Psalm 137 | La Biblia Textual

1 Junto a los ríos de Babilonia nos sentábamos y llorábamos, Acordándonos de Sión. 2 Sobre los sauces, en medio de ella, Colgamos nuestras cítaras. 3 Los que nos habían llevado cautivos allí, nos invitaban a cantar; Los que nos habían hecho llorar nos pedían alegría, diciendo: ¡Cantadnos algún cántico de Sión! 4 ¿Cómo cantaremos cánticos de YHVH en tierra extranjera? 5 Si me olvido de ti, oh Jerusalem, Que mi diestra se olvide de mí. 6 Que mi lengua se pegue a mi paladar, Si no me acuerdo de ti; Si no enaltezco a Jerusalem por encima de mi mayor gozo. 7 Oh YHVH, ajusta cuentas con los idumeos por el día de Jerusalem, Cuando incitaban: ¡Arrasadla! ¡Arrasadla hasta sus cimientos! 8 Oh destructiva hija de Babilonia, ¡Dichoso el que pueda pagarte el mal que nos has hecho! 9 ¡Dichoso el que agarre a tus hijos y los estrelle contra la peña!

Het Boek

1 Wij zaten aan de rivier in de stad Babel en huilden toen wij aan Jeruzalem dachten. 2 Onze citers hadden wij daar aan de takken van een wilg gehangen, 3 omdat onze bewakers wilden dat wij zouden zingen. Ondanks dat zij ons sloegen, wilden zij een vrolijk lied horen. ‘Vooruit,’ zeiden zij, ‘zing eens een lied over Jeruzalem!’ 4 Maar hoe kunnen wij nu in een vreemd land een lied voor de HERE zingen? 5 Mijn rechterhand mag verlamd raken, als ik Jeruzalem zou vergeten! 6 Als ik Jeruzalem niet zou bezingen als de mooiste en hoogste stad, zou mijn tong krachteloos in mijn mond mogen liggen. 7 Neem wraak, HERE, op de Edomieten die Jeruzalem hebben verwoest. Zij zeiden tegen elkaar: ‘Wij breken die stad tot op de bodem af!’ 8 Volk van Babel, binnenkort zal uw eigen land worden verwoest. Wij prijzen hen die vergelding zullen uitoefenen over wat u ons hebt aangedaan. 9 Wij prijzen degene die nu úw kinderen tegen de rotsen te pletter zal gooien.

Psalm 137 | La Biblia Textual Het Boek