Hoheslied 4 | کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 محبوب تو چه زيبايی، ای محبوبهٔ من! چشمانت از پشت روبند به زيبايی و لطافت كبوتران است. گيسوان مواج تو مانند گلهٔ بزها است كه از كوه جلعاد سرازير میشوند. 2 دندانهای صاف و مرتب تو به سفيدی گوسفندانی هستند كه به تازگی پشمشان را چيده و آنها را شسته باشند. 3 لبانت سرخ و دهانت زيباست. گونههايت از پشت روبند همانند دو نيمهٔ انار است. 4 گردنت به گردی برج داوود است و زينت گردنت مانند هزار سپر سربازانی است كه دور تا دور برج را محاصره كردهاند. 5 سينههايت مثل بچه غزالهای دو قلويی هستند كه در ميان سوسنها میچرند. 6 پيش از آنكه روز تمام شود و سايهها بگريزند، من به كوه مر و تپهٔ كندر خواهم رفت. 7 تو چه زيبايی، ای محبوبهٔ من! در تو هيچ نقصی نيست. 8 ای عروس من، با من بيا. از بلنديهای لبنان و اما نه، و از فراز سنير و حرمون، جايی كه شيران و پلنگان لانه دارند، به زير بيا. 9 ای محبوبهٔ من و ای عروس من، تو با يک نگاهت دلم را ربودی و با يک حلقهٔ گردنبندت مرا در بند كشيدی. 10 ای محبوبهٔ من و ای عروس من، چه گواراست محبت تو! محبت تو دلپذيرتر از شراب است و خوشبوتر از تمامی عطرها. 11 از لبان تو عسل میچكد و در زير زبانت شير و عسل نهفته است. بوی لباس تو همچون رايحهٔ دلانگيز درختان لبنان است. 12 ای محبوبهٔ من و ای عروس من، تو مانند باغی بسته، و همچون چشمهای دست نيافتنی، تنها از آن من هستی. 13 تو مثل بوستان زيبای انار هستی كه در آن ميوههای خوش طعم به ثمر میرسند. در تو سنبل و حنا، زعفران و نيشكر، دارچين و گياهان معطری چون مر و عود میرويند. 15 تو مانند چشمهساری هستی كه باغها را سيراب میكند و همچون آب روانی هستی كه از کوههای لبنان جاری میشود. محبوبه 16 ای نسيم شمال، و ای باد جنوب، برخيزيد! برخيزيد و بر من كه باغ محبوبم هستم بوزيد تا بوی خوش من همه جا پراكنده شود. بگذاريد او به باغ خود بيايد و از ميوههای خوش طعم آن بخورد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر | Hoheslied 4