Psalm 147 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Słowo Życia

Psalm 147 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pieśń uwielbienia za pomyślność

1 Alleluja! O, jak to dobrze grać naszemu Bogu, Jakie to wspaniałe! Piękna jest pieśń chwały! 2 PAN odbudowuje Jerozolimę, Gromadzi rozproszonych* z Izraela. 3 Jest lekarzem złamanych serc, Jest tym, który opatruje ludzkie rany. 4 On wyznacza liczbę gwiazd, Wszystkim nadaje imiona. 5 Wielki jest nasz Pan i potężny w swej mocy, A Jego mądrość jest niezgłębiona. 6 PAN wywyższa pokornych, A bezbożnych poniża aż do ziemi. 7 Śpiewajcie PANU z wdzięcznością, Grajcie naszemu Bogu na cytrze! 8 On zasnuwa niebiosa obłokami, Przygotowuje dla ziemi deszcz I sprawia, że góry porastają trawą. 9 On daje bydłu pożywienie I karmi młode kruki, kiedy Go wzywają. 10 On nie zachwyca się siłą rumaka, Nie robią na Nim wrażenia mięśnie męskich nóg. 11 PAN darzy sympatią tych, którzy się Go boją I którzy pokładają nadzieję w Jego łasce. 12 Uwielbiaj PANA, Jerozolimo! Syjonie, chwal swojego Boga! 13 To On wzmocnił zasuwy twoich bram, Błogosławił twym dzieciom mieszkającym pośród ciebie. 14 On zapewnia twym granicom pokój I karmi cię najlepszą pszenicą. 15 On posyła swój rozkaz* na ziemię — A szybko biegnie Jego Słowo — 16 I zsyła śnieg niczym kłębki wełny, Niczym popiół rozsypuje szron. 17 Rozrzuca grad jak okruchy, Przed Jego mrozem — czy ktoś się ostoi?* 18 Posyła również swe Słowo i sprowadza odwilż, Wionie swym wiatrem i płyną wody. 19 On też oznajmił Jakubowi swe Słowo, Wprowadził swe ustawy i prawa w Izraelu. 20 Nie uczynił tak innemu narodowi, Dlatego nie znają one Jego postanowień. Alleluja!