1آن مرد بار ديگر مرا به راه ورودی خانهٔ خدا آورد. ديدم رودخانهای از زير آستانهٔ خانهٔ خدا به طرف مشرق جاری است و از سمت راست خانه، يعنی از سمت جنوبی قربانی میگذرد.2سپس، مرا از راه دروازهٔ شمالی از حياط بيرون آورد و از آنجا دور زده، به دروازهٔ شرقی حياط بيرونی رفتيم. در آنجا ديدم آب رودخانه از سمت جنوبی دروازهٔ شرقی جاری بود.3آن مرد با چوب اندازهگيری خود پانصد متر در طول رودخانه به طرف شرق اندازه گرفت و در آنجا مرا با خود از آب عبور داد. آب در اين نقطه از رودخانه به قوزک پايم میرسيد.4پانصد متر ديگر در طول رودخانه اندازه گرفت و باز به من گفت كه از آن عبور كنم. اين دفعه آب تا زانويم میرسيد.5پانصد متر دورتر از آن آب تا كمرم میرسيد. پانصد متر ديگر پيمود و اين بار رودخانه به قدری عميق بود كه نمیتوانستم از آن عبور كنم و مجبور بودم شناكنان از آن بگذرم.6او به من گفت آنچه را كه ديدهام به خاطر بسپارم؛ بعد مرا از كنار آن رودخانه بازگرداند.7به هنگام بازگشت ديدم در دو طرف رودخانه درختان زيادی سبز شدهاند!8او به من گفت: «اين رودخانه از ميان بيابان و درهٔ اردن به سمت شرق جاری است و به دريای مرده میريزد و در آنجا آبهای شور را شفا میدهد و آنها را پاک و گوارا میگرداند.9هر چيزی كه با آب اين رودخانه تماس پيدا كند، زنده میشود. ماهيان دريای مرده بینهايت زياد میشوند، چون آبهايش شفا میيابند. به هر جا كه اين آب جاری شود، در آنجا حيات پديد میآورد.10ماهيگيران در ساحل دريای مرده میايستند و از عين جدی تا عين عجلايم مشغول ماهيگيری میشوند. ساحل آن پر از تورهای ماهيگيری خواهد شد كه برای خشک شدن، آنها را جلو آفتاب پهن كردهاند. دريای مرده مثل دريای مديترانه از انواع ماهيها پر خواهد شد.11ولی مردابها و باتلاقهايش شفا نخواهند يافت، بلكه همانطور شور باقی خواهند ماند.12در سواحل دريای مرده انواع درختان ميوه خواهند روييد كه برگهايشان هرگز پژمرده نخواهند شد و درختان هميشه پر ميوه خواهند بود و هر ماه محصول تازه به بار خواهند آورد، چون با آب رودخانهای كه از خانهٔ خدا جاری است، آبياری خواهند شد. ميوهٔ آنها خوراک مقوی و برگهای آنها شفابخش خواهد بود.»
مرزهای سرزمين اسرائيل
13خداوند میفرمايد: «سرزمين اسرائيل بايد به اين ترتيب ميان دوازده قبيلهٔ اسرائيل تقسيم شود: به قبيلهٔ يوسف (افرايم و منسی) دو قسمت داده شود،14ولی به هر يک از قبيلههای ديگر يک قسمت به طور مساوی داده شود. من برای پدرانتان قسم خورده بودم كه اين زمين را به ايشان بدهم، پس، حال، اين زمين ملک شما خواهد بود.15«مرز شمالی از دريای مديترانه تا شهر حتلون و از آنجا تا گذرگاه حمات و از آنجا تا شهر صدد ادامه میيابد،16سپس به سمت بيروته و سبرايم كه در مرز ميان دمشق و حمات قرار دارند پيش میرود و به شهر تيكن كه در سرحد حوران است، ختم میشود.17پس مرز شمالی از دريای مديترانه تا شهر عينون در شرق خواهد بود و حمات و دمشق در شمال آن قرار خواهند داشت.18«مرز شرقی، از شهر عينون تا كوه حوران خواهد بود. سپس از آنجا به سمت غرب پيچيده در دماغهٔ جنوبی دريای جليل به رود اردن میرسد. از آنجا در امتداد رود اردن پيش میرود و از كنار دريای مرده گذشته به تامار میرسد و اسرائيل را از جلعاد جدا میكند. زمين حوران، دمشق و جلعاد در شرق آن قرار خواهند داشت.19«مرز جنوبی از تامار تا چشمههای مريبوت قادش كشيده شده، از آنجا در مسير رودخانهٔ مرزی مصر امتداد يافته، به دريای مديترانه میرسد.20«مرز غربی از انتهای مرز جنوبی آغاز شده در امتداد دريای مديترانه ادامه میيابد و به مرز شمالی ختم میشود.21«زمين محدود ميان اين مرزها بايد بين قبايل اسرائيل تقسيم شود.22زمين را چون يک ارث برای خودتان و برای غريبان و خانوادههای ايشان كه در ميان شما هستند، تقسيم نماييد. آنها بايد از همان حقوق و مزايای شما اسرائيلیها برخوردار باشند.23سهم اين غريبهها بايد از زمينهای قبيلهای كه در آن زندگی میكنند، به ايشان داده شود. اين را من كه خداوند هستم گفتهام.»
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.