1«وقتی زمين ميان قبايل اسرائيل تقسيم میشود، بايد يک قسمت از آن به عنوان ملک مقدس به خداوند وقف گردد. اين ملک بايد طولش دوازده كيلومتر و نيم و عرضش ده كيلومتر باشد. تمام اين ملک، مقدس خواهد بود.2اين ملک مقدس بايد به دو قسمت مساوی تقسيم شود به طوری که طول هر قسمت دوازده كيلومتر و نيم و عرض آن پنج كيلومتر باشد. در يكی از اين دو قسمت، بايد خانهٔ خدا ساخته شود. مساحت خانهٔ خدا دويست و پنجاه مترمربع باشد و زمين اطراف آن به عرض بيست و پنج متر خالی بماند.4اين قسمت از زمين، تمام مقدس خواهد بود. منازل كاهنانی كه در خانهٔ خدا خدمت كنند، و نيز خانهٔ خدا در اين قسمت از ملک مقدس ساخته خواهد شد.5قسمت ديگر ملک مقدس، كه آن هم دوازده كيلومتر و نيم طول و پنج كيلومتر عرض دارد بايد برای محل سكونت لاويان كه در خانهٔ خدا خدمت میكنند اختصاص يابد.6«كنار ملک مقدس يک قطعه زمين ديگر هم به طول دوازده كيلومتر و نيم و عرض دو كيلومتر و نيم در نظر گرفته شود. در اين زمين، يک شهر برای قوم اسرائيل ساخته شود.7«دو قطعه زمين نيز برای ”رهبر“ تعيين شود، يكی در جوار غربی ملک مقدس و شهر، و ديگری در جوار شرقی آنها به طوری كه طول هر يک از اين دو قطعه زمين برابر مجموع عرض ملک مقدس و عرض شهر باشد. اين زمين از شرق به غرب به موازات يكی از زمينهای قبايل اسرائيل باشد.8اين دو قطعه زمين، سهم ”رهبر“ خواهد بود و رهبران، ديگر بر قوم ظلم نخواهند كرد بلكه تمام زمين باقی مانده را به طور مساوی بين قبايل اسرائيل تقسيم نموده، سهم هر قبيله را به خودشان واگذار خواهند كرد.»9خداوند به رهبران اسرائيل میفرمايد: «از غارت كردن و فريب دادن قوم من دست بكشيد و ايشان را از ميان ملک و خانههايشان بيرون نكنيد. هميشه با انصاف و درستكار باشيد.10«در معاملات خود تقلب نكنيد بلكه از وزنهها و ميزانهای درست استفاده نماييد.11ايفه* و بت* بايد به يک اندازه يعنی هر يک، يک دهم حومر كه واحد اندازهگيری است باشند.12يک مثقال* بايد برابر بيست گِراه و يک منا برابر شصت مثقال باشد.
هدايا و عيدها
13«ميزان هدايايی كه تقديم میكنيد بدين قرار است: يک شصتم از جو و گندمی كه برداشت میكنيد، يكصدم از روغنی كه از درختان زيتون خود میگيريد، يک گوسفند از هر دويست گوسفندی كه در چراگاههای اسرائيل داريد. اينها هدايای آردی و قربانیهای سوختنی و قربانیهای سلامتی هستند كه قوم بايد برای كفارهٔ گناهانشان تقديم كنند. اين را من كه خداوند هستم میگويم.16«قوم اسرائيل بايد هدايای خود را به ”رهبر“ بدهند.17وظيفهٔ رهبر اين است كه به هنگام عيدهای اول ماه، روزهای سبت و ساير اعياد، حيوانات قربانی سوختنی، هدايای آردی و هدايای نوشيدنی را برای قوم آماده سازد. او بايد قربانی گناه، هدايای آردی، قربانی سوختنی و قربانی سلامتی را برای كفارهٔ گناه قوم اسرائيل آماده سازد.»18خداوند میفرمايد: «در روز اول از ماه اول هر سال، برای تطهير خانهٔ خدا يک گاو جوان بیعيب قربانی كن.19كاهن مقداری از خون اين قربانی گناه را گرفته، آن را بر چارچوب در خانهٔ خدا، بر چهار گوشهٔ قربانگاه و بر چهار چوب دروازهٔ حياط داخلی بپاشد.20در روز هفتم همان ماه، برای هر کس كه سهواً يا ندانسته مرتكب گناهی شده باشد نيز همين كار را بكن. بدين ترتيب خانهٔ خدا تطهير خواهد شد.21«در روز چهاردهم همان ماه، عيد پسح را به مدت هفت روز جشن بگيريد. در طی اين هفت روز، فقط نان بدون خميرمايه خورده شود.22در روز اول عيد، رهبر بايد برای رفع گناه خود و گناه تمام قوم اسرائيل، يک گاو قربانی كند.23در هر هفت روز عيد، او بايد قربانی سوختنی برای تقديم به خداوند تدارک بيند. اين قربانی، روزانه شامل هفت گاو و هفت قوچ بیعيب باشد. برای كفارهٔ گناه هم هر روز يک بز نر قربانی شود.24رهبر بايد يک ايفه* هديهٔ آردی با هر گاو و يک ايفه هديه آردی با هر قوچ تقديم كند و نيز همراه هر ايفه آرد، يک هين* روغن زيتون بدهد.25«روز پانزدهم ماه هفتم، عيد سایبانها را به مدت هفت روز جشن بگيريد. در طی هفت روز اين عيد نيز ”رهبر“ بايد قربانی گناه، قربانی سوختنی، هديه آردی و روغن تقديم كند.»
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.