Jesaja 21 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)
Wyrok o Babilonie
1Wyrok o morskim pustkowiu.* Jak wichry dmące w Negebie* nadciąga to* z pustyni, z ziemi budzącej grozę.2Objawiono mi srogie widzenie: Zdrajca zdradza, a niszczyciel niszczy. Wyrusz, Elamie! Oblegaj, Medio! Zakończę wszelkie wzdychanie!3Dlatego ból wypełnił moje biodra, chwyciły mnie skurcze jak rodzącą kobietę. Przeraża mnie to, o czym słyszę, niepokoi mnie to, co widzę.4Kołacze się me serce, opadają mnie dreszcze, upragniony mój zmierzch niesie strach.5Nakryjcie stół! Rozłóżcie dywan!* Jedzcie! Pijcie! Wstańcie, książęta! Nasmarujcie tarczę!6Bo tak powiedział mi Pan: Idź! Wystaw strażnika! Niech mówi, co widzi!7Czy zobaczy rydwan, parę koni,* jeźdźców* na ośle albo na wielbłądzie — niech patrzy z uwagą, z wielką uwagą!8Wtem strażnik* zawołał: Panie, stoję na wieży ciągle — co dnia. Na mej wartowni trwam wiernie co noc.9I właśnie nadchodzi! Oddział jeźdźców! Para koni! I odezwał się tymi słowy: Upadł! Upadł Babilon! Wszystkie posągi jego bóstw leżą roztrzaskane na ziemi!10O, jakże cię wymłócono! O, ty ofiaro mojego młócenia! Ogłaszam wam to, co usłyszałem od PANA Zastępów, Boga Izraela!
Wyrok o Edomie
11Wyrok o Dumie.* Woła ktoś do mnie z Seiru: Strażniku! Która to w nocy? Strażniku! Która to w nocy?12Nadszedł poranek — odpowiedział strażnik — ale też noc! Jeśli musicie pytać, to znowu przyjdźcie!
Wyrok o Arabii
13Wyrok o Arabii.* W lesie, w Arabii będziecie nocować, karawany Dedanitów!*14Wyjdźcie z wodą spotkać spragnionego, mieszkańcy ziemi Tema! Z chlebem wyjdźcie na spotkanie zbiega!15Bo zbiegli przed mieczami! Przed orężem dobytym! Przed łukiem napiętym i przed trudem walki!16Gdyż tak powiedział do mnie Pan:* Za rok,* wyliczony jak rok najemnika, skończy się wszelka chwała Kedaru.17A reszta łuczników, bohaterskich synów Kedaru, będzie nieliczna, gdyż PAN, Bóg Izraela, tak postanowił.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.