5.Mose 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Słowo Życia

5.Mose 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zapowiedź zwycięstwa nad narodami Kanaanu

1 Słuchaj, Izraelu! Dzisiaj* przekroczysz Jordan. Wejdziesz i wydziedziczysz narody większe i mocniejsze niż ty. Zdobędziesz wielkie miasta, otoczone murem sięgającym nieba, 2 pokonasz lud liczny i rosły, potomków Anaka, o których wiesz i o których sam słyszałeś, jak mówią: Kto ostoi się wobec synów Anaka? 3 Dziś jednak przekonasz się, że PAN, twój Bóg, przeprawia się przed tobą! On jest ogniem trawiącym. On ich wytępi! On ich upokorzy przed tobą, tak że szybko wydziedziczysz ich i usuniesz — jak ci to zapowiedział PAN. 4 A gdy PAN, twój Bóg, wyprze ich już przed tobą, to nie pomyśl sobie:* To dzięki mojej sprawiedliwości PAN mnie tu wprowadził, abym posiadł tę ziemię — co by znaczyło, że z powodu niegodziwości tych narodów PAN je przed tobą wypędził. 5 Otóż, owszem, z powodu niegodziwości tych narodów PAN, twój Bóg, je wydziedziczył, ciebie kieruje tam jednak — i pozwala ci posiąść tę ziemię — nie dzięki twojej sprawiedliwości ani dzięki prawości twego serca! Czyni to dlatego, by dotrzymać Słowa, które poręczył przysięgą wobec twoich ojców, Abrahama, Izaaka i Jakuba. 6 Bądź zatem świadomy, że to nie dzięki twojej sprawiedliwości PAN, twój Bóg, daje ci tę dobrą ziemię w posiadanie, jesteś bowiem ludem twardego karku.*

Przypomnienie upadków przeszłości

7 Pamiętaj też — i nie zapomnij o tym — jak drażniłeś PANA, twojego Boga, na pustyni. Od dnia, w którym wyszedłeś z Egiptu, do dnia waszego przyjścia na to miejsce byliście krnąbrni* wobec PANA. 8 Rozgniewaliście PANA już pod Horebem. Już wtedy był On na was tak wzburzony, że chciał was wytępić. 9 Było to wówczas, gdy wszedłem na górę, aby otrzymać kamienne tablice, tablice Przymierza, które PAN zawarł z wami. Przebywałem tam, na górze, przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy. Nie jadłem chleba ani nie piłem wody. 10 Tam otrzymałem od PANA dwie kamienne tablice, zapisane palcem Bożym, a na nich wszystkie słowa streszczające to, o czym PAN mówił do was na górze spośród płomieni, w dniu zgromadzenia. 11 Wtedy, po upływie czterdziestu dni i czterdziestu nocy, gdy PAN dał mi dwie kamienne tablice, tablice Przymierza, 12 powiedział do mnie: Wstań, zejdź stąd szybko, gdyż upadł twój lud, który wyprowadziłeś z Egiptu. Szybko zboczyli z drogi, którą im wytyczyłem — zrobili sobie odlew!* 13 PAN powiedział też do mnie: Patrzę na ten lud i widzę, że jest to lud twardego karku! 14 Pozostaw go Mnie! Wytępię ich. Wymażę ich imię spod nieba, a z ciebie uczynię naród mocniejszy i liczniejszy niż oni. 15 Skierowałem się więc w dół i zszedłem z góry. Płonęła ona wówczas ogniem. W obu rękach niosłem tablice Przymierza. 16 Spojrzałem — i rzeczywiście. Zgrzeszyliście przeciw PANU, waszemu Bogu! Odlaliście sobie posąg cielca! Jakże szybko zboczyliście z drogi, którą wyznaczył wam PAN! 17 Chwyciłem oburącz tablice. Rzuciłem je przed siebie i rozbiłem — na waszych oczach! 18 Potem padłem przed PANEM, jak wcześniej. Przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy nie jadłem chleba ani nie piłem wody. To właśnie z powodu całego waszego grzechu, który popełniliście, gdy postąpiliście tak podle w oczach PANA, pobudzając Go do gniewu. 19 Bałem się bowiem tego gniewu i wzburzenia, którym uniósł się PAN, gotów was wytępić. Ale i tym razem PAN mnie wysłuchał. 20 Również na Aarona PAN bardzo się oburzył i gotów był go zgładzić. Dlatego modliłem się wtedy także za Aarona. 21 Co do grzechu, który popełniliście, to znaczy co do cielca, wziąłem go i spaliłem w ogniu. Resztę potłukłem i starłem na pył, który wrzuciłem do strumienia spływającego z góry. 22 Pobudzaliście PANA do gniewu także w Tabera,* także w Massa,* także w Kibrot-Hataawa!* 23 A gdy z Kadesz-Barnea PAN chciał was wyprawić i powiedział: Wyruszcie, posiądźcie ziemię, którą wam dałem — to buntowaliście się przeciw poleceniu PANA, waszego Boga. Nie uwierzyliście Mu i nie posłuchaliście Jego głosu. 24 Byliście krnąbrni wobec PANA od dnia, gdy was poznałem! 25 Padłem zatem [na twarz] przed PANEM na czterdzieści dni i czterdzieści nocy, gdyż PAN zapowiedział, że was wytępi! 26 I modliłem się do PANA tymi słowy: Wszechmocny PANIE, nie niszcz swojego ludu, swojego dziedzictwa, które w swojej wielkości odkupiłeś i które z wielką mocą wyprowadziłeś z Egiptu. 27 Wspomnij na swoje sługi, na Abrahama, Izaaka i Jakuba. Nie zważaj na upór tego ludu, na jego niegodziwość i grzech. 28 Niech nie dojdzie do tego, by w tej ziemi, z której nas wyprowadziłeś, mówiono: Ponieważ PAN nie był w stanie wprowadzić ich do ziemi, którą im obiecał, to z nienawiści do nich wyprowadził ich, aby wygubić ich na pustyni. 29 A oni przecież są Twoim ludem i Twoim dziedzictwem, które wyprowadziłeś w wielkiej swojej mocy i swoim wyciągniętym ramieniem.