Psalm 90 | King James Version

1 A Prayer of Moses the man of God. Lord, thou hast been our dwelling place in all generations. 2 Before the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou art God. 3 Thou turnest man to destruction; and sayest, Return, ye children of men. 4 For a thousand years in thy sight are but as yesterday when it is past, and as a watch in the night. 5 Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning they are like grass which groweth up. 6 In the morning it flourisheth, and groweth up; in the evening it is cut down, and withereth. 7 For we are consumed by thine anger, and by thy wrath are we troubled. 8 Thou hast set our iniquities before thee, our secret sins in the light of thy countenance. 9 For all our days are passed away in thy wrath: we spend our years as a tale that is told . 10 The days of our years are threescore years and ten; and if by reason of strength they be fourscore years, yet is their strength labour and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away. 11 Who knoweth the power of thine anger? even according to thy fear, so is thy wrath. 12 So teach us to number our days, that we may apply our hearts unto wisdom. 13 Return, O LORD, how long? and let it repent thee concerning thy servants. 14 O satisfy us early with thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days. 15 Make us glad according to the days wherein thou hast afflicted us, and the years wherein we have seen evil. 16 Let thy work appear unto thy servants, and thy glory unto their children. 17 And let the beauty of the LORD our God be upon us: and establish thou the work of our hands upon us; yea, the work of our hands establish thou it.

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

4. KİTAP 90. Mezmur

Tanrı adamı Musa'nın duası

1 Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca. 2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin. 3 İnsanı toprağa döndürürsün, ‹‹Ey insanoğulları, toprağa dönün!›› diyerek. 4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir. 5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali: 6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur. 7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz. 8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın. 9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız. 10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz. 11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür. 12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım. 13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına! 14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım. 15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi. 16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün. 17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.

Psalm 90 | King James Version Kutsal Kitap Yeni Çeviri

4. KİTAP 90. Mezmur

Tanrı adamı Musa'nın duası