1.Chronik 20 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Słowo Życia

1.Chronik 20 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zdobycie Rabby Ammonickiej

1 Wiosną, w czasie, kiedy królowie prowadzą wojny, Joab ruszył na czele potężnego zastępu i splądrował ziemię Ammonitów. Nadciągnął również pod Rabbę i obległ ją. Podczas gdy Dawid pozostawał w Jerozolimie, Joab uderzył na Rabbę i zdobył miasto. 2 Wtedy Dawid zdjął koronę z głowy ich króla.* Wykonana ona była z talentu* złota i miała w sobie drogocenny kamień. Korony tej używał potem Dawid, który wywiózł z miasta bardzo bogaty łup. 3 Lud zastany w mieście Dawid wyprowadził i postawił* przy piłach, żelaznych bronach i siekierach,* podobnie jak to robił w przypadku innych miast ammonickich. Następnie, wraz z całym wojskiem, wrócił do Jerozolimy.

Pokonanie Filistynów

4 Gdy potem znów doszło do bitwy z Filistynami, Sibekaj Chuszatczyk położył trupem Sipaja, jednego z potomków Refaitów, i w ten sposób zostali oni upokorzeni. 5 Potem ponownie doszło do bitwy z Filistynami. Tym razem Elchanan, syn Jaira, położył trupem Lachmiego,* brata Goliata Gittejczyka, którego drzewce włóczni było jak sam wał tkacki! 6 Gdy znów doszło do bitwy w Gat, brał w niej udział pewien wojownik ogromnego wzrostu. Człowiek ten miał po sześć palców u rąk i nóg, razem dwadzieścia cztery, i również należał do potomków Refaitów. 7 Kiedy drwił z Izraela, położył go trupem Jonatan, syn Szimy, brata Dawida. 8 Wojownicy ci należeli do Refaitów z Gat, a polegli z rąk Dawida, z rąk jego wojowników.