1علت جنگ و دعواهای شما چيست؟ آيا علت آنها، آرزوهای ناپاكی نيست كه در وجود شما منزل دارد؟2در حسرت چيزی به سر میبريد كه نداريد؛ پس دستتان را به خون آلوده میكنيد تا آن را به چنگ آوريد. در آرزوهای چيزهايی هستيد كه متعلق به ديگران است، و شما نمیتوانيد داشته باشيد؛ پس به جنگ و دعوا میپردازيد تا از چنگشان بيرون بكشيد. علت اينكه آنچه میخواهيد نداريد، اينست كه آن را از خدا درخواست نمیكنيد.3وقتی هم درخواست میكنيد، خدا به دعايتان جواب نمیدهد، زيرا هدفتان نادرست است؛ شما فقط در پی به دست آوردن چيزهايی هستيد كه باعث خوشی و لذتتان میشود.4شما همچون همسران بیوفايی هستيد كه به دشمنان شوهرشان عشق میورزند. آيا متوجه نيستيد كه اگر با دشمنان خدا، يعنی لذّات ناپاک اين دنيا دوستی نماييد، در واقع با خدا دشمنی میكنيد؟ پس هر كه میخواهد از خوشیهای ناپاک اين دنيا لذت بجويد، ديگر نمیتواند دوست خدا باشد.5تصور میكنيد كه كتاب آسمانی بيهوده میگويد كه روح خدا كه خداوند او را در وجود ما ساكن كرده است، آنقدر به ما علاقه دارد كه نمیتواند تحمل كند كه دل ما جای ديگری باشد؟6اما نبايد فراموش كرد كه خدا قدرت لازم برای ايستادگی در مقابل اين خواستههای گناهآلود را به ما عطا میفرمايد. از این رو، كتاب آسمانی میفرمايد: «خدا به شخص فروتن قوت میبخشد، اما با شخص متكبر و مغرور مخالفت میكند.»7بنابراين، خود را با فروتنی به خدا بسپاريد، و در برابر شيطان ايستادگی كنيد تا از شما دور شود.8به خدا نزديک شويد، تا او نيز به شما نزديک شود. ای گناهكاران، دستهای گناهآلود خود را بشوييد و دل خود را فقط با عشق الهی لبريز سازيد تا پاک گردد و نسبت به خدا وفادار بماند.9برای اعمال اشتباه خود، اشک بريزيد و ماتم كنيد، و در عمق وجودتان غمگين و ناراحت باشيد؛ به جای خنده، گريه كنيد، و به جای شادی، سوگواری نماييد.10زمانی كه به ناچيزی و كوچكی خود در مقابل خدا پی برديد، آنگاه خدا شما را سرافراز و سربلند خواهد ساخت.
داوری از آن خداست
11برادران عزيز، از يكديگر بدگويی نكنيد و ايراد نگيريد و يكديگر را محكوم ننماييد. زيرا اگر چنين كنيد، در واقع از احكام خدا ايراد گرفته و آن را محكوم كردهايد. اما وظيفهٔ شما قضاوت دربارهٔ احكام خدا نيست، بلكه اطاعت از آن.12فقط آن كسی كه اين احكام را وضع كرد، قادر است به درستی در ميان ما داوری كند. تنها اوست كه میتواند ما را نجات دهد يا هلاک كند. پس شما چه حق داريد كه دربارهٔ ديگران داوری كنيد و از ايشان خرده بگيريد؟
انسان نمیداند فردا چه میشود
13گوش كنيد ای تمام كسانی كه میگوييد: «امروز يا فردا به فلان شهر خواهيم رفت و يک سال در آنجا مانده، تجارت خواهيم كرد و سود كلانی خواهيم برد.»14شما چه میدانيد فردا چه پيش خواهد آمد؟ عمر شما مانند مه صبحگاهی است كه لحظهای آن را میتوان ديد و لحظهای بعد محو و ناپديد میشود!15پس، بايد بگوييد: «اگر خدا بخواهد، زنده خواهيم ماند و چنين و چنان خواهيم كرد.»16در غير اين صورت، شما مغرور و خودپسند هستيد و به نقشهها و برنامههای خود میباليد؛ و چنين شخصی هرگز نمیتواند خدا را خشنود سازد.17پس، اين را از ياد نبريد كه اگر بدانيد چه كاری درست است، اما آن را انجام ندهيد، گناه كردهايد.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.