1Ein Bittgebet Davids.
Höre, HERR, die gerechte Sache, /
achte auf mein Flehen,
vernimm mein Bittgebet von Lippen ohne Falsch!2Von deinem Angesicht ergehe mein Urteil,
deine Augen schauen, was recht ist.3Du hast mein Herz geprüft, bei Nacht es heimgesucht, /
du hast mich erprobt, nichts vermagst du zu finden.
Ich habe mich besonnen, dass mein Mund sich nicht vergeht.4Bei allem, was Menschen tun, /
hielt ich mich an das Wort deiner Lippen.
Ich habe mich gehütet vor den Pfaden der Gewalt.5Fest blieben meine Schritte auf deinen Bahnen,
meine Füße haben nicht gewankt.6Ich habe zu dir gerufen, /
denn du, Gott, gibst mir Antwort.
Wende dein Ohr mir zu, vernimm meine Rede!7Wunderbar erweise deine Huld!
Du rettest, die sich an deiner Rechten vor Empörern bergen.8Behüte mich wie den Augapfel, den Stern des Auges,
birg mich im Schatten deiner Flügel9vor den Frevlern, die mich hart bedrängen,
vor meinen Feinden, die mich wütend umringen!10Sie haben ihr hartes Herz verschlossen,
stolze Worte im Mund geführt.*11Auf Schritt und Tritt haben sie mich jetzt umzingelt,
ihre Augen richten sich darauf, mich zu Boden zu strecken,*12so wie der Löwe voll Gier zu zerreißen,
wie der junge Löwe, der im Hinterhalt lauert.13Steh auf, HERR, tritt dem Frevler entgegen!
Wirf ihn zu Boden, entreiß ihm mein Leben mit dem Schwert!14HERR, rette mich mit deiner Hand vor den Leuten,
deren Teil am Leben keine Dauer hat!
Du füllst ihren Leib mit deinen verborgenen Gütern, /
auch ihre Söhne werden satt
und lassen das, was übrig ist, ihren Kindern.15Ich, in Gerechtigkeit werde ich dein Angesicht schauen,
mich sattsehen an deiner Gestalt, wenn ich erwache.
Bible, překlad 21. století
1Modlitba Davidova. Slyš, Hospodine, mou spravedlivou při, mému volání popřej sluch, vyslechni moji modlitbu – vychází ze rtů bezelstných.2Od tebe samého ať vyjde můj soud, tvé oči na právo ať dohlédnou!3Zkoumals mé srdce, v noci s’ mě prověřil, tříbils mě a nenalezl nic. Myšlením ani ústy jsem nehřešil,4tak jak to lidé běžně dělají. Pro slovo, jež vyšlo ze tvých rtů, varoval jsem se cest zločinců.5Mé kroky se držely tvých šlépějí, mé nohy neklesly.6K tobě volám, Bože, ty mi odpovíš, své ucho nakloň mi, má slova slyš!7Svou lásku, Zachránce, prokaž svou pravicí těm, kdo před útočníky k tobě prchají!8Jak zřítelnici oka mě opatruj, ve stínu tvých křídel kéž úkryt naleznu9před ničemy, kteří mě chtějí napadnout, před smrtelnými nepřáteli všude okolo!10Svým vlastním tukem zarostli, svými ústy zpupně mluvili.11Vystopovali mě, už mě obkličují, očima pátrají, jak by mě srazili.12Jsou jako lev, jenž po kořisti lační, jak dravý lev, jenž číhá ve skrýši.13Povstaň, Hospodine! Postav se mu tváří! Sraz ho na kolena – mečem svým zachraň mi život před ničemy!14Před lidmi, Hospodine, svou rukou ochraň mě, před lidmi, jejichž odplatou je život na světě. Ať se jim naplní břicha tím, cos jim nashromáždil, ať jejich děti mají víc, než sní, na jejich maličké ať zbude v hojnosti!15Já se však po právu budu kochat tvou tváří, nasycen budu tvou podobou, až se probudím.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.