کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر | Römer 10

Römer 10 | کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
1 برادران عزيز، آرزوی قلبی و دعای من برای يهوديان اينست كه ايشان نجات يابند. 2 من میدانم كه آنان در دل خود چه غيرت و احترامی برای خدا دارند، اما اين غيرت و احترام از روی درک و شناخت صحيح نيست. 3 ايشان درک نمیكنند كه مسيح جانش را فدا كرده تا آنان را در حضور خدا بیگناه سازد. در عوض میكوشند تا با رعايت احكام و رسوم شريعت، به آن درجه از پاكی برسند كه در نظر خدا بیگناه جلوه كنند. اما اين آن راهی نيست كه خدا برای نجات انسانها در نظر گرفته است. 4 ايشان متوجه نيستند كه عيسی مسيح همهٔ كسانی را كه به او ايمان آورند، در نظر خدا پاک و بیگناه میسازد، يعنی همان چيزی كه ايشان سعی میكنند با رعايت شريعت و احكام به دست آورند. عيسی مسيح به همهٔ اين راهها پايان بخشيده است.

نجات برای همه است

5 درباره بیگناه به حساب آمدن و آمرزش از راه شريعت، موسی فرمود كه شخص در صورتی ممكن است بخشيده شود و بیگناه به حساب آيد كه بتواند كاملاً خوب باشد و در سراسر زندگیاش در مقابل وسوسهها مقاومت كند و حتی يكبار هم گناه نكند. 6 اما دربارهٔ نجاتی كه بوسيلهٔ ايمان به دست میآيد، گفته شده است: «نيازی نيست كه به آسمان صعود كنيد، و در آنجا مسيح را بيابيد و او را فرود آوريد تا به شما ياری دهد،» 7 و همچنين«نيازی نيست كه به ميان مردگان برويد تا مسيح را زنده كنيد.» 8 زيرا نجاتی كه از راه ايمان به مسيح به دست میآيد، به آسانی در دسترس هر يک از ما قرار دارد و به اندازهٔ قلب و زبان خودمان، به ما نزديک است؛ ما نيز دربارهٔ همين نجات موعظه میكنيم. 9 در واقع، اگر انسان با زبان خود نزد ديگران اقرار كند كه عيسی مسيح خداوند اوست و در قلب خود نيز ايمان داشته باشد كه خدا او را پس از مرگ زنده كرد، نجات خواهد يافت. 10 زيرا بوسيلهٔ ايمان قلبی است كه شخص رضايت خدا را حاصل میكند؛ و بعد هنگامی كه در برابر ديگران ايمان خود را به زبان میآورد، نجات خود را تأييد مینمايد. 11 كتاب آسمانی نيز میفرمايد كه هر كه به مسيح ايمان داشته باشد، هرگز نااميد نخواهد شد. 12 در اين زمينه، يهود و غيريهود يكسانند، زيرا همه دارای يک خداوند هستند، خداوندی كه گنجينههای عظيم خود را در اختيار همهٔ آنانی میگذارد كه طالب و تشنهٔ او هستند. 13 پس خداوند هر کس را كه به او پناه ببرد، نجات خواهد داد. 14 اما چگونه مردم به خداوند پناه آورند، در حالی که به او ايمان ندارند؛ و چگونه ايمان بياورند، در حالی که راجع به او چيزی نشنيدهاند؟ و چگونه بشنوند، اگر كسی مژدهٔ انجيل را به ايشان اعلام نكند؟ 15 و چگونه بروند و اعلام كنند، اگر كسی ايشان را نفرستد؟ كتاب آسمانی در اين باره میفرمايد: «چه خوشقدمند آنانی كه مژدهٔ ”آشتی با خدا“ را اعلام میكنند، و دربارهٔ لطف و مهربانی خدا، خبرهای خوش میآورند!» به عبارت ديگر به كسانی كه برای اعلام مژدهٔ انجيل میآيند، خوشامد میگويد! 16 اما تمام كسانی كه اين مژده را میشنوند، آن را قبول نمیكنند. اشعيای نبی نيز میفرمايد: «خداوندا، چه كسی سخنان مرا باور كرد؟» 17 با اين حال، ايمان از شنيدن مژدهٔ انجيل بوجود میآيد. 18 اما يهوديان چه؟ آيا ايشان اين مژده را نشنيدهاند؟ البته كه شنيدهاند! هر جا كه ايشان ساكن بودهاند، اين مژده نيز به آنجا رسيده است. بلی، اين خبر خوش در سراسر جهان موعظه شده است. 19 آيا آنان میدانند كه اگر نجات خدا را نپذيرند، خدا ديگران را به جای ايشان نجات خواهد داد؟ بلی، میدانند! زيرا حتی در زمان موسی نيز خدا فرموده بود كه نجات خود را به مردمان بتپرست و نادان عطا خواهد كرد تا بلكه قوم او به غيرت بيايند و از خواب غفلت بيدار شوند. 20 بعدها اشعيا با جسارت بيشتری گفت كه آنانی كه حتی در جستجوی خدا نبودند، او را يافتند، و خدا به كسانی كه او را طلب نمیكردند خود را ظاهر ساخت. 21 با اين حال، آغوش خدا همواره به روی يهوديان باز است، اما ايشان سرسختی میكنند و حاضر به بازگشت نيستند.