko jeden Bóg Ojciec, z którego wszystko – i my dla Niego, oraz jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko – i my przez Niego.

7 Ale nie wszyscy mają poznanie; niektórzy zaś, zwyczajem bóstwa, aż dotąd jakby złożoną ofiarę jedli i ich sumienie, słabe, doznaje splamienia.

8 Pokarm zaś nie postawi nas przy Bogu: nic nie tracimy, jeśli nie jemy, i nic nie zyskujemy, jeśli jemy.

9 Uważajcie natomiast, by w jakiś sposób to wasze prawo* nie stało się dla słabych powodem potknięcia.

10 Bo jeśli ktoś zobaczy ciebie, mającego poznanie, spoczywającego [przy posiłku] w świątyni, to czy jego sumienie, słabe, nie zostanie pobudzone do spożycia ofiary?

11 W twoim postępowaniu* bowiem gubi się słaby, brat, za którego umarł Chrystus.

12 I tak, gdy grzeszycie względem braci i uderzacie w ich słabe sumienie, grzeszycie przeciw Chrystusowi.

13 Z tego powodu, jeśli pokarm przyczynia się do upadku mojego brata, nie spożyję mięsa na wieki, aby nie przyczynić się do upadku mojego brata.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).