Josua 18 | Het Boek La Biblia Textual

Josua 18 | Het Boek

Zeven andere stammen

1 Alle Israëlieten kwamen bijeen in Silo en richtten daar de tabernakel op. Het land was nu aan hen onderworpen, 2 maar er waren nog zeven stammen waaraan nog geen land was toegewezen. 3 Daarom vroeg Jozua: ‘Waarom verdrijven jullie niet de mensen die nog in jullie gebied wonen? De HERE, onze God, heeft het land immers aan jullie gegeven? 4 Kies uit elke stam drie mannen, dan zal ik hen eropuit sturen om het land te verkennen dat nog niet is veroverd. Aan de hand van hun verslag over de grootte en de aard van het gebied, zal ik het dan verdelen. 5 De verkenners zullen het gebied in zeven stukken verdelen, waarna ik voor Gods aangezicht zal loten om voor elke stam het gebied te bepalen. 7 U weet echter dat de Levieten geen eigen land mogen hebben: zij zijn priesters van de HERE. Dat is hun erfdeel. Uiteraard krijgen de stammen van Gad, Ruben en Manasse ook niets meer, want zij hebben al land ten oosten van de Jordaan, waarvan Mozes beloofde dat zij zich daar mochten vestigen.’ 8 Zo gingen de verkenners dus eropuit om het gebied in kaart te brengen en daarover te rapporteren aan Jozua. Daarna kon de HERE de gebiedsdelen door loting aan de stammen toewijzen. 9 De mannen deden wat hun was opgedragen, verdeelden het hele gebied in zeven stukken en maakten een lijst van de steden in elk deel. Daarna gingen zij terug naar Jozua in het kamp bij Silo. 10 Bij de tabernakel in Silo liet de HERE Jozua toen door loting elk van de stammen het hun toekomende deel toewijzen. 11 Het gebied dat aan de gezinnen van de stam Benjamin werd toegewezen, lag tussen de gebieden van de stammen van Juda en Jozef. 12 De noordgrens begon bij de Jordaan, liep in noordelijke richting naar Jericho en boog daarna in westelijke richting door het gebergte en de woestijn van Bet-Awen. 13 Vandaar liep de grens in zuidelijke richting naar Luz (ook wel Betel genoemd) en ging door naar Atrot-Addar in het bergland ten zuiden van Laag-Bet-Choron. 14 Daar liep hij weer verder naar het zuiden, passeerde de berg bij Bet-Choron en eindigde bij het dorp Kirjat-Baäl (of Kirjat-Jearim), een van de steden van de stam van Juda. Dit was de westgrens. 15 De zuidgrens liep van de rand van Kirjat-Baäl, over de berg Efron naar de bron van Me-Neftoach. 16 Vandaar verder naar de voet van de berg bij het dal Ben-Hinnom, ten noorden van de Refaïetenvallei. Vanaf dat punt liep hij door het dal Hinnom, zuidelijk langs de stad Jeruzalem waar de Jebusieten woonden en vervolgens naar de bron bij Rogel. 17 Vanaf de bron ging het in noordoostelijke richting verder naar En-Semes en vandaar naar de steenkringen tegenover de hellingen van de Adummim. Vandaar liep hij verder naar de steen van Bohan, de zoon van Ruben, 18 waar hij de noordrand van de Jordaanvlakte passeerde. De grens ging daarna de vlakte in, 19 liep in zuidelijke richting langs Bet-Chogla en eindigde bij de monding van de Jordaan in het zuiden. 20 De oostgrens werd gevormd door de Jordaan. Dit was het gebied dat aan de stam van Benjamin werd toegewezen. 21 De volgende zesentwintig steden hoorden bij dat gebied: Jericho, Bet-Chogla, Emek-Kesis, Bet-Araba, Semaraïm, Betel, Awwim, Para, Ofra, Kefar-Haämmoni, Ofni, Geba, Gibeon, Rama, Beërot, Mispa, Kefira, Mosa, Rekem, Jirpeël, Tarala, Sela, Elef, Jebus (of Jeruzalem), Gibea en Kirjat. Al deze steden en de omringende dorpen werden aan de stam van Benjamin gegeven.

Het Boek TM Copyright © 1979, 1988, 1998, 2007 by Biblica, Inc. Used with permission. All rights reserved worldwide. “Biblica”, “International Bible Society” and the Biblica Logo are trademarks registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.

