Jeremia 26 | Hoffnung für alle Библия, ревизирано издание

Jeremia 26 | Hoffnung für alle

Jeremia soll das Volk warnen

1 Nicht lange nachdem Jojakim, der Sohn von Josia, König von Juda geworden war, sprach der HERR zu Jeremia: 2 »Geh in den Tempelvorhof und richte meine Botschaft allen Menschen aus, die aus den Städten Judas kommen, um mich im Tempel anzubeten! Lass kein Wort davon weg! 3 Vielleicht hören sie darauf und kehren um von ihren falschen Wegen. Dann werde ich meinen Entschluss ändern und das Unheil nicht über sie hereinbrechen lassen, das ich ihnen wegen ihrer bösen Taten angedroht habe. 4 Sag ihnen: So spricht der HERR: Wenn ihr nichts von mir wissen wollt und euch nicht an meine Weisungen haltet, die ich euch gegeben habe, 5 wenn ihr die Warnungen der Propheten nicht beachtet, ja, wenn ihr nicht auf meine Boten hört, die ich immer wieder zu euch sende, 6 dann werde ich diesen Tempel zerstören so wie damals das Heiligtum in Silo. Alle anderen Völker der Erde werden jedem, den sie verfluchen wollen, das Schicksal Jerusalems herbeiwünschen.«

Jeremia vor Gericht

7 Die Priester, die Propheten und das ganze Volk hatten zugehört, wie Jeremia diese Warnungen vor dem Tempel aussprach. 8 Kaum hatte er ihnen die Botschaft des HERRN ausgerichtet, nahmen sie ihn fest. »Das wirst du mit dem Leben bezahlen!«, schrien sie. 9 »Wie kannst du im Namen des HERRN behaupten, dass es diesem Tempel wie dem Heiligtum in Silo ergeht und dass Jerusalem zerstört und menschenleer sein wird?« Im Nu war Jeremia auf dem Tempelvorplatz von einer großen Menschenmenge umringt. 10 Als die führenden Männer von Juda erfuhren, was geschehen war, gingen sie vom Königspalast zum Tempel hinauf und nahmen ihre Plätze vor dem Neuen Tor ein, um Gericht zu halten. 11 Die Priester und Propheten klagten Jeremia vor den führenden Männern und allen Versammelten an: »Dieser Mann verdient den Tod! Er hat unserer Stadt ein böses Ende angekündigt, ihr habt es ja selbst gehört!« 12 Darauf erwiderte Jeremia: »Der HERR hat mich beauftragt, dies alles gegen den Tempel und die Stadt vorauszusagen. 13 Ändert euer Leben von Grund auf und hört wieder auf den HERRN, euren Gott! Dann wird er einlenken und das angedrohte Unheil nicht über euch hereinbrechen lassen. 14 Macht mit mir ruhig, was ihr wollt! Ich bin in eurer Hand. 15 Doch eins sollt ihr wissen: Wenn ihr mich hinrichten lasst, dann ladet ihr Schuld auf euch, auf diese Stadt und ihre Einwohner, weil ihr einen Unschuldigen umgebracht habt! Denn so wahr ich hier stehe: Der HERR hat mich zu euch gesandt, um euch alles anzukündigen, was ihr gehört habt.« 16 Da waren sich die Richter und das Volk einig. »Dieser Mann hat auf keinen Fall die Todesstrafe verdient«, sagten sie zu den Priestern und Propheten, »denn er hat im Auftrag des HERRN zu uns geredet.« 17 Dann traten einige von den führenden Männern des Landes nach vorne und erzählten vor dem versammelten Volk: 18 »Als König Hiskia noch regierte, gab es einen Propheten namens Micha aus Moreschet. Im Auftrag des HERRN, des allmächtigen Gottes, prophezeite er dem ganzen Volk: ›Der Berg Zion wird zu einem umgepflügten Acker werden, die Stadt Jerusalem zu einem Trümmerhaufen, und auf dem Tempelberg wird das Gestrüpp wuchern!‹ 19 Doch weder König Hiskia von Juda noch das Volk ließen ihn deswegen töten; nein, Hiskia hatte Ehrfurcht vor dem HERRN und flehte zu ihm um Erbarmen. Da ließ der HERR das Unheil nicht geschehen, das er angekündigt hatte. – Wenn wir jetzt Jeremia töten, bringen wir großes Unglück über uns selbst!«

Der Prophet Uria bezahlt seine Botschaft mit dem Leben

20 In jener Zeit gab es noch einen anderen Propheten, der wie Jeremia im Auftrag des HERRN weissagte: Uria, der Sohn von Schemaja, aus Kirjat-Jearim. Auch er kündigte Jerusalem und dem ganzen Land Juda Unheil an. 21 Als König Jojakim, seine Heerführer und die führenden Männer davon hörten, wollte der König ihn töten lassen. Uria erfuhr es und floh voller Angst nach Ägypten. 22 Doch Jojakim schickte Elnatan, den Sohn von Achbor, mit einigen anderen Männern dorthin. 23 Sie nahmen Uria in Ägypten gefangen und brachten ihn zu Jojakim zurück. Der ließ ihn mit dem Schwert hinrichten und seine Leiche auf den Armenfriedhof werfen. 24 Jeremia aber kam mit dem Leben davon. Er wurde nicht dem Volk ausgeliefert, das ihn umgebracht hätte, denn Ahikam, der Sohn von Schafan, setzte sich für ihn ein.

