Prediger 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Słowo Życia

Prediger 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Tytuł

1 Słowa Kaznodziei,* syna Dawida, króla w Jerozolimie.

Motto

2 Marność* nad marnościami, mówi Kaznodzieja, marność nad marnościami — wszystko jest marnością.

Wartość ludzkiego trudu

3 Jaki pożytek ma człowiek z całego swego trudu, który znosi pod słońcem? 4 Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi, a ziemia trwa na wieki. 5 Słońce wschodzi i słońce zachodzi, i śpieszy do miejsca, skąd ponownie wschodzi. 6 Wiatr wieje na południe, zatacza krąg na północ, krąży, krąży, wieje — i w swym krążeniu wraca. 7 Wszystkie rzeki płyną ku morzu, lecz morze się nie zapełnia; skąd wypływają, tam powracają, po to, by nadal płynąć. 8 Słowne wywody?* Te potrafią znużyć — nie da się wszystkiego wyrazić. Oka nie nasyci patrzenie, ucha nie ukoi słuchanie. 9 To, co było, znów będzie, co robiono, znów będą robić — i nie ma nic nowego pod słońcem. 10 Czy jest jakaś sprawa, o której można by powiedzieć: Proszę, to coś nowego? Rzecz w tym, że miało to miejsce już wcześniej, w czasach, które nas poprzedzały. 11 Nie zachowa się pamięć o tych, którzy żyli przed nami, ani o tych, którzy nas zastąpią; oni również nie pozostaną w pamięci u tych, którzy po nich nastaną.*

Wartość wnikliwych dociekań

12 Ja, Kaznodzieja, byłem królem Izraela w Jerozolimie. 13 W swej mądrości postanowiłem wnikliwie zbadać* wszystko, co ma miejsce pod niebem. Jest to trudne zadanie. Bóg zlecił je ludziom, aby się nim trudzili. 14 Przyjrzałem się wszystkim sprawom, które mają miejsce pod słońcem, i stwierdziłem, że to wszystko jest marnością i gonitwą za wiatrem.* 15 Nie wyprostujesz tego, co [z natury] krzywe, a tego, czego nie ma, nie zdołasz policzyć. 16 Pomyślałem więc sobie: Oto stałem się wielki. Przewyższam mądrością wszystkich, którzy byli w Jerozolimie przede mną. Doszedłem do wielkiej mądrości i wiedzy. 17 Postanowiłem też zgłębić mądrość oraz poznać szaleństwo i głupotę — i oto mój wniosek: To również jest gonitwą za wiatrem. 18 Bo gdzie wiele mądrości, tam wiele zmartwienia,* a kto pomnaża poznanie, pomnaża cierpienie.