1در سال چهارم سلطنت يهوياقيم پادشاه (پسر يوشيا)، باروک تمام سخنان خدا را كه به او گفته بودم، بر طوماری نوشت. پس از آن، اين پيغام را از جانب خداوند، خدای بنیاسرائيل به او دادم:3«ای باروک تو گفتهای: ”وای بر من! خداوند غمها و دردهای مرا افزوده است. از آه و ناله خسته شدهام و يک دم آرام ندارم.“4ولی ای باروک، بدان كه من هر چه ساختهام، منهدم خواهم نمود، و هر چه كاشتهام، ريشهكن خواهم كرد. بلی، اين كار را با اين سرزمين خواهم نمود!5پس آيا تو در چنين وضعی، برای خودت چيزهای بزرگ آرزو میكنی؟ اين كار را نكن! با اين حال، اگرچه بر سر اين مردم بلاهای بسيار بياورم، ولی به پاس زحماتت، هر جا بروی جانت را حفظ خواهم كرد!»
New International Version
A message to Baruch
1When Baruch son of Neriah wrote on a scroll the words Jeremiah the prophet dictated in the fourth year of Jehoiakim son of Josiah king of Judah, Jeremiah said this to Baruch:2‘This is what the Lord, the God of Israel, says to you, Baruch:3You said, “Woe to me! The Lord has added sorrow to my pain; I am worn out with groaning and find no rest.”4But the Lord has told me to say to you, “This is what the Lord says: I will overthrow what I have built and uproot what I have planted, throughout the earth.5Should you then seek great things for yourself? Do not seek them. For I will bring disaster on all people, declares the Lord, but wherever you go I will let you escape with your life.” ’
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.