Hiob 37 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Słowo Życia

Hiob 37 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Elihu: Zaduma nad dziełem Boga

1 Dlatego właśnie moje serce drży, chciałoby wyrwać się z piersi! 2 Słuchajcie tylko uważnie grzmotu Jego głosu, pomruku, który wychodzi z Jego ust! 3 Daje go słyszeć wszędzie pod niebem, a błyskawicą sięga krańców ziemi. 4 Za nią rozlega się łoskot, roznosi się potężnym brzmieniem — nie wstrzymuje On błyskawic, daje słyszeć się Jego głos. 5 Tak Boży głos rozbrzmiewa, On czyni wielkie cuda, których nie pojmujemy. 6 Do śniegu mówi: Padaj na ziemię! I do ulewnych deszczów: Padajcie rzęsiście! 7 Wstrzymuje pracę każdego człowieka, aby wszyscy poznali Jego dzieło. 8 Zwierzęta również wchodzą do kryjówek i kładą się w swych legowiskach. 9 Z Jego komnaty wychodzi burza, z wiatrem północnym sprowadza mróz. 10 Pod tchnieniem Boga powstaje lód, ścinają się szerokie wody. 11 Obciąża także chmury wilgocią, rozpędza obłok błyskawicą. 12 Chmury wirują zgodnie z Jego planem, aby wykonać wszystko, co im powie — wszędzie na obliczu ziemi. 13 Czasem Jego gromy są rózgą, czasem niosą Jego ziemi dobro, czasem docierają jako dowód Jego łaski. 14 Zwróć na to uwagę, Jobie, zatrzymaj się i rozważ Boże cuda! 15 Czy wiesz, jaki plan Bóg ma dla nich i w jaki sposób z Jego obłoku uderza błyskawica? 16 Czy wiesz coś o unoszeniu się chmur, o cudach mądrości Doskonałego? 17 Ty, któremu gorąco w ubraniu, gdy ziemia cichnie z powodu wiatru z południa? 18 Czy potrafisz wraz z Nim rozciągnąć sklepienie nieba, mocne jak odlane z metalu zwierciadło? 19 Poucz nas, co Mu mamy powiedzieć, bo nie możemy ułożyć nic z powodu ciemności! 20 Czy należy Mu powiedzieć, że chcę mówić? A jeśli ktoś Mu coś powie, to czy pomnoży Jego poznanie? 21 Tak, czasem nie widać słońca, świeci za obłokami, lecz gdy powieje wiatr, rozprasza chmury. 22 Z północy strzelają złociste promienie — Boga otacza przejmujący majestat! 23 Wszechmocny jest dla nas nie do zgłębienia, jest potężny siłą; słuszności sądu i swej wielkiej sprawiedliwości nigdy nie narusza. 24 Dlatego ludzie odczuwają przed Nim lęk, boją się Go wszyscy mający mądre serca.