Psalm 106 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Słowo Życia

Psalm 106 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pieśń wdzięczności

1 Alleluja. Wysławiajcie* PANA, ponieważ jest dobry, Tak, Jego łaska trwa na wieki!* 2 Kto jest w stanie wysłowić potężne dzieła PANA I rozgłosić całą Jego chwałę? 3 Szczęśliwi ci, którzy strzegą prawa I zawsze postępują sprawiedliwie. 4 Wspomnij o mnie, PANIE, przez życzliwość dla swego ludu, Przybądź do mnie ze swoim zbawieniem, 5 Abym oglądał powodzenie Twoich wybranych, Radował się radością Twojego narodu I miał udział w chlubie Twojego dziedzictwa! 6 Zgrzeszyliśmy — my i nasi ojcowie, Zawiniliśmy, postąpiliśmy bezbożnie. 7 Nasi ojcowie w Egipcie nie zwracali uwagi na Twoje cuda, Nie pamiętali o Twojej wielkiej łasce, Buntowali się też nad morzem* — Morzem Czerwonym. 8 A jednak wybawił ich ze względu na swe imię, Po to, aby okazać swą potęgę. 9 Wydał rozkaz Morzu Czerwonemu — i wyschło! Przeprowadził ich przez głębiny niczym przez pustynię. 10 Wybawił ich też z ręki tych, którzy ich nienawidzili, I wykupił ich z ręki wroga. 11 Ich ciemięzców przykryła woda — Nie pozostał ani jeden! 12 Wtedy uwierzyli Jego Słowu I śpiewali na Jego chwałę. 13 Szybko jednak zapomnieli o Jego czynach, Nie czekali na Jego radę. 14 Zapałali żądzą na pustyni I wystawili tam Boga na próbę. 15 Wówczas dał im to, czego pożądali, Posłał jednak również słabość* na ich dusze. 16 Zazdrościli także Mojżeszowi w obozie Oraz Aaronowi, którego PAN poświęcił, 17 Ale rozwarła się ziemia i pochłonęła Datana, Zamknęła się nad całą zgrają Abirama! 18 Zapłonął ogień przeciwko buntownikom I płomienie strawiły bezbożnych. 19 Zrobili sobie również cielca na Horebie I kłaniali się lanemu posągowi. 20 Zamienili swoją Chwałę Na posąg cielca jedzącego trawę! 21 Zapomnieli o Bogu, swym Wybawcy, Który dokonał wielkich dzieł w Egipcie, 22 Cudów w ziemi Chama I budzących grozę czynów nad Morzem Czerwonym. 23 Dlatego postanowił ich wygubić — i tak by się stało, Gdyby nie Mojżesz, Jego wybrany, Który stanął przed Nim w wyłomie, By ułagodzić Jego gniew, powstrzymać wolę zniszczenia. 24 Pogardzili również upragnioną ziemią — Nie uwierzyli Jego Słowu. 25 Szemrali w swoich namiotach, Nie słuchali głosu PANA. 26 Wtedy podniósł na nich swoją rękę, By doprowadzić do ich upadku na pustyni, 27 Rozrzucić ich potomstwo wśród obcych narodów I rozproszyć ich po przeróżnych ziemiach. 28 Przyłączyli się też do Baala z Peor I jedli ofiary, które składano zmarłym. 29 Rozgniewali Go swoimi postępkami I dlatego spadła na nich plaga. 30 Wówczas powstał Pinechas i dokonał sądu, I plaga została powstrzymana, 31 A jemu poczytano to za sprawiedliwość — Z pokolenia w pokolenie, na wieki. 32 Następnie rozgniewali Go u wód Meriba Tak, że Mojżesz ucierpiał z ich powodu: 33 Właśnie przez nich był tak rozgoryczony, Że padły z jego ust nieprzemyślane słowa. 34 Nie wytępili ludów — A to nakazał im PAN — 35 Lecz spowinowacali się z narodami I uczyli się postępować jak one. 36 Zaczęli służyć ich bóstwom, A te stały się dla nich pułapką: 37 Składali w ofierze demonom Swych synów i swoje córki. 38 Przelewali niewinną krew, Krew swoich synów i córek, W ofierze bóstwom Kanaanu! W ten właśnie sposób ziemia została skalana krwią. 39 Splamili się przez swe dzieła, Scudzołożyli czynami. 40 Dlatego płomienny gniew PANA spadł na Jego lud, Jego dziedzictwo zaczęło budzić w Nim odrazę. 41 Wydał ich więc na pastwę narodów; Zapanowali nad nimi ci, którzy ich mieli w nienawiści. 42 Gnębili ich wrogowie, Upokarzali pod swoimi rządami. 43 Wybawiał ich wiele razy, Lecz oni buntowali się w swoich planach I pogrążali w swych winach. 44 On jednak wejrzał na ich niedolę I wysłuchał ich wołania o pomoc. 45 Wspomniał o nich przez wzgląd na swe przymierze I zlitował się w swej wielkiej łasce. 46 Wzbudził miłosierdzie dla nich U wszystkich, którzy ich zniewolili. 47 Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, I zgromadź nas spośród narodów, Abyśmy mogli dziękować Twemu świętemu imieniu I szczycić się tym, że wielbimy Ciebie! 48 Błogosławiony niech będzie PAN, Bóg Izraela, Od wieków aż na wieki! A cały lud niech powie: Alleluja! Niech tak się stanie!*