Hoffnung für alle TM Copyright © 1983, 1996, 2002, 2015 by Biblica, Inc. Used with permission. All rights reserved worldwide. “Hoffnung für alle” is a trademark registered in European Union Intellectual Property Office (EUIPO) by Biblica, Inc. “Biblica”, “International Bible Society” and the Biblica Logo are trademarks registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.

Библия, ревизирано издание

Йеремия предаден на смърт. Борба с лъжепророците

1 В началото на царуването на Юдейския цар Йоаким, Йосиевия син, дойде това слово от ГОСПОДА, което каза: 2 Така казва ГОСПОД: Застани в двора на ГОСПОДНИЯ дом и изговори на всички Юдейски градове, които идват да се покланят в ГОСПОДНИЯ дом, всички думи, които ти заповядвам да им говориш; не задържай нито една дума. 3 Може би ще послушат и всеки ще се отвърне от нечестивия си път, за да се разкая за злото, което възнамерявам да им сторя поради лошите им дела. 4 И да им кажеш: Така казва ГОСПОД: Ако не Ме послушате да ходите според закона Ми, който поставих пред вас, 5 да слушате думите на слугите Ми, пророците, които пращам при вас, като ставам рано и ги пращам (но вие не послушахте), 6 тогава ще направя този дом като Сило и ще направя този град предмет, с който всичките народи на света ще кълнат. 7 А свещениците, пророците и целият народ чуха Йеремия, като говореше тези думи в ГОСПОДНИЯ дом. 8 След като Йеремия свърши да говори всичко, което ГОСПОД му беше заповядал да каже на целия народ, тогава свещениците, пророците и целият народ го хванаха и казаха: Непременно ще бъдеш умъртвен. 9 Ти защо пророкува в ГОСПОДНЕТО име, като каза: Този дом ще стане като Сило и този град ще запустее, за да няма жител? И целият народ се събра около Йеремия в ГОСПОДНИЯ дом. 10 А Юдейските първенци, като чуха това, излязоха от царския дворец в ГОСПОДНИЯ дом и седнаха във входа на новата порта на ГОСПОДНИЯ дом. 11 Тогава свещениците и пророците говориха на първенците и на целия народ: Този човек заслужава да бъде умъртвен, защото пророкува против този град, както чухте с ушите си. 12 Тогава Йеремия говори на всички първенци и на целия народ: ГОСПОД ме изпрати да пророкувам против този дом и против този град всички думи, които чухте. 13 Затова сега оправете постъпките и делата си и послушайте гласа на ГОСПОДА, вашия Бог; и ГОСПОД ще се разкае за злото, което е изговорил против вас. 14 А за мен, ето, аз съм в ръката ви; направете ми каквото ви се вижда за добро и угодно. 15 Но добре да знаете, че ако ме умъртвите, то ще докарате невинна кръв върху себе си, върху този град и върху жителите му; защото наистина ГОСПОД ме прати при вас да говоря в ушите ви всички тези думи. 16 Тогава първенците и целият народ казаха на свещениците и пророците: Този човек не заслужава да бъде умъртвен; защото ни говори в името на ГОСПОДА, нашия Бог. 17 Тогава някои от местните старейшини станаха и говориха на всичките събрани хора: 18 Михей моресетецът пророкуваше в дните на Юдейския цар Езекия, като говори на целия Юдейски народ: Така казва ГОСПОД на Силите: Сион ще бъде изоран като нива, Йерусалим ще стане на грамади от развалини, а хълмът на дома – като високи места на гора. 19 Умъртвиха ли го Юдейския цар Езекия и целия Юда? Не се ли убоя той от ГОСПОДА и не Го ли умилостиви, та ГОСПОД се разкая за злото, което беше изрекъл против тях? И така, ние бихме причинили голямо зло на своите души. 20 А имаше и друг човек, Урия, Семайевият син, от Кириат-иарим, който пророкуваше в ГОСПОДНЕТО име; и пророкуваше против този град и против тази страна със същите думи, както и Йеремия. 21 И когато цар Йоаким, всичките му силни мъже и всички първенци чуха думите му, царят търсеше случай да го умъртви; а Урия, като чу, уплаши се, побегна и отиде в Египет. 22 А цар Йоаким прати мъже в Египет – Елнатан, Аховоровия син, и някои мъже с него; 23 те изведоха Урия от Египет и го доведоха при цар Йоаким, който го порази с меч и хвърли трупа му в гробищата на простолюдието. 24 Но ръката на Ахикам, Сафановия син, беше с Йеремия, за да не го предадат в ръцете на народа, за да го убият.