La Biblia Textual

La porción de Benjamín

1 Y toda la comunidad de los hijos de Israel se congregó en Silo, e hicieron levantar allí la Tienda de Reunión, por cuanto la tierra se les había sometido. 2 Sin embargo, entre los hijos de Israel habían quedado siete tribus que no se les había repartido su heredad. 3 Entonces Josué dijo a los hijos de Israel: ¿Hasta cuando os mostraréis negligentes para entrar a poseer la tierra que os ha dado YHVH, el Dios de vuestros padres? 4 Designad tres varones de cada tribu, a quienes yo envíe, para que se levanten y recorran la tierra y la describan conforme a sus heredades, y vuelvan a mí. 5 Luego se la repartirán en siete partes, y Judá permanecerá en el territorio del sur, y los de la casa de José permanecerán en el territorio del norte. 6 Vosotros, pues, haréis una descripción de la tierra en siete partes, y me la traeréis aquí, y echaré por vosotros las suertes aquí delante de YHVH nuestro Dios, 7 por cuanto los levitas no tienen porción entre vosotros, pues su heredad es el sacerdocio de YHVH. En cuanto a Gad y Rubén, y la media tribu de Manasés ya han recibido su herencia al otro lado del Jordán, al oriente, la cual les dio Moisés, siervo de YHVH. 8 Y aquellos hombres se levantaron y se fueron. Y Josué mandó a los que iban a describir la tierra, diciéndoles: Id, recorred la tierra, describidla y volved a mí para que yo eche las suertes delante de YHVH aquí en Silo. 9 Fueron pues aquellos hombres y recorrieron la tierra, e hicieron una descripción por ciudades en un documento de siete partes, y volvieron a Josué, al campamento en Silo. 10 Entonces Josué les echó suertes en presencia de YHVH, en Silo. Y allí repartió Josué la tierra a los hijos de Israel según sus porciones. 11 Echó la suerte de la tribu de los hijos de Benjamín por sus familias, y por sorteo le salió el territorio entre los hijos de Judá y los hijos de José. 12 Por el norte, su línea partía desde el Jordán, pues subía por la vertiente de Jericó al norte, después subía por la serranía hacia el occidente y sus extremos llegaban al desierto de Bet-Avén. 13 Desde allí el límite pasaba a Luz (por el lado de Luz, que es Bet-’El) hacia el sur, y descendía hacia Atarot-adar junto al monte que está al sur de Bet-jorón de Abajo. 14 Luego el límite giraba y doblaba por el oeste hacia el sur de la serranía que está delante de Bet-jorón, al sur, y venía a salir a Quiriat-baal, que es Quiriat-jearim, ciudad de los hijos de Judá. Este es el lado de occidente. 15 Y el lado meridional comenzaba desde el extremo de Quiriat-jearim, y partiendo la línea al occidente, seguía hasta la fuente de las aguas de Neftoa. 16 Este límite bajaba después al extremo de la serranía que está frente al valle del hijo de Hinom, en el valle de Refaim, hacia el norte, luego bajaba al valle de Hinom, al lado del jebuseo, al sur, y de allí descendía a En-Roguel. 17 Luego se trazó hacia el norte y seguía a Ein-Shemesh, y de allí seguía a Gelilot, que está frente a la subida de Adumim, y bajaba a la piedra de Bohán ben Rubén. 18 Pasaba por la ladera enfrente del Arabá, por el norte, y descendía al Arabá. 19 Después pasaba el límite por el lado de Bet Hogla, hacia el norte, e iba a salir a la bahía del norte del Mar de la Sal, al extremo sur del Jordán. Este es el límite del sur. 20 Y el Jordán es límite por el oriente. Tal es la heredad de los hijos de Benjamín, con el contorno de sus límites, conforme a sus familias. 21 Y las ciudades de la tribu de los hijos de Benjamín, por sus familias, fueron: Jericó, Bet-Hogla, Emek-Casis, 22 Bet-Arabá, Samaraim, Bet-’El, 23 Avim, Pará, Ofra, 24 Quefar-haamoni, Ofni y Gaba: doce ciudades con sus aldeas. 25 Gabaón, Ramá, Beerot, 26 Mizpa, Quefirá, Moza, 27 Requem, Yirpeel, Taralá, 28 Sela, Elef, Jebús (que es Jerusalem), Gibeat y Quiriat: catorce ciudades con sus aldeas. Tal es la heredad de los hijos de Benjamín conforme a sus familias.