Psalm 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zwycięstwo Bożego Pomazańca

1 Dlaczego zbuntowały się narody, A ludy radzą daremnie?

2 Powstają ziemscy królowie I wspólnie spiskują książęta Przeciwko PANU i Jego Pomazańcowi:*

3 Zerwijmy ich więzy! Zrzućmy z siebie ich pęta!

4 Pan widzi z nieba ich śmieszność, Patrzy na nich z politowaniem!

5 W końcu przemówi do nich w swoim gniewie, A Jego uniesienie ich przerazi:

6 Ja ustanowiłem własnego króla na Syjonie, Mojej świętej górze!

7 Obwieszczam ten dekret PANA, Powiedział On do Mnie: Ty jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem.

8 Proś Mnie, a dam Ci w dziedzictwo narody, Oddam na własność ziemię po jej krańce.

9 Będziesz je łamał żelaznym berłem, Pokruszysz jak gliniane dzbany.

10 Teraz więc, królowie, okażcie rozsądek, Nie lekceważcie przestróg, wy, sędziowie ziemi:

11 Służcie PANU z bojaźnią, Cieszcie się, lecz drżyjcie!

12 Złóżcie hołd Synowi,* by się nie rozgniewał, A wy, abyście przez to nie zgubili drogi! Gdyż Jego gniew wywołać nietrudno, Szczęście zaś sprzyja tym wszystkim, którzy w Nim szukają schronienia.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).