1And Samuel said to all Israel, “Behold, I have obeyed your voice in all that you have said to me and have made a king over you.2And now, behold, the king walks before you, and I am old and gray; and behold, my sons are with you. I have walked before you from my youth until this day.3Here I am; testify against me before the Lord and before his anointed. Whose ox have I taken? Or whose donkey have I taken? Or whom have I defrauded? Whom have I oppressed? Or from whose hand have I taken a bribe to blind my eyes with it? Testify against me* and I will restore it to you.”4They said, “You have not defrauded us or oppressed us or taken anything from any man’s hand.”5And he said to them, “The Lord is witness against you, and his anointed is witness this day, that you have not found anything in my hand.” And they said, “He is witness.”6And Samuel said to the people, “The Lord is witness,* who appointed Moses and Aaron and brought your fathers up out of the land of Egypt.7Now therefore stand still that I may plead with you before the Lord concerning all the righteous deeds of the Lord that he performed for you and for your fathers.8When Jacob went into Egypt, and the Egyptians oppressed them,* then your fathers cried out to the Lord and the Lord sent Moses and Aaron, who brought your fathers out of Egypt and made them dwell in this place.9But they forgot the Lord their God. And he sold them into the hand of Sisera, commander of the army of Hazor,* and into the hand of the Philistines, and into the hand of the king of Moab. And they fought against them.10And they cried out to the Lord and said, ‘We have sinned, because we have forsaken the Lord and have served the Baals and the Ashtaroth. But now deliver us out of the hand of our enemies, that we may serve you.’11And the Lord sent Jerubbaal and Barak* and Jephthah and Samuel and delivered you out of the hand of your enemies on every side, and you lived in safety.12And when you saw that Nahash the king of the Ammonites came against you, you said to me, ‘No, but a king shall reign over us,’ when the Lord your God was your king.13And now behold the king whom you have chosen, for whom you have asked; behold, the Lord has set a king over you.14If you will fear the Lord and serve him and obey his voice and not rebel against the commandment of the Lord, and if both you and the king who reigns over you will follow the Lord your God, it will be well.15But if you will not obey the voice of the Lord, but rebel against the commandment of the Lord, then the hand of the Lord will be against you and your king.*16Now therefore stand still and see this great thing that the Lord will do before your eyes.17Is it not wheat harvest today? I will call upon the Lord, that he may send thunder and rain. And you shall know and see that your wickedness is great, which you have done in the sight of the Lord, in asking for yourselves a king.”18So Samuel called upon the Lord, and the Lord sent thunder and rain that day, and all the people greatly feared the Lord and Samuel.19And all the people said to Samuel, “Pray for your servants to the Lord your God, that we may not die, for we have added to all our sins this evil, to ask for ourselves a king.”20And Samuel said to the people, “Do not be afraid; you have done all this evil. Yet do not turn aside from following the Lord, but serve the Lord with all your heart.21And do not turn aside after empty things that cannot profit or deliver, for they are empty.22For the Lord will not forsake his people, for his great name’s sake, because it has pleased the Lord to make you a people for himself.23Moreover, as for me, far be it from me that I should sin against the Lord by ceasing to pray for you, and I will instruct you in the good and the right way.24Only fear the Lord and serve him faithfully with all your heart. For consider what great things he has done for you.25But if you still do wickedly, you shall be swept away, both you and your king.”
