Esra 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pierwsze miesiące po powrocie: Odbudowa ołtarza i fundamentów świątyni

1 Gdy nadszedł siódmy miesiąc* — a synowie Izraela przebywali już wtedy w swoich miastach — cały lud, jak jeden mąż, zgromadził się w Jerozolimie.

2 Wtedy Jeszua, syn Josadaka, wraz ze swoimi braćmi kapłanami, oraz Zorobabel, syn Szealtiela, wraz ze swoimi braćmi, zbudowali ołtarz Bogu Izraela, aby składać na nim ofiary całopalne, zgodnie z Prawem Mojżesza, męża Bożego.

3 Postawili oni ten ołtarz na jego dawnym miejscu. Przynaglił ich do tego lęk wobec ościennych ludów. Zaczęli na nim składać ofiary całopalne dla PANA rano i wieczorem.

4 Urządzili też — zgodnie z Prawem — Święto Szałasów. Składali wtedy ofiary całopalne w przewidzianej na każdy dzień liczbie.

5 Poza ofiarami stałymi* składali również ofiary w dniu nowiu księżyca oraz w czasie wszystkich świąt poświęconych PANU. Składali PANU ponadto ofiary dobrowolne przynoszone przez wszystkich chętnych.

6 Składanie ofiar całopalnych dla PANA zaczęło się pierwszego dnia siódmego miesiąca, mimo że odbudowa przybytku PANA nie została jeszcze rozpoczęta.

7 Dla jej rozpoczęcia opłacono kamieniarzy i murarzy, a Sydończykom i Tyryjczykom przesłano żywność, napój i oliwę. Mając zezwolenie Cyrusa, króla Persji, zlecono im, aby drogą morską sprowadzili z Libanu do Jafy drewno cedrowe.

8 W drugim roku zatem i w drugim miesiącu po swoim przybyciu do świątyni Bożej w Jerozolimie, Zorobabel, syn Szealtiela, i Jeszua, syn Josadaka, wraz z resztą swoich braci, z kapłanami i Lewitami oraz wszystkimi, którzy przybyli z niewoli do Jerozolimy, rozpoczęli odbudowę świątyni. Do kierowania pracami w świątyni PANA wyznaczyli Lewitów od dwudziestego roku życia wzwyż.

9 Tak więc Jeszua z synami i braćmi, Kadmiel z synami oraz synowie Judy* jak jeden mąż zebrali się, by wraz z synami Chenadada oraz ich synami i braćmi, Lewitami, pokierować pracującymi w świątyni Bożej.

10 A gdy budowniczowie położyli fundament przybytku PANA, kapłani w swoich odświętnych strojach, z trąbami, oraz Lewici, synowie Asafa, z cymbałami, zebrali się, aby chwalić PANA według wskazań Dawida, króla Izraela.

11 Wznieśli oni PANU pieśń pochwalną i dziękczynną za to, że jest dobry i że Jego łaska nad Izraelem trwa na wieki. A cały lud wznosił okrzyki radości na chwałę PANA, ciesząc się, że położono fundament pod Jego świątynię.

12 W czasie uroczystości wielu kapłanów, Lewitów oraz naczelników rodów, ludzi w podeszłym już wieku, którzy oglądali poprzednią świątynię, głośno płakało widząc, że na ich oczach rozpoczyna się budowa następnej. Wielu innych z kolei wznosiło radosne okrzyki.

13 Nikt nie był w stanie odróżnić tych radosnych okrzyków zadowolenia od donośnego płaczu. Odgłosy radości ludu słychać zaś było z daleka.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).