Psalm 10 | Nueva Versión Internacional

1 ¿Por qué, Señor, te mantienes distante? ¿Por qué te escondes en momentos de angustia? 2 Con arrogancia persigue el malvado al indefenso, pero se enredará en sus propias artimañas. 3 El malvado hace alarde de su propia codicia; alaba al ambicioso y menosprecia al Señor. 4 El malvado levanta insolente la nariz, y no da lugar a Dios en sus pensamientos. 5 Todas sus empresas son siempre exitosas; tan altos y alejados de él están tus juicios que se burla de todos sus enemigos. 6 Y se dice a sí mismo: «Nada me hará caer. Siempre seré feliz. Nunca tendré problemas.» 7 Llena está su boca de maldiciones, de mentiras y amenazas; bajo su lengua esconde maldad y violencia. 8 Se pone al acecho en las aldeas, se esconde en espera de sus víctimas, y asesina a mansalva al inocente. 9 Cual león en su guarida se agazapa, listo para atrapar al indefenso; le cae encima y lo arrastra en su red. 10 Bajo el peso de su poder, sus víctimas caen por tierra. 11 Se dice a sí mismo: «Dios se ha olvidado. Se cubre el rostro. Nunca ve nada.» 12 ¡Levántate, Señor! ¡Levanta, oh Dios, tu brazo! ¡No te olvides de los indefensos! 13 ¿Por qué te ha de menospreciar el malvado? ¿Por qué ha de pensar que no lo llamarás a cuentas? 14 Pero tú ves la opresión y la violencia, las tomas en cuenta y te harás cargo de ellas. Las víctimas confían en ti; tú eres la ayuda de los huérfanos. 15 ¡Rómpeles el brazo al malvado y al impío! ¡Pídeles cuentas de su maldad, y haz que desaparezcan por completo! 16 El Señor es rey eterno; los paganos serán borrados de su tierra. 17 Tú, Señor, escuchas la petición de los indefensos, les infundes aliento y atiendes a su clamor. 18 Tú defiendes al huérfano y al oprimido, para que el hombre, hecho de tierra, no siga ya sembrando el terror.

Het Boek

1 Waarom blijft de afstand tussen U en mij zo groot, HERE? Het lijkt wel of U Zich juist voor mij verbergt wanneer ik U het meest nodig heb. 2 Vol hoogmoed achtervolgt de goddeloze de arme. Laat het kwaad dat zij hebben bedacht, toch op deze mensen zelf neerkomen! 3 Want mensen die U afwijzen pochen over alles wat zij willen en kunnen, zij wensen de hebzuchtige geluk, maar de HERE verachten zij. 4 Deze mensen, hooghartig en trots als zij zijn, denken dat er geen God is die rekenschap vraagt. In hun leven is geen plaats voor Hem. 5 Hun manier van leven en werken brengt hun nog steeds geluk, terwijl zij er niet aan denken uw oordeel daarbij te betrekken. Dit valt helemaal buiten hun gezichtsveld. Ook over hun tegenstanders halen zij minachtend hun schouders op. 6 Ze denken bij zichzelf: ‘Wie doet me wat? Het gaat ons toch al jarenlang goed, van vader op zoon?’ 7 Bij het minste of geringste vloeken zij, altijd bedriegen en misleiden zij en bedenken zij onrecht. 8 Zij bevinden zich vaak op geheime verblijfplaatsen, op afgelegen plekken vermoorden zij onschuldige mensen en zij loeren op weerloze mensen. 9 Zij wachten hen stiekem op als een leeuw die zijn prooi bespringt. Zij leggen hinderlagen om arme mensen te vangen en trekken het net om hen aan. 10 De ongelukkige wordt overweldigd door hun kracht en bezwijkt onder hun mishandelingen. 11 God ziet het toch niet, denken zij bij zichzelf. En als Hij het al ziet, vergeet Hij het wel weer. Hij kan toch niet alles onthouden? 12 HERE, grijp toch in! O God, hef uw hand toch tegen hen op! Denk alstublieft aan de armen! 13 Hoe komt het dat goddelozen U verachten? Zij denken dat U hen nooit ter verantwoording zult roepen. 14 HERE, U ziet wat zij doen. U weet wat een ellende en verdriet zij veroorzaken. Laat hen dan ook maar boeten, HERE! De arme mensen vertrouwen zich geheel aan U toe. U bent de toevlucht voor wees en weduwe. U staat bekend als degene die de hulpelozen tegemoetkomt en helpt. 15 Breek de macht van de boosdoeners, HERE, zodat zij niets meer kunnen. Vervolg hen tot er niet één meer in leven is. 16 De HERE is Koning, nu en tot in eeuwigheid! Zij die God niet volgen, moeten zijn land uit. 17 HERE, U kent het hart van de nederige mensen door en door. U kent hun wensen, uw hart gaat naar hen uit, U luistert naar hen. 18 U doet recht aan wezen en verdrukten. Niemand krijgt meer de kans hen uit het land te verjagen.

Psalm 10 | Nueva Versión Internacional Het Boek