Lukas 3 | Hoffnung für alle Верен

Lukas 3 | Hoffnung für alle

Johannes der Täufer ruft: »Kehrt um zu Gott!«

1 Es war im 15. Regierungsjahr von Kaiser Tiberius. Pontius Pilatus verwaltete als Statthalter die Provinz Judäa; Herodes* herrschte über Galiläa, sein Bruder Philippus über Ituräa und Trachonitis, und Lysanias regierte in Abilene; 2 Hannas und später Kaiphas waren die Hohenpriester. In dieser Zeit sprach Gott zu Johannes, dem Sohn von Zacharias, der in der Wüste lebte. 3 Da machte sich Johannes auf den Weg und zog durch das ganze Gebiet am Jordan. Überall forderte er die Leute auf: »Kehrt um zu Gott und lasst euch von mir taufen! Dann wird er euch eure Sünden vergeben.«* 4 So erfüllte sich, was im Buch des Propheten Jesaja steht: »Jemand ruft in der Wüste: ›Macht den Weg frei für den Herrn! Räumt alle Hindernisse weg! 5 Jedes Tal soll aufgefüllt, jeder Berg und Hügel abgetragen werden, krumme Wege sollen begradigt und holprige Wege eben werden! 6 Dann werden alle Menschen sehen, wie Gott Rettung bringt!‹« 7 Die Menschen kamen in Scharen zu Johannes, um sich von ihm taufen zu lassen. Aber er hielt ihnen entgegen: »Ihr Schlangenbrut! Wer hat euch auf den Gedanken gebracht, ihr könntet dem kommenden Gericht Gottes entrinnen? 8 Zeigt durch Taten, dass ihr wirklich zu Gott umkehren wollt! Bildet euch nur nicht ein, ihr könntet euch damit herausreden: ›Abraham ist unser Vater!‹ Ich sage euch: Gott kann selbst aus diesen Steinen hier Nachkommen für Abraham hervorbringen. 9 Schon ist die Axt erhoben, um die Bäume an der Wurzel abzuschlagen. Jeder Baum, der keine guten Früchte bringt, wird umgehauen und ins Feuer geworfen.« 10 Da wollten die Leute wissen: »Was sollen wir denn tun?« 11 Johannes antwortete: »Wer zwei Hemden hat, soll dem eins geben, der keins besitzt. Und wer etwas zu essen hat, soll seine Mahlzeit mit den Hungrigen teilen.« 12 Es kamen auch Zolleinnehmer, die sich taufen lassen wollten. Sie fragten: »Lehrer, und wir? Wie sollen wir uns verhalten?« 13 Johannes wies sie an: »Verlangt nur so viel Zollgebühren, wie ihr fordern dürft!« 14 »Und was sollen wir tun?«, erkundigten sich einige Soldaten. »Plündert nicht und erpresst niemand! Seid zufrieden mit eurem Sold«, antwortete ihnen Johannes. 15 Die Leute ahnten, dass bald etwas geschehen würde, und alle fragten sich, ob nicht Johannes der Christus, der ersehnte Retter, sei. 16 Doch Johannes erklärte öffentlich: »Ich taufe euch mit Wasser, aber nach mir wird ein anderer kommen, der viel mächtiger ist als ich. Ich bin nicht einmal würdig, ihm die Schuhe auszuziehen*. Er wird euch mit dem Heiligen Geist und mit Feuer taufen.* 17 Er hat schon die Schaufel in seiner Hand, mit der er die Spreu vom Weizen trennt. Den Weizen wird er in seine Scheune bringen, die Spreu aber wird er in einem Feuer verbrennen, das nie verlöscht.« 18 So verkündete Johannes den Menschen die rettende Botschaft Gottes und ermahnte sie darüber hinaus mit vielen anderen Worten. 19 Auch Herodes, den Herrscher von Galiläa, wies er scharf zurecht. Denn dieser lebte mit Herodias, der Frau seines Bruders, zusammen. Er schreckte vor keinem Verbrechen zurück. 20 Am Ende ging er so weit, dass er Johannes ins Gefängnis werfen ließ.

Jesus lässt sich taufen

21 Als Johannes wieder einmal viele Menschen taufte, kam auch Jesus und ließ sich taufen. Während er betete, öffnete sich der Himmel, 22 und der Heilige Geist kam wie eine Taube sichtbar auf ihn herab. Gleichzeitig sprach eine Stimme vom Himmel: »Du bist mein geliebter Sohn, über den ich mich von Herzen freue.«

Von Adam bis Jesus

23 Jesus trat zum ersten Mal öffentlich auf, als er ungefähr 30 Jahre alt war. Die Leute kannten ihn als den Sohn von Josef. Josefs Vater war Eli, und dessen Vorfahren waren: 24 Mattat – Levi – Melchi – Jannai – Josef – 25 Mattitja – Amos – Nahum – Hesli – Naggai – 26 Mahat – Mattitja – Schimi – Josech – Joda – 27 Johanan – Resa – Serubbabel – Schealtiël – Neri – 28 Melchi – Addi – Kosam – Elmadam – Er – 29 Joschua – Eliëser – Jorim – Mattat – Levi – 30 Simeon – Juda – Josef – Jonam – Eljakim – 31 Melea – Menna – Mattata – Nathan – David – 32 Isai – Obed – Boas – Salmon – Nachschon – 33 Amminadab – Admin – Arni – Hezron – Perez – Juda – 34 Jakob – Isaak – Abraham – Terach – Nahor – 35 Serug – Regu – Peleg – Eber – Schelach – 36 Kenan – Arpachschad – Sem – Noah – Lamech – 37 Metuschelach – Henoch – Jered – Mahalalel – Kenan – 38 Enosch – Set – Adam – und dieser stammte von Gott.

