Psalm 35 | Nueva Versión Internacional

1 Defiéndeme, Señor, de los que me atacan; combate a los que me combaten. 2 Toma tu adarga, tu escudo, y acude en mi ayuda. 3 Empuña la lanza y el hacha, y haz frente a* los que me persiguen. Quiero oírte decir: «Yo soy tu salvación.» 4 Queden confundidos y avergonzados los que procuran matarme; retrocedan humillados los que traman mi ruina. 5 Sean como la paja en el viento, acosados por el ángel del Señor; 6 sea su senda oscura y resbalosa, perseguidos por el ángel del Señor. 7 Ya que sin motivo me tendieron una trampa, y sin motivo cavaron una fosa para mí, 8 que la ruina los tome por sorpresa; que caigan en su propia trampa, en la fosa que ellos mismos cavaron. 9 Así mi alma se alegrará en el Señor y se deleitará en su salvación; 10 así todo mi ser exclamará: «¿Quién como tú, Señor? Tú libras de los poderosos a los pobres; a los pobres y necesitados libras de aquellos que los explotan.» 11 Se presentan testigos despiadados y me preguntan cosas que yo ignoro. 12 Me devuelven mal por bien, y eso me hiere en el alma; 13 pues cuando ellos enfermaban yo me vestía de luto, me afligía y ayunaba. ¡Ay, si pudiera retractarme de mis oraciones! 14 Me vestía yo de luto, como por un amigo o un hermano. Afligido, inclinaba la cabeza, como si llorara por mi madre. 15 Pero yo tropecé, y ellos se alegraron, y a una se juntaron contra mí. Gente extraña,* que yo no conocía, me calumniaba sin cesar. 16 Me atormentaban, se burlaban de mí,* y contra mí rechinaban los dientes. 17 ¿Hasta cuándo, Señor, vas a tolerar esto? Libra mi vida, mi única vida, de los ataques de esos leones. 18 Yo te daré gracias en la gran asamblea; ante una multitud te alabaré. 19 No dejes que de mí se burlen mis enemigos traicioneros; no dejes que se guiñen el ojo los que me odian sin motivo. 20 Porque no vienen en son de paz, sino que urden mentiras contra la gente apacible del país. 21 De mí se ríen a carcajadas, y exclaman: «¡Miren en lo que vino a parar!» 22 Señor, tú has visto todo esto; no te quedes callado. ¡Señor, no te alejes de mí! 23 ¡Despierta, Dios mío, levántate! ¡Hazme justicia, Señor, defiéndeme! 24 Júzgame según tu justicia, Señor mi Dios; no dejes que se burlen de mí. 25 No permitas que piensen: «¡Así queríamos verlo!» No permitas que digan: «Nos lo hemos tragado vivo.» 26 Queden avergonzados y confundidos todos los que se alegran de mi desgracia; sean cubiertos de oprobio y vergüenza todos los que se creen más que yo. 27 Pero lancen voces de alegría y regocijo los que apoyan mi causa, y digan siempre: «Exaltado sea el Señor, quien se deleita en el bienestar de su siervo.» 28 Con mi lengua proclamaré tu justicia, y todo el día te alabaré.

Het Boek

1 Een lied van David. HERE, als sommigen met mij argumenteren, wilt U dan voor mij antwoorden? Als iemand mij aanvalt, vecht U dan voor mij terug. 2 Neem uw wapens op en kom mij te hulp! 3 Val mijn achtervolgers aan. Laat mij weten dat U mij zult verlossen! 4 Laat hen die mij willen doden, voor schut staan. Laat hen die slechte plannen tegen mij beramen, beschaamd afdruipen. 5 Verstrooi hen als kaf in de wind, op het moment dat uw Engel hen neerslaat. 6 Zij gaan op donkere, glibberige wegen en de Engel van de HERE achtervolgt hen daarop. 7 Want zonder aanleiding spanden zij een net voor mij en groeven een valkuil om mij te vangen. 8 Ik hoop dat zij zonder het te merken zelf omkomen. Dat zij in hun eigen kuil zullen vallen. 9 Ik verheug mij in de HERE, ik zing een loflied over zijn hulp en bevrijding. 10 Alles in mij juicht: HERE, wie kan U evenaren? U bevrijdt arme en beproefde mensen van hun onderdrukkers en berovers. 11 Leugenachtige getuigen nemen het woord en vragen mij dingen die ik helemaal niet weet. 12 Zij vergelden goed met kwaad. Mijn ziel is eenzaam geworden. 13 Zelf heb ik mij direct in rouwkleding gestoken toen zij ziek waren. Ik vernederde mij voor U met vasten wanneer mijn gebed niet verhoord werd. 14 Ik liep rond alsof het mijn broer of mijn vriend betrof, ik ging in het zwart alsof mijn moeder was gestorven. 15 Maar toen ík een keer in problemen zat, lachten zij om mij en liepen te hoop om mij te zien. Zelfs onbekenden begonnen mij te slaan en maakten mij onophoudelijk bespottelijk. 16 Een heel stel ongelovige, spotlustige lieden bedreigde mij. 17 Here, hoelang laat U hen nog hun gang gaan? Verlos mij toch, ik ben eenzaam. Laten zij mij niet verslinden. 18 Dan zal ik U te midden van alle gelovigen loven, U prijzen waar iedereen bij is. 19 Laten mijn valse tegenstanders toch geen plezier over mij hebben! Er zijn er die mij zonder reden haten! 20 Zij zijn niet op vrede uit. Zij maken slechte plannen, gericht tegen hen die in rust en stilte leven. 21 Zij bedreigen mij en zeggen: ‘Ha! Wij hebben het wel gezien!’ 22 U ziet alles, HERE, wilt U optreden? Och HERE, laat mij niet in de steek! 23 Sta op en vecht voor mijn recht. God, mijn Here, voert U voor mij het woord in de rechtzaal. 24 Laat uw recht over mij beslissen, HERE, mijn God, zodat zij geen leedvermaak over mij kunnen hebben. 25 Dat zij niet kunnen denken: ‘Ha! Nu gebeurt wat wij willen! Wij hebben hem eronder gekregen!’ 26 Laten zij zich maar schamen, al die mensen die op mijn ondergang zitten te wachten. Ik hoop dat allen die mij verachten, te schande worden gemaakt. 27 Maar ik wil dat alle mensen die verlangen naar mijn vrijspraak, zullen juichen en zich verheugen. Dat zij voortdurend de HERE zullen grootmaken en zeggen: ‘De HERE trekt Zich het lot van zijn geliefde dienaar aan.’ 28 Zelf zal ik dag in, dag uit over uw rechtvaardigheid spreken en U loven en prijzen.

Psalm 35 | Nueva Versión Internacional Het Boek