Jakobus 2 | English Standard Version کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

Jakobus 2 | English Standard Version

The Sin of Partiality

1 My brothers,* show no partiality as you hold the faith in our Lord Jesus Christ, the Lord of glory. 2 For if a man wearing a gold ring and fine clothing comes into your assembly, and a poor man in shabby clothing also comes in, 3 and if you pay attention to the one who wears the fine clothing and say, “You sit here in a good place,” while you say to the poor man, “You stand over there,” or, “Sit down at my feet,” 4 have you not then made distinctions among yourselves and become judges with evil thoughts? 5 Listen, my beloved brothers, has not God chosen those who are poor in the world to be rich in faith and heirs of the kingdom, which he has promised to those who love him? 6 But you have dishonored the poor man. Are not the rich the ones who oppress you, and the ones who drag you into court? 7 Are they not the ones who blaspheme the honorable name by which you were called? 8 If you really fulfill the royal law according to the Scripture, “You shall love your neighbor as yourself,” you are doing well. 9 But if you show partiality, you are committing sin and are convicted by the law as transgressors. 10 For whoever keeps the whole law but fails in one point has become guilty of all of it. 11 For he who said, “Do not commit adultery,” also said, “Do not murder.” If you do not commit adultery but do murder, you have become a transgressor of the law. 12 So speak and so act as those who are to be judged under the law of liberty. 13 For judgment is without mercy to one who has shown no mercy. Mercy triumphs over judgment.

Faith Without Works Is Dead

14 What good is it, my brothers, if someone says he has faith but does not have works? Can that faith save him? 15 If a brother or sister is poorly clothed and lacking in daily food, 16 and one of you says to them, “Go in peace, be warmed and filled,” without giving them the things needed for the body, what good* is that? 17 So also faith by itself, if it does not have works, is dead. 18 But someone will say, “You have faith and I have works.” Show me your faith apart from your works, and I will show you my faith by my works. 19 You believe that God is one; you do well. Even the demons believe—and shudder! 20 Do you want to be shown, you foolish person, that faith apart from works is useless? 21 Was not Abraham our father justified by works when he offered up his son Isaac on the altar? 22 You see that faith was active along with his works, and faith was completed by his works; 23 and the Scripture was fulfilled that says, “Abraham believed God, and it was counted to him as righteousness”—and he was called a friend of God. 24 You see that a person is justified by works and not by faith alone. 25 And in the same way was not also Rahab the prostitute justified by works when she received the messengers and sent them out by another way? 26 For as the body apart from the spirit is dead, so also faith apart from works is dead.

The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®) copyright ©2001 by Crossway Bibles, a publishing ministry of Good News Publishers. ESV® Text Edition: 2016. The ESV® text has been reproduced in cooperation with and by permission of Good News Publishers. Unauthorized reproduction of this publication is prohibited. All rights reserved. The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®) is adapted from the Revised Standard Version of the Bible, copyright Division of Christian Education of the National Council of the Churches of Christ in the U.S.A. All rights reserved.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