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
آخرين سخنرانی سموئيل
1سموئيل به مردم اسرائيل گفت: «هر چه از من خواستيد برای شما انجام دادم. پادشاهی برای شما تعيين نمودم.2حال، او شما را رهبری میكند. پسرانم نيز در خدمت شما هستند. ولی من پير و سفيد مو شدهام و از روزهای جوانیام تا به امروز در ميان شما زندگی كردهام.3اينک كه در حضور خداوند و پادشاه برگزيدهٔ او ايستادهام، به من بگوييد گاو و الاغ چه كسی را به زور گرفتهام؟ چه كسی را فريب دادهام و به كه ظلم كردهام؟ از دست چه كسی رشوه گرفتهام تا حق را نديده بگيرم؟ اگر چنين كردهام حاضرم جبران كنم.»4همه در جواب وی گفتند: «تو هرگز كسی را فريب ندادهای، بر هيچكس ظلم نكردهای و رشوه نگرفتهای.»5سموئيل گفت: «خداوند و پادشاه برگزيدهٔ او، امروز شاهدند كه شما عيبی در من نيافتيد.» مردم گفتند: «بلی، همينطور است.»6سموئيل گفت: «اين خداوند بود كه موسی و هارون را برگزيد و اجداد شما را از مصر بيرون آورد.7حال، در حضور خداوند بايستيد تا كارهای شگفتانگيز خداوند را كه در حق شما و اجدادتان انجام داده است به ياد شما آورم:8«وقتی بنیاسرائيل در مصر بودند و برای رهايی خود به حضور خداوند فرياد برآوردند، خداوند موسی و هارون را فرستاد و ايشان بنیاسرائيل را به اين سرزمين آوردند.9اما بنیاسرائيل از خداوند، خدای خود روگردان شدند. پس خدا هم آنها را مغلوب سيسرا سردار سپاه حاصور، و فلسطينیها و پادشاه موآب نمود.10آنها نزد خداوند فرياد برآورده، گفتند: ما گناه كردهايم، زيرا از پيروی تو برگشتهايم و بتهای بعل و عشتاروت را پرستيدهايم. حال، ما را از چنگ دشمنانمان برهان و ما فقط تو را پرستش خواهيم كرد.11پس خداوند جدعون، باراق، يفتاح و سرانجام مرا فرستاد تا شما را از دست دشمنان نجات دهيم و شما در امنيت زندگی كنيد.12اما وقتی ناحاش، پادشاه بنیعمون را ديديد كه قصد حمله به شما را دارد، نزد من آمديد و پادشاهی خواستيد تا بر شما سلطنت كند و حال آنكه خداوند، خدايتان پادشاه شما بود.13پس اين است پادشاهی كه شما برگزيدهايد. خود شما او را خواستهايد و خداوند هم خواست شما را اجابت نموده است.14«حال اگر خداوند را احترام كرده، او را عبادت نماييد و احكام او را بجا آورده، از فرمانش سرپيچی نكنيد، و اگر شما و پادشاه شما خداوند، خدای خود را پيروی نماييد، همه چيز به خوبی پيش خواهد رفت؛15اما اگر برخلاف دستورات خداوند، خدايتان رفتار كنيد و به سخنان او گوش ندهيد، آنگاه شما را مثل اجدادتان مجازات خواهد كرد.16«حال، بايستيد و اين معجزهٔ عظيم خداوند را مشاهده كنيد.17مگر نه اينكه در اين فصل كه گندم را درو میكنند از باران خبری نيست؟ ولی من دعا میكنم خداوند رعد و برق ايجاد كند و باران بباراند تا بدانيد كه كار خوبی نكرديد كه پادشاه خواستيد چون با اين كار، گناه بزرگی نسبت به خدا مرتكب شديد.»18سپس، سموئيل در حضور خداوند دعا كرد و خداوند رعد و برق و باران فرستاد و مردم از خداوند و از سموئيل بسيار ترسيدند.19آنها به سموئيل گفتند: «در حضور خداوند، خدای خود برای ما دعا كن تا نميريم؛ زيرا با خواستن پادشاه بار گناهان خود را سنگينتر كرديم.»20سموئيل به آنها گفت: «نترسيد! درست است كه كار بدی كردهايد، ولی سعی كنيد بعد از اين با تمام وجود، خداوند را پرستش نماييد و به هيچ وجه از او روگردان نشويد.21بتها را عبادت نكنيد چون باطل و بیفايدهاند و نمیتوانند به داد شما برسند.22خداوند به خاطر حرمت نام عظيم خود، هرگز قوم خود را ترک نخواهد كرد، زيرا خواست او اين بوده است كه شما را قوم خاص خود سازد.23و اما من، محال است كه از دعا كردن برای شما دست بكشم، و چنين گناهی نسبت به خداوند مرتكب شوم. من هر چه را كه راست و نيكوست به شما تعليم میدهم.24شما بايد خداوند را احترام كنيد و از صميم قلب او را عبادت نماييد و در كارهای شگفتانگيزی كه برای شما انجام داده است تفكر كنيد.25اما اگر به گناه ادامه دهيد، هم شما و هم پادشاهتان هلاک خواهيد شد.»
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.