Hosea 7 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zapowiedź zniszczenia

1 Gdy będę leczył Izraela, wtedy ujawni się wina Efraima i całe zło Samarii. Gdyż popełniają oszustwa! Złodziej plądruje domy, na zewnątrz rabuje banda.

2 Wcale nie myślą w swoim sercu, że Ja pamiętam każde ich zło. Lecz wkrótce otoczą ich zewsząd ich czyny, dotrą przed moje oblicze!

3 Królowie cieszą się ich złem, książęta zaś ich oszustwami.

4 Wszyscy są cudzołożnikami. Są niczym rozpalony piec, piekarz nie musi go rozpalać, gdy, po zagnieceniu ciasta, czeka, aż się zakwasi.

5 Królowie co dzień schorowani,* książęta rozpaleni winem,* do naśmiewców wyciągają ręce.*

6 Tak, rozpalone jest jak piec ich serce.* Nocą uśpiony jest ich gniew, lecz o poranku — bucha płomieniem!

7 Każdy z nich zionie żarem jak piec — i pożerają swoich władców. Wszyscy królowie poupadali. Nikt z nich nie woła do Mnie.

8 Efraim? Zmieszał się on z narodami! Efraim stał się jak nie obrócony placek.

9 Obcy pożarli jego siłę, a on nic o tym nie wie; siwizna go przyprószyła — a on nic o tym nie wie.

10 Pycha Izraela świadczy przeciwko niemu. Nie nawracają się do PANA, swego Boga, i nie szukają Go mimo swego stanu.

11 Efraim stał się jak gołąb głupi, bez rozumu! Wzywali Egipt, poszli do Asyrii!

12 Kiedy tak krążą, rozepnę nad nimi sieć, ściągnę ich w dół niczym schwytane ptaki, ukarzę ich* po siedmiokroć za ich zło.*

13 Biada im, że uciekli ode Mnie! Zguba im za ich bunt wobec Mnie. Ja ich wykupuję, a oni głoszą o Mnie kłamstwa!

14 Nie wołają też do Mnie w swym sercu, choć jęczą [do bóstw] na swych łożach, kaleczą się, bo chcą zboża i moszczu* — odstępują ode Mnie.

15 Ja ich ćwiczyłem, wzmacniałem ich ramiona, a oni knuli zło przeciw Mnie!

16 Wrócą pod jarzmo!* Bo stali się jak zawodny łuk. Ich książęta padną od miecza z powodu zuchwałych słów. Będą się z nich za to wyśmiewać w ziemi egipskiej.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).