Lukas 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Rozesłanie siedemdziesięciu dwóch posłańców

1 Potem Pan wyznaczył innych siedemdziesięciu dwóch ludzi i rozesłał ich przed sobą po dwóch do każdego miasta i miejsca, gdzie sam zamierzał się udać.

2 Powiedział im przy tym: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście zatem Pana żniwa, aby przyśpieszył wyjście robotników na swoje żniwo.

3 Idźcie! Oto posyłam was jak jagnięta między wilki.

4 Nie bierzcie ze sobą sakiewki ani torby, ani sandałów; przy nikim też nie zatrzymujcie się na powitania.

5 Czyjkolwiek próg przestąpicie, mówcie najpierw: Pokój temu domowi!

6 Jeśli jego mieszkańcem okaże się człowiek pokoju, spłynie na niego wasz pokój, a jeśli nie, wasz pokój powróci do was.

7 Pozostawajcie w tym domu, korzystajcie z jedzenia i picia domowników, gdyż robotnik jest godny swojej zapłaty. Nie przenoście się też z jednego domu do drugiego.

8 Jeśli w którymś mieście spotkacie się z życzliwym przyjęciem, jedzcie to, co przed wami postawią.

9 Uzdrawiajcie tam chorych i głoście: Przyszło do was Królestwo Boże.

10 A jeśli w którymś mieście was nie przyjmą, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie:

11 Strząsamy nawet kurz, który w waszym mieście przywarł nam do stóp. Wiedzcie jednak, że nadeszło Królestwo Boże!

12 Mówię wam: Lżej będzie Sodomie w tym Dniu niż temu miastu.

Ostrzeżenie dla miast galilejskich

13 Biada tobie, Chorazynie! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się takie cuda jak u was, jego mieszkańcy na znak opamiętania dawno siedzieliby w worze pokutnym i w popiele.

14 Lecz Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niż wam.

15 A ty, Kafarnaum, czy twoja chwała sięgnie nieba? Przeciwnie, pogrążysz się w świecie umarłych!

16 Kto was słucha, Mnie słucha. Kto wami gardzi, Mną gardzi. A kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał.

Powrót siedemdziesięciu dwóch posłańców

17 Siedemdziesięciu dwóch posłańców powróciło z radością, donosząc: Panie, w Twoim imieniu nawet demony są nam podległe.

18 Wówczas im powiedział: Widziałem, jak szatan niby błyskawica spadł z nieba.

19 Oto obdarzyłem was władzą deptania węży i skorpionów oraz wszelkiej mocy nieprzyjaciela — i na pewno nic wam nie zaszkodzi.

20 Jednak cieszcie się nie z tego, że złe duchy są wam podległe, cieszcie się raczej z tego, że wasze imiona zapisane są w niebie.

Przewaga dziecięcej prostoty

21 W tej też chwili Jezus rozweselił się w Duchu Świętym i powiedział: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je ludziom o dziecięcej prostocie! Tak, Ojcze, uczyniłeś to, gdyż takie było Twoje życzenie.

22 Wszystko zostało mi przekazane przez mojego Ojca i nikt oprócz Ojca nie pojmuje, kim jest Syn. Nikt też nie pojmuje, kim jest Ojciec, jak tylko Syn oraz ten, komu Syn zechce to objawić.

23 Na osobności zaś zwrócił się do uczniów: Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie.

24 Mówię wam bowiem, że wielu proroków i królów pragnęło zobaczyć to, co wy widzicie, a nie zobaczyli, i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.

Sposób na wieczność

25 I oto powstał pewien znawca Prawa. Chcąc wystawić Jezusa na próbę, zapytał: Nauczycielu, co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne?

26 W odpowiedzi usłyszał: A co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?

27 Znawca zacytował: Masz kochać Pana, swego Boga, całym swoim sercem, z całej swojej duszy, każdą swoją myślą i ze wszystkich swych sił, a swojego bliźniego jak samego siebie.

