Klagelieder 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Prośba o odnowę

1 Wspomnij, o PANIE, co się z nami stało! Przyjrzyj się, zobacz naszą zniewagę.

2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy cudzoziemcom.

3 Staliśmy się sierotami — bez ojca, nasze matki są niczym wdowy.

4 Naszą wodę pijemy za pieniądze, z naszych drzew korzystamy odpłatnie.

5 Gnano nas z jarzmem na karkach,* brakowało nam sił, ale nie dano nam spocząć.

6 Do Egiptu wyciągaliśmy rękę i do Asyrii, by móc najeść się chleba.

7 Nasi ojcowie zgrzeszyli — ich już nie ma, a my dźwigamy ich winę.

8 Rządzą nami niewolnicy, nie ma kto nas wybawić z ich mocy.

9 Zdobywamy chleb* z narażeniem życia, bojąc się zbrojnych w miecze na pustyni.

10 Nasza skóra była rozpalona jak piec z powodu głodowej gorączki.

11 Na Syjonie gwałcono kobiety i w miastach Judy dziewice.

12 Książęta byli wieszani ich rękami, nie szanowano godności starszych.

13 Młodzi nosili kamienie młyńskie, a chłopcy potykali się pod ciężarem drewna.

14 Starcy przestali bywać w bramach, a młodzieńcy nie grają na strunach.

15 W sercach zgasła nam radość, taniec zmieniono nam w żałobę.

16 Spadła nam z głowy korona,* biada nam — zgrzeszyliśmy!

17 Dlatego serce nam choruje, dlatego przygasło spojrzenie —

18 że góra Syjon jest spustoszona, biegają po niej szakale.*

19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, Twój tron — z pokolenia w pokolenie.

20 Dlaczego wciąż o nas zapominasz, opuściłeś nas na tak długie lata?

21 Zawróć nas, PANIE, do Ciebie, a wrócimy! Przywróć nam dawne powodzenie!

22 Czy* odrzuciłeś nas ostatecznie? Czy pogniewałeś się na nas aż tak bardzo?

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).