1After some days, at the time of wheat harvest, Samson went to visit his wife with a young goat. And he said, “I will go in to my wife in the chamber.” But her father would not allow him to go in.2And her father said, “I really thought that you utterly hated her, so I gave her to your companion. Is not her younger sister more beautiful than she? Please take her instead.”3And Samson said to them, “This time I shall be innocent in regard to the Philistines, when I do them harm.”4So Samson went and caught 300 foxes and took torches. And he turned them tail to tail and put a torch between each pair of tails.5And when he had set fire to the torches, he let the foxes go into the standing grain of the Philistines and set fire to the stacked grain and the standing grain, as well as the olive orchards.6Then the Philistines said, “Who has done this?” And they said, “Samson, the son-in-law of the Timnite, because he has taken his wife and given her to his companion.” And the Philistines came up and burned her and her father with fire.7And Samson said to them, “If this is what you do, I swear I will be avenged on you, and after that I will quit.”8And he struck them hip and thigh with a great blow, and he went down and stayed in the cleft of the rock of Etam.9Then the Philistines came up and encamped in Judah and made a raid on Lehi.10And the men of Judah said, “Why have you come up against us?” They said, “We have come up to bind Samson, to do to him as he did to us.”11Then 3,000 men of Judah went down to the cleft of the rock of Etam, and said to Samson, “Do you not know that the Philistines are rulers over us? What then is this that you have done to us?” And he said to them, “As they did to me, so have I done to them.”12And they said to him, “We have come down to bind you, that we may give you into the hands of the Philistines.” And Samson said to them, “Swear to me that you will not attack me yourselves.”13They said to him, “No; we will only bind you and give you into their hands. We will surely not kill you.” So they bound him with two new ropes and brought him up from the rock.14When he came to Lehi, the Philistines came shouting to meet him. Then the Spirit of the Lord rushed upon him, and the ropes that were on his arms became as flax that has caught fire, and his bonds melted off his hands.15And he found a fresh jawbone of a donkey, and put out his hand and took it, and with it he struck 1,000 men.16And Samson said, “With the jawbone of a donkey, heaps upon heaps, with the jawbone of a donkey have I struck down a thousand men.”17As soon as he had finished speaking, he threw away the jawbone out of his hand. And that place was called Ramath-lehi.*18And he was very thirsty, and he called upon the Lord and said, “You have granted this great salvation by the hand of your servant, and shall I now die of thirst and fall into the hands of the uncircumcised?”19And God split open the hollow place that is at Lehi, and water came out from it. And when he drank, his spirit returned, and he revived. Therefore the name of it was called En-hakkore;* it is at Lehi to this day.20And he judged Israel in the days of the Philistines twenty years.
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
انتقام سامسون از فلسطينیها
1پس از مدتی، در موقع درو گندم، سامسون بزغالهای به عنوان هديه برداشت تا پيش زن خود برود. اما پدر زنش وی را به خانه راه نداد،2و گفت: «من گمان میكردم تو از او نفرت داری، از اين رو وی را به عقد ساقدوش تو درآوردم. اما خواهر كوچكش از او خيلی زيباتر است؛ میتوانی با او ازدواج كنی.»3سامسون فرياد زد: «اكنون ديگر هر بلايی بر سر فلسطينیها بياورم تقصيرش به گردن من نيست.»4پس بيرون رفته، سيصد شغال گرفت و دمهای آنها را جفتجفت به هم بست و در ميان هرجفت مشعلی قرار داد.5بعد مشعلها را آتش زد و شغالها را در ميان كشتزارهای فلسطينيان رها نمود. با اين عمل تمام محصول و درختان زيتون سوخته و نابود شد.6فلسطينیها از يكديگر میپرسيدند: «چه كسی اين كار را كرده است؟» بالاخره فهميدند كه كار سامسون داماد تمنی بوده است، زيرا تمنی زن او را به مرد ديگری داده بود. پس فلسطينیها آن دختر را با پدرش زندهزنده سوزانيدند.7سامسون وقتی اين را شنيد خشمگين شد و قسم خورد كه تا انتقام آنها را نگيرد آرام ننشيند.8پس با بیرحمی بر فلسطینیها حمله برده، بسياری از آنها را كشت، سپس به صخرهٔ عيطام رفت و در غاری ساكن شد.9فلسطینیها نيز سپاهی بزرگ به سرزمين يهودا فرستادند و شهر لحی را محاصره كردند.10اهالی يهودا پرسيدند: «چرا ما را محاصره كردهايد؟» فلسطينیها جواب دادند: «آمدهايم تا سامسون را بگيريم و بلايی را كه بر سر ما آورد بر سرش بياوريم.»11پس سه هزار نفر از مردان يهودا به غار صخرهٔ عيطام نزد سامسون رفتند. وقتی پيش او رسيدند گفتند: «اين چه كاريست كه كردی؟ مگر نمیدانی كه ما زير دست فلسطينیها هستيم؟» ولی سامسون جواب داد: «من فقط آنچه را كه بر سر من آورده بودند، تلافی كردم.»12مردان يهودا گفتند: «ما آمدهايم تو را ببنديم و به فلسطينیها تحويل دهيم.» سامسون گفت: «بسيار خوب، ولی به من قول دهيد كه خود شما مرا نكشيد.»13آنها جواب دادند: «تو را نخواهيم كشت.» پس با دو طناب نو او را بستند و با خود بردند.14چون سامسون به لحی رسيد، فلسطينیها از ديدن او بانگ برآوردند. در اين هنگام روح خداوند بر سامسون قرار گرفت و طنابهايی كه به دستهايش بسته شده بود مثل نخی كه به آتش سوخته شود از هم باز شد.15آنگاه استخوان چانهٔ الاغی مرده را كه بر زمين افتاده بود برداشت و با آن هزار نفر از فلسطينیها را كشت.16سپس گفت: «با چانهای از يک الاغ از كشتهها پشتهها ساختهام، با چانهای از يک الاغ يک هزار مرد را من كشتهام.»17سپس چانهٔ الاغ را به دور انداخت و آن مكان را رَمَتلَحی (يعنی«تپهٔ استخوان چانه») ناميد.18سامسون بسيار تشنه شد. پس نزد خداوند دعا كرده، گفت: «امروز اين پيروزی عظيم را به بندهات دادی؛ ولی اكنون از تشنگی میميرم و به دست اين بتپرستان گرفتار میشوم.»19پس خداوند از داخل گودالی كه در آنجا بود آب بر زمين جاری ساخت. سامسون از آن آب نوشيد و روحش تازه گشت. سپس آن چشمه را عينحقوری (يعنی«چشمهٔ مردی كه دعا كرد») ناميد. اين چشمه تا به امروز در آنجا باقيست.20سامسون مدت بيست سال رهبری اسرائيل را به عهده داشت، ولی فلسطینیها هنوز هم بر سرزمين آنها مسلط بودند.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.