Hiob 26 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Job: Odległa doskonałość i bliskie cierpienie

1 Job odpowiedział:

2 Ale pokrzepiłeś bezsilnego! Pięknie wzmocniłeś osłabione ramię!

3 Dobrze doradziłeś pozbawionemu mądrości! Dałeś mu niezłą lekcję rozsądku!

4 Za czyją sprawą* wypowiedziałeś te słowa? Kto ci je podsunął?

5 Drżą cienie zmarłych głęboko pod wodami, dreszcz przenika tych, którzy tam mieszkają.

6 Świat umarłych stoi przed Nim otworem, brak okrycia krainie zniszczenia.

7 On rozciąga północne niebo nad pustką i ziemię zawiesza nad nicością.

8 Gromadzi wody w swoich chmurach, lecz nie pękają pod ich naporem.

9 Zasłania widok swojego tronu,* rozpościerając wokół niego obłok.

10 Zakreślił okrąg nad wodami aż po granicę światła z mrokiem.

11 Chwieją się przed Nim filary niebios, milkną na Jego upomnienie.

12 On w swojej mocy uspokoił morze, swoją mądrością zmiażdżył Rahaba.

13 Swoim podmuchem rozjaśnia niebo, przebił swym ciosem zwinnego węża.

14 Wszystkie te sprawy to tylko rąbek Jego dzieł, to niczym szept o Jego sprawach, czy zatem ktoś potrafiłby zrozumieć, gdyby On zagrzmiał w całej swej potędze?!

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).