1A Prayer of one afflicted, when he is faint and pours out his complaint before the Lord. Hear my prayer, O Lord; let my cry come to you!2Do not hide your face from me in the day of my distress! Incline your ear to me; answer me speedily in the day when I call!3For my days pass away like smoke, and my bones burn like a furnace.4My heart is struck down like grass and has withered; I forget to eat my bread.5Because of my loud groaning my bones cling to my flesh.6I am like a desert owl of the wilderness, like an owl* of the waste places;7I lie awake; I am like a lonely sparrow on the housetop.8All the day my enemies taunt me; those who deride me use my name for a curse.9For I eat ashes like bread and mingle tears with my drink,10because of your indignation and anger; for you have taken me up and thrown me down.11My days are like an evening shadow; I wither away like grass.12But you, O Lord, are enthroned forever; you are remembered throughout all generations.13You will arise and have pity on Zion; it is the time to favor her; the appointed time has come.14For your servants hold her stones dear and have pity on her dust.15Nations will fear the name of the Lord, and all the kings of the earth will fear your glory.16For the Lord builds up Zion; he appears in his glory;17he regards the prayer of the destitute and does not despise their prayer.18Let this be recorded for a generation to come, so that a people yet to be created may praise the Lord:19that he looked down from his holy height; from heaven the Lord looked at the earth,20to hear the groans of the prisoners, to set free those who were doomed to die,21that they may declare in Zion the name of the Lord, and in Jerusalem his praise,22when peoples gather together, and kingdoms, to worship the Lord.23He has broken my strength in midcourse; he has shortened my days.24“O my God,” I say, “take me not away in the midst of my days— you whose years endure throughout all generations!”25Of old you laid the foundation of the earth, and the heavens are the work of your hands.26They will perish, but you will remain; they will all wear out like a garment. You will change them like a robe, and they will pass away,27but you are the same, and your years have no end.28The children of your servants shall dwell secure; their offspring shall be established before you.
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
رحمت خداوند
1ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فريادم گوش فرا ده!2وقتی كه در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا كنم بیدرنگ مرا اجابت فرما!3عمرم چون دود به سرعت ناپديد میشود و استخوانهايم همچون چوب خشک میسوزد.4دل من مانند گياهی است كه كوبيده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از ياد بردهام.5با صدای بلند مینالم؛ جز پوست و استخوان چيزی در بدنم نمانده است.6همچون پرندهای وحشی، آوارهٔ صحرا شدهام و چون جغد خرابهنشين، بیخانمان گشتهام.7مانند گنجشكی بر پشت بام، تنها ماندهام؛ خواب به چشمانم نمیرود.8هر روز دشمنانم مرا تحقير میكنند و مخالفانم مرا لعنت مینمايند.9به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاكستر است و نوشيدنیام با اشكهايم آميخته است. زيرا تو مرا برداشتی و به كنار انداختی.11عمرم چون سايههای عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شدهام.12اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذكر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند.13تو برخاسته، بر اورشليم ترحم خواهی فرمود؛ اكنون زمان آن رسيده است كه بر اورشليم رحمت فرمايی.14بندگان تو سنگها و خاک اورشليم را دوست دارند!15قومها از نام خداوند خواهند ترسيد و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد.16او شهر اورشليم را دوباره بنا خواهد كرد و با جلال و شكوه فراوان ظاهر خواهد شد.17به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ايشان را اجابت خواهد نمود.18آنچه كه خداوند انجام میدهد برای نسل آينده نوشته خواهد شد تا ايشان نيز او را ستايش كنند:19«خداوند از مكان مقدس خود در آسمان، به زمين نظر انداخت تا ناله اسيران را بشنود و آنها را كه به مرگ محكوم شده بودند، آزاد سازد.»21بنابراين وقتی قومها در اورشليم گرد هم بيايند تا خدا را در خانهٔ او پرستش كنند، نام خداوند در اورشليم ستوده و سراييده خواهد شد.23خداوند در جوانیام توان مرا از من گرفته و عمرم را كوتاه ساخته است.24ای خدای من، نگذار در جوانی بميرم! تو تا ابد زنده هستی!25در ازل، تو بنياد زمين را نهادی و آسمانها عمل دست تو میباشند.26آنها فانی میشوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها چون جامه، پوسيده خواهند شد؛ و همچون ردا، آنها را عوض خواهی نمود و از بين خواهند رفت.27اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پايانی وجود ندارد.28فرزندان بندگانت، هميشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمايت تو برخوردار خواهند شد.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.