Hoffnung für alle TM Copyright © 1983, 1996, 2002, 2015 by Biblica, Inc. Used with permission. All rights reserved worldwide. “Hoffnung für alle” is a trademark registered in European Union Intellectual Property Office (EUIPO) by Biblica, Inc. “Biblica”, “International Bible Society” and the Biblica Logo are trademarks registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.

Верен
1 В петнадесетата година на царуването на император Тиберий, когато Понтий Пилат беше управител на Юдея, а Ирод – четверовластник на Галилея, и брат му Филип – четверовластник на Итурейската и Трахонитската страна, и Лисаний – четверовластник на Авилиния, 2 при първосвещенството на Анна и Каяфа, Божието слово беше към Йоан, сина на Захария, в пустинята. 3 И той ходеше по цялата страна около Йордан и проповядваше кръщение на покаяние за прощаване на греховете, 4 както е писано в книгата с думите на пророк Исая: „Глас на един, който вика в пустинята: Пригответе пътя за Господа. Прави правете Неговите пътеки. 5 Всяка долина ще се напълни и всяка планина и хълм ще се сниши; кривите пътеки ще станат прави и неравните места – гладки пътища; 6 и всяко създание ще види Божието спасение.“ 7 И казваше на множествата, които излизаха да се кръщават от него: Рожби на усойница! Кой ви предупреди да бягате от идещия гняв? 8 Затова, принасяйте плодове, достойни за покаяние, и не започвайте да си казвате: Имаме Авраам за баща. Защото ви казвам, че Бог може и от тези камъни да въздигне деца на Авраам. 9 А и брадвата лежи вече при корена на дърветата; и така, всяко дърво, което не дава добър плод, се отсича и се хвърля в огън. 10 И множествата го питаха, като казваха: Тогава какво да правим? 11 А той в отговор им каза: Който има две ризи, нека даде на този, който няма; и който има храна, нека прави същото. 12 Дойдоха да се кръстят и бирници и му казаха: Учителю, ние какво да правим?* 13 А той им каза: Не изисквайте нищо повече от това, което ви е определено. 14 Питаха го и военнослужещи, като казаха: А ние какво да правим? Каза им: Не насилвайте никого и не наклеветявайте; и се задоволявайте със заплатите си. 15 И понеже народът беше в очакване и всички размишляваха в сърцата си за Йоан, да не би той да е Христос, 16 Йоан отговори на всички, като каза: Аз ви кръщавам с вода, но идва Онзи, който е по-силен от мен, на когото не съм достоен да развържа ремъка на сандалите Му. Той ще ви кръсти със Светия Дух и огън. 17 Той държи лопатата в ръката Си, за да очисти добре хармана Си и да събере житото в житницата Си; а плявата ще изгори в неугасимия огън. 18 И с много други увещания той благовестяваше на народа. 19 А четверовластникът Ирод, който беше изобличаван от него заради Иродиада, жената на брат си, и заради всичките други злини, които Ирод беше сторил, 20 прибави над всичко и това, че затвори Йоан в тъмницата. 21 И когато се кръсти целият народ и когато и Иисус се кръсти и се молеше, небето се отвори 22 и Светият Дух слезе върху Него в телесен образ като гълъб, и един глас дойде от небето, който казваше: Ти си Моят възлюбен Син; в Теб благоволих. 23 А Самият Иисус беше на около тридесет години, когато започна да поучава, и както мислеха, беше Син на Йосиф, на Илий, 24 на Матат, на Леви, на Мелхий, на Яанай, на Йосиф, 25 на Мататия, на Амос, на Наум, на Еслий, на Нагей, 26 на Маат, на Мататия, на Семеин, на Йосех, на Йода, 27 на Йоанан, на Риса, на Зоровавел, на Салатиил, на Нирий, 28 на Мелхий, на Адий, на Косам, на Елмадам, на Ир, 29 на Иисус, на Елиезер, на Йорим, на Матат, на Леви, 30 на Симеон, на Юда, на Йосиф, на Йоанам, на Елиаким, 31 на Мелеа, на Мена, на Матата, на Натан, на Давид, 32 на Есей, на Овид, на Вооз, на Салмон, на Наасон, 33 на Аминадав, на Арний, на Есрон, на Фарес, на Юда, 34 на Яков, на Исаак, на Авраам, на Тара, на Нахор, 35 на Серух, на Рагав, на Фалек, на Евер, на Сала, 36 на Каинан, на Арфаксад, на Сим, на Ной, на Ламех, 37 на Матусал, на Енох, на Яред, на Малелеил, на Каинан, 38 на Енос, на Сит, на Адам, на Бога.