Psalm 50 | King James Version

1 A Psalm of Asaph. The mighty God, even the LORD, hath spoken, and called the earth from the rising of the sun unto the going down thereof.

2 Out of Zion, the perfection of beauty, God hath shined.

3 Our God shall come, and shall not keep silence: a fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous round about him.

4 He shall call to the heavens from above, and to the earth, that he may judge his people.

5 Gather my saints together unto me; those that have made a covenant with me by sacrifice.

6 And the heavens shall declare his righteousness: for God is judge himself. Selah.

7 Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: I am God, even thy God.

8 I will not reprove thee for thy sacrifices or thy burnt offerings, to have been continually before me.

9 I will take no bullock out of thy house, nor he goats out of thy folds.

10 For every beast of the forest is mine, and the cattle upon a thousand hills.

11 I know all the fowls of the mountains: and the wild beasts of the field are mine.

12 If I were hungry, I would not tell thee: for the world is mine, and the fulness thereof.

13 Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?

14 Offer unto God thanksgiving; and pay thy vows unto the most High:

15 And call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me.

16 But unto the wicked God saith, What hast thou to do to declare my statutes, or that thou shouldest take my covenant in thy mouth?

17 Seeing thou hatest instruction, and castest my words behind thee.

18 When thou sawest a thief, then thou consentedst with him, and hast been partaker with adulterers.

19 Thou givest thy mouth to evil, and thy tongue frameth deceit.

20 Thou sittest and speakest against thy brother; thou slanderest thine own mother' son.

21 These things hast thou done, and I kept silence; thou thoughtest that I was altogether such an one as thyself: but I will reprove thee, and set them in order before thine eyes.

22 Now consider this, ye that forget God, lest I tear you in pieces, and there be none to deliver.

23 Whoso offereth praise glorifieth me: and to him that ordereth his conversation aright will I shew the salvation of God.

King James Bible (1769). Public Domain. Please note the following exceptions for use and publication in the United Kingdom: Cambridge University Press

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

50. Mezmur

Asaf'ın mezmuru

1 Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor.

2 Güzelliğin doruğu Siyon'dan Parıldıyor Tanrı.

3 Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.

4 Halkını yargılamak için Yere göğe sesleniyor:

5 ‹‹Toplayın önüme sadık kullarımı, Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.››

6 Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor, Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. Sela

7 ‹‹Ey halkım, dinle de konuşayım, Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!

8 Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, Yakmalık sunuların sürekli önümde.

9 Ne evinden bir boğa, Ne de ağıllarından bir teke alacağım.

10 Çünkü bütün orman yaratıkları, Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.

11 Dağlardaki bütün kuşları korurum, Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.

12 Acıksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.

13 Ben boğa eti yer miyim? Ya da keçi kanı içer miyim?

14 Tanrı'ya şükran kurbanı sun, Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.

15 Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.

16 Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: ‹‹Kurallarımı ezbere okumaya Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?

17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atıyorsun.

18 Hırsız görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun.

19 Ağzını kötülük için kullanıyor, Dilini yalana koşuyorsun.

20 Oturup kardeşine karşı konuşur, Annenin oğluna kara çalarsın.

21 Sen bunları yaptın, ben sustum, Beni kendin gibi sandın. Seni azarlıyorum, Suçlarını gözünün önüne seriyorum.

22 ‹‹Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler! Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.

23 Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.››

Eskı Antlaşma © The Bible Society in Turkey 2001 Yeni Antlaşma © The Translation Trust 1987, 1994, 2001 Written permission is required from the copyright holders to use part or all of the text for purposes other than personal study.