Philipper 4 | Słowo Życia

1 Kochani przyjaciele, jesteście moją radością i nagrodą za mój trud! Wiernie trzymajcie się więc Pana!

Przestrogi

2 Gorąco zachęcam Ewodię i Syntychę, aby ze względu na Pana żyły w zgodzie. 3 A ciebie, mój prawdziwy towarzyszu, proszę, abyś pomógł im w tym, bo naprawdę ciężko pracowały głosząc dobrą nowinę razem ze mną, z Klemensem oraz z innymi moimi współpracownikami, których imiona zapisane są w księdze życia. 4 Zawsze cieszcie się z tego, że należycie do Pana. Cieszcie się! 5 I niech wszyscy wokół doświadczają waszej życzliwości—przyjście Pana jest już bowiem coraz bliższe! 6 O nic się nie martwcie, ale ze wszystkimi sprawami zwracajcie się do Boga. Proście Go o pomoc, ale i dziękujcie Mu. 7 A Jego pokój, przekraczający najśmielsze ludzkie wyobrażenia, opanuje wasze serca i umysły. Wszystko to jest możliwe dzięki Chrystusowi. 8 Przyjaciele, myślcie o tym, co jest zgodne z prawdą, dobre, prawe, czyste, miłe, szlachetne, doskonałe i godne pochwały. 9 Postępujcie zgodnie z tym, czego się ode mnie nauczyliście, co przejęliście, co słyszeliście i co widzieliście. A Bóg, który obdarza ludzi pokojem, będzie z wami.

Podziękowania za dary

10 Ogromnie się ucieszyłem z dowodu waszej troski o mnie. Wiem, że o mnie pamiętacie, choć ostatnio nie mieliście okazji tego wyrazić. 11 Nie wspominam o tym dlatego, że nadal mi czegoś brakuje. Nauczyłem się bowiem radzić sobie w różnych sytuacjach. 12 Wiem, jak znosić biedę i jak żyć w dostatku. Jestem przygotowany do życia w każdych warunkach: z pełnym i z pustym żołądkiem, w dobrobycie i w niedostatku. 13 Dzięki Temu, który dodaje mi sił, umiem radzić sobie w każdej sytuacji. 14 Dobrze jednak zrobiliście, pomagając mi w obecnych kłopotach. 15 Zapewne pamiętacie, że na samym początku, gdy opuściłem Macedonię, aby dalej głosić dobrą nowinę, żaden kościół nie pomagał mi finansowo—tylko wy, Filipianie. 16 Gdy byłem w Tesalonice, aż dwa razy udzieliliście mi pomocy! 17 Mówiąc o tym, nie sugeruję, że powinniście przesłać mi kolejny dar, ale pragnę, abyście doświadczyli szczęścia płynącego z pomagania innym. 18 Na razie mam wszystkiego pod dostatkiem, a po tym, jak Epafrodyt przyniósł mi wasz dar, nawet w nadmiarze. Dar ten jest jak zapach kadzidła i jak ofiara, która podoba się Bogu. 19 Wiem, że teraz mój Bóg, do którego wszystko należy, zaspokoi każdą waszą potrzebę—a stanie się tak dzięki Jezusowi Chrystusowi. 20 Bogu, który jest naszym Ojcem, niech będzie wieczna chwała. Amen!

Końcowe pozdrowienie

21 Pozdrówcie wszystkich świętych—ode mnie i od przyjaciół, którzy są ze mną. 22 Swoje pozdrowienia przesyłają również inni święci, szczególnie ci, którzy pracują na dworze cezara. 23 Niech Pan, Jezus Chrystus, obdarza was swoją łaską!

English Standard Version

1 Therefore, my brothers,* whom I love and long for, my joy and crown, stand firm thus in the Lord, my beloved.

Exhortation, Encouragement, and Prayer

2 I entreat Euodia and I entreat Syntyche to agree in the Lord. 3 Yes, I ask you also, true companion,* help these women, who have labored* side by side with me in the gospel together with Clement and the rest of my fellow workers, whose names are in the book of life. 4 Rejoice in the Lord always; again I will say, rejoice. 5 Let your reasonableness* be known to everyone. The Lord is at hand; 6 do not be anxious about anything, but in everything by prayer and supplication with thanksgiving let your requests be made known to God. 7 And the peace of God, which surpasses all understanding, will guard your hearts and your minds in Christ Jesus. 8 Finally, brothers, whatever is true, whatever is honorable, whatever is just, whatever is pure, whatever is lovely, whatever is commendable, if there is any excellence, if there is anything worthy of praise, think about these things. 9 What you have learned* and received and heard and seen in me—practice these things, and the God of peace will be with you.

God’s Provision

10 I rejoiced in the Lord greatly that now at length you have revived your concern for me. You were indeed concerned for me, but you had no opportunity. 11 Not that I am speaking of being in need, for I have learned in whatever situation I am to be content. 12 I know how to be brought low, and I know how to abound. In any and every circumstance, I have learned the secret of facing plenty and hunger, abundance and need. 13 I can do all things through him who strengthens me. 14 Yet it was kind of you to share* my trouble. 15 And you Philippians yourselves know that in the beginning of the gospel, when I left Macedonia, no church entered into partnership with me in giving and receiving, except you only. 16 Even in Thessalonica you sent me help for my needs once and again. 17 Not that I seek the gift, but I seek the fruit that increases to your credit.* 18 I have received full payment, and more. I am well supplied, having received from Epaphroditus the gifts you sent, a fragrant offering, a sacrifice acceptable and pleasing to God. 19 And my God will supply every need of yours according to his riches in glory in Christ Jesus. 20 To our God and Father be glory forever and ever. Amen.

Final Greetings

21 Greet every saint in Christ Jesus. The brothers who are with me greet you. 22 All the saints greet you, especially those of Caesar’s household. 23 The grace of the Lord Jesus Christ be with your spirit.

Philipper 4 | Słowo Życia English Standard Version