1Bel bows down; Nebo stoops; their idols are on beasts and livestock; these things you carry are borne as burdens on weary beasts.2They stoop; they bow down together; they cannot save the burden, but themselves go into captivity.3“Listen to me, O house of Jacob, all the remnant of the house of Israel, who have been borne by me from before your birth, carried from the womb;4even to your old age I am he, and to gray hairs I will carry you. I have made, and I will bear; I will carry and will save.5“To whom will you liken me and make me equal, and compare me, that we may be alike?6Those who lavish gold from the purse, and weigh out silver in the scales, hire a goldsmith, and he makes it into a god; then they fall down and worship!7They lift it to their shoulders, they carry it, they set it in its place, and it stands there; it cannot move from its place. If one cries to it, it does not answer or save him from his trouble.8“Remember this and stand firm, recall it to mind, you transgressors,9remember the former things of old; for I am God, and there is no other; I am God, and there is none like me,10declaring the end from the beginning and from ancient times things not yet done, saying, ‘My counsel shall stand, and I will accomplish all my purpose,’11calling a bird of prey from the east, the man of my counsel from a far country. I have spoken, and I will bring it to pass; I have purposed, and I will do it.12“Listen to me, you stubborn of heart, you who are far from righteousness:13I bring near my righteousness; it is not far off, and my salvation will not delay; I will put salvation in Zion, for Israel my glory.”
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
خدايان بابل
1«زمانی مردم بابل بتهای خود، ”بل“ و ”نبو“ را میپرستيدند، اما اينک اين دو بت روی گاری گذاشته شده و چارپايانِ خسته آنها را میكشند.2خدايان بابل اسير شدهاند و به جای ديگری برده میشوند؛ آنها قادر نيستند خود را نجات دهند.3«ای بازماندگان بنیاسرائيل، به من گوش دهيد. من شما را آفريدهام و از بدو تولد تاكنون از شما نگه داری كردهام.4من خدای شما هستم و تا وقتی پير شويد و موهايتان سفيد شود از شما مراقبت خواهم كرد. من شما را آفريدهام و از شما نگه داری خواهم نمود. شما را با خود خواهم برد و نجات دهندهٔ شما خواهم بود.»5خداوند میگويد: «مرا با چه كسی مقايسه میكنيد؟ آيا كسی را میتوانيد پيدا كنيد كه با من برابری كند؟6آيا مرا به بتها تشبيه میكنيد كه مردم با طلا و نقرهٔ خود آن را میسازند؟ آنها زرگر را اجير میكنند تا ثروتشان را بگيرد و از آن خدايی بسازد؛ سپس زانو میزنند و آن را سجده میكنند!7بت را بر دوش میگيرند و به اين طرف و آن طرف میبرند. هنگامی كه آن را بر زمين میگذارند همانجا میماند، چون نمیتواند حركت كند! وقتی كسی نزدش دعا میكند، جوابی نمیدهد، چون بت نمیتواند ناراحتی او را برطرف سازد.8«ای گناهكاران اين را فراموش نكنيد،9و به ياد داشته باشيد كه من بارها شما را از رويدادهای آينده آگاه ساختهام. زيرا تنها من خدا هستم و كسی ديگر مانند من نيست كه10بتواند به شما بگويد در آينده چه رخ خواهد داد. آنچه بگويم واقع خواهد شد و هر چه اراده كنم به انجام خواهد رسيد.11مردی* را از مشرق، از آن سرزمين دور دست فرا میخوانم. او مانند يک پرندهٔ شكاری فرود خواهد آمد و آنچه را اراده نمودهام انجام خواهد داد. آنچه گفتهام واقع خواهد شد.12ای مردم دير باور كه فكر میكنيد آزادی شما دور است. به من گوش دهيد.13من روز آزاديتان را نزديک آوردهام. من تأخير نخواهم كرد و اورشليم را نجات خواهم داد و اسرائيل را سرافراز خواهم ساخت.»
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.