28 Odpowiedziałeś poprawnie — podsumował Jezus. — Tak postępuj, a będziesz żył.

Miłosierny Samarytanin

29 On jednak, dla usprawiedliwienia samego siebie, zapytał Jezusa: A kto jest moim bliźnim?

30 Jezus podjął ten wątek i powiedział: Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha. Po drodze wpadł w ręce zbójców, którzy go ograbili, pobili i uciekli, zostawiając bliskiego śmierci.

31 Przypadkiem jakiś kapłan schodził właśnie tą drogą. Gdy zobaczył nieszczęśnika, przeszedł na drugą stronę i odszedł.

32 Podobnie było z Lewitą: przechodził tamtędy, zobaczył go, przeszedł na drugą stronę i oddalił się.

33 Natomiast pewien Samarytanin, który też tamtędy podróżował, zlitował się nad pobitym.

34 Podszedł, obandażował mu rany, polał oliwą i winem, wsadził go na własne zwierzę, zabrał do gospody i roztoczył tam nad nim opiekę.

35 Nazajutrz udał się do gospodarza, zapłacił dwa denary* i powiedział: Zadbaj o chorego, a cokolwiek ponad to wydasz, wyrównam w drodze powrotnej.

36 Który z tych trzech, twoim zdaniem, okazał się bliźnim człowieka, który padł ofiarą rozboju?

37 Znawca odparł: Ten, który się nad nim zlitował. Wtedy Jezus powiedział: Idź i postępuj podobnie.

Cząstka Marii

38 Gdy tak wędrowali, Jezus trafił do jakiejś wioski. Przyjęła Go tam pewna kobieta, której było na imię Marta.

39 Miała ona siostrę — Marię. Maria usiadła u stóp Pana i słuchała Jego Słowa.

40 Martę tymczasem pochłaniały liczne zajęcia. W końcu podeszła i powiedziała: Panie, czy nie obchodzi Cię to, że moja siostra zostawiła mnie przy pracy samą? Powiedz jej, żeby mi pomogła.

41 Pan zaś odpowiedział jej: Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele rzeczy,

42 a potrzeba jednego. Maria wybrała sobie dobrą część — część, która jej nie będzie zabrana.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Rozesłanie siedemdziesięciu dwóch posłańców

1 Potem* Pan wyznaczył innych siedemdziesięciu dwóch i rozesłał ich po dwóch przed swoim obliczem do każdego miasta i miejsca, do którego On sam zamierzał przyjść.

2 Mówił zaś do nich: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Uproście więc Pana żniwa, aby wypchnął* robotników na swoje żniwo.

3 Idźcie! Oto posyłam was jak jagnięta między wilki.

4 Nie noście z sobą sakiewki ani torby, ani sandałów – i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.*

5 Do któregokolwiek domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi!

6 Jeśli będzie tam syn pokoju,* spocznie na nim wasz pokój, a jeśli nie – wróci do was.

7 W tym zaś domu przebywajcie, jedząc i pijąc to, co u nich jest; godzien [jest] bowiem robotnik swojej zapłaty. Nie przenoście się z domu do domu.

8 A jeśli do któregoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie to, co wam podadzą.

9 Uzdrawiajcie w nim też słabych i mówcie do nich: Przybliżyło się do was Królestwo Boże.

10 A jeśli do któregoś miasta wejdziecie i nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie:

11 Nawet proch z waszego miasta, który przywarł nam do stóp, strząsamy wam, lecz to wiedzcie, że przybliżyło się Królestwo Boże.

12 Mówię wam, że w tym Dniu lżej będzie Sodomie niż temu miastu.

Ostrzeżenie dla miast galilejskich

13 Biada tobie, Chorazynie! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie stały się cuda, które dokonały się u was, dawno opamiętałyby się, siedząc w worze i popiele.

