2.Timotheus 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zobowiązanie do głoszenia

1 Zobowiązuję cię zatem wobec Boga oraz Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, w obliczu Jego przyjścia i na Jego Królestwo: 2 Głoś Słowo! Bądź gotowy w porę i nie w porę, aby poprawić, upomnieć, zachęcić — z całą cierpliwością, umiejętnie. 3 Gdyż przyjdzie czas, że przestaną tolerować zdrową naukę, a skłonni do słuchania tego, co odpowiada ich upodobaniom,* otoczą się nauczycielami przyklaskującymi ich własnym żądzom. 4 Czyniąc to, odwrócą się od słuchania prawdy i zwrócą ku baśniom. 5 Ty jednak zachowaj trzeźwość we wszystkim, znoś niedole, wykonuj pracę ewangelisty, rzetelnie pełnij swoją służbę.

Podsumowanie życia

6 Ja bowiem jestem już złożony na ofiarę. Wybiła godzina mojego odejścia. 7 Toczyłem piękny bój. Bieg ukończyłem. Wiarę — zachowałem. 8 Teraz czeka na mnie wieniec sprawiedliwości, który w tym Dniu da mi Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie — da go wszystkim, którzy z utęsknieniem oczekują Jego przyjścia.

Polecenia i doniesienia

9 Postaraj się przyjść do mnie jak najszybciej, 10 gdyż Demas mnie opuścił. Pociągnął go ten świat* i odszedł do Tesalonik. Krescens udał się do Galacji, a Tytus do Dalmacji. 11 Jest ze mną tylko Łukasz. Zabierz z sobą Marka; jest mi bardzo potrzebny do posługiwania. 12 Tychikosa posłałem do Efezu. 13 Po drodze wstąp do Karposa i przynieś mi płaszcz, który zostawiłem u niego w Troadzie. Przynieś też zwoje, zwłaszcza pergaminy. 14 Aleksander, brązownik, wyrządził mi wiele złego. Pan mu odpłaci stosownie do jego czynów. 15 Strzeż się go i ty. Bardzo ostro wystąpił on przeciwko naszym słowom. 16 W mojej pierwszej mowie obrończej nikogo przy mnie nie było. Wszyscy mnie opuścili. Niech im to nie będzie zaliczone na szkodę. 17 Ale Pan stał przy mnie. On mnie wzmocnił, tak aby przeze mnie dopełniło się dzieło głoszenia dobrej nowiny i usłyszały ją wszystkie narody — i zostałem wyrwany z lwiej paszczy. 18 Tak, Pan mnie ochroni przed wszystkimi wrogimi zakusami i zbawi dla swego Królestwa w niebie. Jemu niech będzie chwała — na zawsze. Amen.

Pozdrowienia

19 Pozdrów Pryskę i Akwilę oraz dom Onezyforosa. 20 Erastos pozostał w Koryncie, a chorego Trofimosa zostawiłem w Milecie. 21 Postaraj się przyjść przed zimą. Pozdrawiają cię Eubulos, Pudens, Linos, Klaudia i wszyscy bracia. 22 Niech Pan będzie z tobą w głębi ducha. I niech łaska towarzyszy waszym poczynaniom.

Słowo Życia

Przestroga Pawła

1 Gdy Chrystus Jezus powróci w chwale, aby ustanowić swoje królestwo, wtedy będzie sądził wszystkich ludzi—zarówno żywych, jak i umarłych. Stojąc przed obliczem Boga i Chrystusa, proszę cię więc: 2 Głoś słowo Boże i bądź gotowy w każdej sytuacji—bez względu na okoliczności. Ostrzegaj ludzi, zwracaj im uwagę na ich grzechy, ale również podnoś ich na duchu, okazując im cierpliwość i nauczając ich. 3 Przyjdzie bowiem czas, że ludzie nie będą chcieli słuchać zdrowej nauki, ale według swoich własnych upodobań będą dobierać sobie nauczycieli, którzy powiedzą im to, co chcą usłyszeć. 4 Przestaną słuchać prawdy, ale będą skłonni wierzyć w różne niedorzeczne historie. 5 Bądź więc ostrożny i wytrwale znoś cierpienia. Pamiętaj też o powierzonym ci zadaniu głoszenia dobrej nowiny i wywiąż się z tego, czego się podjąłeś. 6 Mówię o tym, bo nadchodzi dla mnie czas złożenia ofiary Bogu i zbliża się chwila mojego odejścia. 7 Dobrze walczyłem dla Pana. Ukończyłem bieg i zachowałem wiarę. 8 Teraz zaś w niebie czeka na mnie wieniec, który Pan—sprawiedliwy Sędzia—wręczy mi w dniu swojego przyjścia. Zresztą nie tylko ja otrzymam tę nagrodę, ale wszyscy, którzy z utęsknieniem czekają na Jego powrót.

Osobiste polecenia

9 Tymoteuszu, postaraj się szybko do mnie przybyć, 10 bo jestem tu prawie sam. Demas pokochał ten świat i opuścił mnie, udając się do Tesaloniki. Krescens odszedł do Galacji, a Tytus—do Dalmacji. 11 Pozostał ze mną tylko Łukasz. Wyruszając do mnie, zabierz ze sobą Marka, gdyż potrzebuję jego pomocny. 12 Tychika sam wysłałem do Efezu. 13 Przynieś ze sobą mój płaszcz, który zostawiłem w Troadzie u Karposa, oraz moje księgi, zwłaszcza pergaminy. 14 Aleksander, kowal, wyrządził mi wiele złego—Pan go za to ukarze. 15 Uważaj jednak na niego, gdyż ostro sprzeciwiał się naszej nauce. 16 Podczas mojej pierwszej rozprawy w sądzie nikt nie udzielił mi pomocy. Wszyscy mnie opuścili. Mam nadzieję, że Bóg im to wybaczy. 17 Ale Pan był ze mną i dodał mi sił, abym mógł dokończyć dzieło, którego się podjąłem, i by wszyscy poganie mogli usłyszeć dobrą nowinę. Można więc powiedzieć, że zostałem wyrwany z samej paszczy lwa. 18 Pan zawsze wybawia mnie z każdej opresji i w końcu doprowadzi mnie do swojego królestwa w niebie. Jemu niech będzie wieczna chwała. Amen!

Końcowe pozdrowienia

19 Pozdrów ode mnie Pryscyllę i Akwilę oraz domowników Onezyfora. 20 Erast pozostał w Koryncie, a Trofima, ze względu na chorobę, zostawiłem w Milecie. 21 Postaraj się przybyć tu przed zimą. Pozdrowienia przesyłają ci: Eubulos, Pudens, Linus, Klaudia i wszyscy inni wierzący. 22 Niech Pan będzie blisko ciebie i niech obdarza cię swoją łaską!

2.Timotheus 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Słowo Życia