دوری از تبعيض

1 برادران عزيز، چگونه میتوانيد ادعا كنيد كه از آنِ عيسی مسيح، خداوند پرجلال هستيد، در حالی که از ثروتمندان طرفداری میكنيد و فقرا را پست میشماريد؟ 2 فرض كنيد شخصی به كليسای شما بيايد كه لباس گرانبها بر تن و انگشترهای طلايی بر انگشتانش دارد؛ و در همان لحظه، شخصی فقير با لباسهای كثيف نيز وارد شود؛ 3 و شما به آن ثروتمند توجه بيشتری نشان دهيد و بهترين جا را به او تعارف كنيد، اما به آن فقير بگوييد: «برو آنجا بايست يا اگر میخواهی، روی زمين بنشين!» 4 آيا اين نشان نمیدهد كه شما ارزش اشخاص را از روی دار و ندارشان میسنجيد؟ بنابراين انگيزههايتان نادرست هستند. 5 برادران عزيز، به من گوش دهيد: خدا مردم فقير را برگزيده تا در ايمان ثروتمند باشند و از بركات ملكوت خدا برخوردار گردند، ملكوتی كه خدا به دوستداران خود وعده داده است. 6 با اين حال، شما فقير را حقير میشماريد. آيا فراموش كردهايد كه همين ثروتمندان هستند كه حقتان را پايمال میكنند و بعد شما را به دادگاه نيز میكشانند؟ 7 اغلب همين افراد هستند كه عيسی مسيح را مسخره میكنند، يعنی همان كسی را كه نام شريفش بر شما قرار دارد. 8 چقدر خوب میشد همواره اين حكم خداوندمان را اطاعت میكرديد كه میفرمايد: «همسايه خود را دوست بدار، به همان اندازه كه خود را دوست میداری.» 9 اما وقتی از ثروتمندان طرفداری میكنيد، اين حكم خداوندمان را زير پا میگذاريد و به اين ترتيب، مرتكب گناه میشويد. 10 كسی كه همهٔ احكام خدا را مو به مو اجرا كند، ولی در يک امر كوچک مرتكب اشتباه شود، به اندازهٔ كسی مقصر است كه همهٔ احكام خدا را زير پا گذاشته است. 11 زيرا همان خدايی كه گفت: «زنا نكنيد»، اين را نيز گفت كه«قتل نكنيد». پس اگر زنا نكنيد، اما مرتكب قتل شويد، به هر حال از حكم خدا سرپيچی كردهايد و در برابر او مقصر میباشيد. 12 خدا شما را روزی داوری خواهد فرمود تا مشخص شود آيا به خواست مسيح عمل كردهايد يا نه. پس مواظب اعمال و افكار خود باشيد؛ 13 زيرا بر كسی كه در اين دنيا رحم نكرده است، رحم نخواهد شد؛ اما اگر نسبت به مردم، رحيم بوده باشيد، آنگاه رحمت الهی بر داوری او چيره خواهد شد.

رابطهٔ ميان ايمان و عمل

14 برادران عزيز، چه فايدهای دارد كه بگوييد«من ايمان دارم و مسيحی هستم»، اما اين ايمان را از طريق كمک و خدمت به ديگران نشان ندهيد؟ آيا اين نوع ايمان میتواند باعث رستگاری شود؟ 15 اگر دوستی داشته باشيد كه محتاج خوراک و پوشاک باشد، 16 و به او بگوييد: «برو به سلامت! خوب بخور و خودت را گرم نگه دار»، اما خوراک و پوشاک به او ندهيد، چه فايدهای دارد؟ 17 پس ملاحظه میكنيد ايمانی كه منجر به اعمال خير نگردد، و با كارهای نيک همراه نباشد، اصلاً ايمان نيست، بلكه يک ادعای پوچ و توخالی است. 18 اين ايراد، بجا خواهد بود اگر كسی بگويد: «شما میگوييد كه راه رسيدن به خدا، فقط ايمان است و بس! اما من میگويم كه اعمال نيک نيز مهم است. زيرا شما بدون اعمال نيک نمیتوانيد ثابت كنيد كه ايمان داريد. اما همه میتوانند از روی اعمال و رفتار من، ببينند كه من ايمان دارم.» 19 ممكن است كسی به خود ببالد و بگويد: «من ايمان دارم كه خدا يكی است!» چنين شخصی بايد به خاطر داشته باشد كه ديوها نيز به اين ايمان دارند، چنان ايمانی كه از ترس به خود میلرزند! 20 ای نادان! آيا نمیخواهی درک كنی كه ايمان بدون انجام اراده خدا، بیفايده و بیثمر است؟ بلی، ايمانی كه اعمال خير به بار نياورد، ايمان واقعی نيست. 21 مگر به ياد نداريد كه جدمان ابراهيم نيز به سبب اعمال خود در نظر خدا عزّت يافت؟ چون او حاضر شد پسر خود اسحاق را برای خدا قربانی كند. 22 پس میبينيد كه ايمان او به خدا باعث شد كه او از خدا كاملاً اطاعت كند؛ در واقع، ايمان او با اعمال و رفتارش كامل گرديد. 23 از این رو، نتيجه همان شد كه كتاب آسمانی میفرمايد: «ابراهيم به خدا ايمان آورد و مقبول او واقع گرديد، و حتی ”دوست خدا“ ناميده شد.» 24 پس میبينيد كه انسان علاوه بر ايمان، بوسيلهٔ اعمال خود نيز رستگار میگردد. 25 «راحاب» فاحشه نيز نمونهٔ ديگری است برای اين موضوع. او در اثر اعمال خود رستگار شد، زيرا مأموران قوم خدا را پناه داد و بعد، ايشان را از راه ديگر به سلامت روانه نمود. 26 خلاصه، همانطور كه بدن بدون روح، مرده است، ايمانی هم كه اعمال نيک به بار نياورد، مرده است.