1وقتی داوود پير و سالخورده شد پسرش سليمان را بر تخت سلطنت اسرائيل نشاند.2داوود تمام رهبران اسرائيل و كاهنان و لاويان را جمع كرد.3سپس دستور داد كه از لاويان سرشماری به عمل آيد. تعداد كل مردان لاوی سی ساله و بالاتر، سی و هشت هزار نفر بود.4داوود فرمان داد كه بيست و چهار هزار نفر از آنها بر كار ساختمان خانهٔ خداوند نظارت كنند، شش هزار نفر قاضی و مأمور اجرا باشند،5چهار هزار نفر نگهبان خانهٔ خدا و چهار هزار نفر ديگر با آلات موسيقی كه او تهيه كرده بود خداوند را ستايش كنند.6سپس داوود آنها را برحسب طايفههای لاوی، به سه دسته تقسيم كرد: جرشون، قهات و مراری.7دستهٔ جرشون از دو گروه به نامهای پسرانش لعدان و شمعی تشكيل شده بود.8اين دو گروه نيز از شش گروه ديگر تشكيل شده بودند كه به نام پسران لعدان و شمعی خوانده میشدند. اسامی پسران لعدان يحیئيل، زيتام و يوئيل بود. ايشان رهبران خاندان لعدان بودند. اسامی پسران شمعی شلوميت، حزیئيل و هاران بود.10خاندانهای شمعی به اسم يحت، زينا، يعوش و بريعه (چهار پسر شمعی) ناميده میشدند.11يحت بزرگتر از همه بود و بعد زينا. اما يعوش و بريعه با هم يک خاندان را تشكيل میدادند، چون هيچكدام پسران زيادی نداشتند.12دستهٔ قهات از چهار گروه به نامهای پسرانش عمرام، يصهار، حبرون و عزیئيل تشكيل شده بود.13عمرام پدر موسی و هارون بود. هارون و نسل او برای خدمت مقدس تقديم قربانی و هدايای بنیاسرائيل به حضور خداوند انتخاب شدند تا پيوسته خداوند را خدمت كنند و بنیاسرائيل را به نام خداوند بركت دهند.14جرشوم و العازار پسران موسی، مرد خدا نيز جزو قبيلهٔ لاوی بودند.16بين پسران جرشوم، شبوئيل رهبر بود.17العازار فقط يک پسر داشت به نام رحبيا. رحبيا رهبر خاندان خود بود و فرزندان بسيار داشت.18از پسران يصهار، شلوميت رهبر خاندان بود.19پسران حبرون عبارت بودند از: يريا، امريا، يحزیئيل و يقمعام.20پسران عزیئيل، ميكا و يشيا بودند.21مراری دو پسر داشت به نامهای محلی و موشی. العازار و قيس پسران محلی بودند.22وقتی العازار مرد پسری نداشت. دخترانش با پسر عموهای خود، يعنی پسران قيس ازدواج كردند.23موشی هم سه پسر داشت: محلی، عادر و يريموت.24هنگام سرشماری، تمام مردان لاوی كه بيست ساله يا بالاتر بودند، جزو اين طوايف و خاندانها اسمنويسی شدند و همه برای خدمت در خانهٔ خداوند تعيين گرديدند.25داوود گفت: «خداوند، خدای اسرائيل به ما صلح و آرامش بخشيده و برای هميشه در اورشليم ساكن شده است.26پس ديگر لزومی ندارد لاويان خيمهٔ عبادت و لوازم آن را از مكانی به مكان ديگر حمل كنند.»27به اين ترتيب طبق آخرين دستور داوود تمام مردان قبيلهٔ لاوی بيست ساله و بالاتر، سرشماری شدند.28وظيفهٔ لاويان اين بود كه در خدمت خانهٔ خداوند كاهنان را كه از نسل هارون بودند، كمک كنند. نگهداری حياط و اتاقهای خانهٔ خدا و نيز طهارت اشیا مقدس نيز به عهدهٔ ايشان بود.29تهيهٔ نان مقدس، آرد برای هديهٔ آردی، نانهای فطير، پختن و آغشته كردن هدايا به روغن زيتون و وزن كردن هدايا نيز جزو وظايف لاويان بود.30ايشان هر روز صبح و عصر در حضور خداوند میايستادند و با سرود او را ستايش میكردند.31همين كار را هنگام تقديم قربانیهای سوختنی در روز سبت و ماه نو و جشنهای ساليانه انجام میدادند. لاويان موظف بودند به تعداد مناسب و به طريق تعيين شده به طور مرتب خدمت كنند.32ايشان از خيمهٔ عبادت و خانهٔ خداوند مواظبت مینمودند و كاهنان را كه از نسل هارون بودند، كمک میكردند.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.