14 Lecz Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niż wam.

15 A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba będziesz wywyższone? Aż do Hadesu zstąpisz!

16 Kto was słucha, Mnie słucha; kto was odrzuca, Mnie odrzuca. A kto Mnie odrzuca, odrzuca Tego, który Mnie posłał.

Powrót siedemdziesięciu dwóch posłańców

17 Siedemdziesięciu dwóch wróciło z radością, donosząc: Panie, nawet demony są nam uległe w Twoim imieniu.

18 Wtedy powiedział im: Widziałem szatana, spadającego z nieba niczym błyskawica.

19 Oto wyposażyłem was we władzę deptania po wężach i skorpionach, i po wszelkiej mocy nieprzyjaciela, i nic was na pewno nie skrzywdzi.*

20 Lecz nie cieszcie się z tego, że duchy* są wam uległe, cieszcie się zaś, że wasze imiona wpisane są w niebiosach.*

Przewaga dziecięcej prostoty

21 W tej godzinie rozweselił się [Jezus] w Duchu Świętym i powiedział: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś to przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś to niemowlętom!* Tak, Ojcze, gdyż to stało się dla Ciebie upodobaniem.*

22 Wszystko zostało mi przekazane przez mojego Ojca i nikt nie pojmuje, kim jest Syn, jak tylko Ojciec, i kim jest Ojciec, jak tylko Syn i ten, któremu Syn zechce to objawić.

23 A na osobności zwrócił się do uczniów i powiedział: Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie.

24 Mówię wam bowiem, że wielu proroków i królów chciało zobaczyć to, co wy widzicie, a nie zobaczyli, i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.

Sposób na wieczność

25 A oto powstał pewien znawca Prawa [i] chcąc Go wystawić na próbę, zapytał: Nauczycielu, co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne?

26 On zaś odpowiedział mu: Co napisano w Prawie? Jak czytasz?

27 A on na to: Będziesz kochał Pana, Boga swego, z całego swojego serca, z całej swojej duszy, z całej swojej siły i z całej swojej myśli, a swojego bliźniego* jak siebie samego.*

28 Wtedy powiedział mu: Dobrze odpowiedziałeś. To czyń, a będziesz żył.

Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie

29 On jednak, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: A kto jest moim bliźnim?

30 W nawiązaniu do tego Jezus powiedział: Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców, którzy go odarli, obłożyli razami i odeszli, zostawiając na wpół umarłego.

31 Przypadkiem jakiś kapłan schodził tą drogą i gdy go zobaczył, przeszedł na drugą stronę.

32 Podobnie i Lewita, gdy przyszedł na to miejsce, zobaczył go, przeszedł na drugą stronę.

33 Natomiast pewien Samarytanin, podróżując, przechodził obok niego i gdy go zobaczył, zlitował się.

34 Podszedł więc i obandażował jego rany, polewając [je] oliwą i winem,* po czym posadził [go] na swoje zwierzę, zaprowadził go do gospody i zaopiekował się nim.

35 A nazajutrz wyciągnął dwa denary i dał gospodarzowi, mówiąc: Zadbaj o niego, a cokolwiek nadpłacisz, ja ci w drodze powrotnej zwrócę.

36 Który z tych trzech, twoim zdaniem, okazał się bliźnim temu, który wpadł między zbójców?

37 On na to: Ten, który okazał mu miłosierdzie. Wtedy Jezus powiedział mu: Idź, i ty czyń podobnie.

Jezus u Marii i Marty

38 W czasie ich podróżowania wszedł On do jakiejś wioski, gdzie przyjęła Go pewna kobieta imieniem Marta.

39 Miała ona siostrę, której było na imię Maria. Ta usiadła u stóp Pana i słuchała Jego Słowa.

40 Marta tymczasem krzątała się przy wielu posługach. Stanęła zatem i powiedziała: Panie, czy nie dbasz o to, że moja siostra pozostawiła przy posłudze mnie samą? Powiedz jej więc, aby mi pomogła.

41 Pan zaś odpowiedział jej: Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele,

42 potrzeba zaś jest jedna; Maria bowiem wybrała sobie dobrą część, która nie zostanie jej odjęta.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).