Psalm 77 | King James Version

1 To the chief Musician, to Jeduthun, A Psalm of Asaph. I cried unto God with my voice, even unto God with my voice; and he gave ear unto me.

2 In the day of my trouble I sought the Lord: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.

3 I remembered God, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. Selah.

4 Thou holdest mine eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.

5 I have considered the days of old, the years of ancient times.

6 I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart: and my spirit made diligent search.

7 Will the Lord cast off for ever? and will he be favourable no more?

8 Is his mercy clean gone for ever? doth his promise fail for evermore?

9 Hath God forgotten to be gracious? hath he in anger shut up his tender mercies? Selah.

10 And I said, This is my infirmity: but I will remember the years of the right hand of the most High.

11 I will remember the works of the LORD: surely I will remember thy wonders of old.

12 I will meditate also of all thy work, and talk of thy doings.

13 Thy way, O God, is in the sanctuary: who is so great a God as our God?

14 Thou art the God that doest wonders: thou hast declared thy strength among the people.

15 Thou hast with thine arm redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. Selah.

16 The waters saw thee, O God, the waters saw thee; they were afraid: the depths also were troubled.

17 The clouds poured out water: the skies sent out a sound: thine arrows also went abroad.

18 The voice of thy thunder was in the heaven: the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook.

19 Thy way is in the sea, and thy path in the great waters, and thy footsteps are not known.

20 Thou leddest thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.

King James Bible (1769). Public Domain. Please note the following exceptions for use and publication in the United Kingdom: Cambridge University Press

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

77. Mezmur

Müzik Şefi Yedutun için - Asaf'ın mezmuru

1 Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.

2 Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.

3 Tanrı'yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela

4 Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.

5 Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.

6 Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:

7 ‹‹Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?

8 Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?

9 Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?›› Sela

10 Sonra kendi kendime, ‹‹İşte benim derdim bu!›› dedim, ‹‹Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.››

11 RAB'bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.

12 Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.

13 Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?

14 Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.

15 Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela

16 Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.

17 Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.

18 Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.

19 Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.

20 Musa ve Harun'un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.

Eskı Antlaşma © The Bible Society in Turkey 2001 Yeni Antlaşma © The Translation Trust 1987, 1994, 2001 Written permission is required from the copyright holders to use part or all of the text for purposes other than personal study.